شعار سال: مصطفی داننده- این روز‌ها در فضای سیاسی ایران، همه دوست دارند رییس جمهور شوند. شوق برخی برای رسیدن به این پست، آدمی را یاد کودکانی می‌اندازد که شوق رسیدن به آب‌نبات‌های رنگی را داشتند.

این تلاش برای رسیدن به ریاست قوه مجریه را زمانی می‌بینی که کشور درگیر مشکلات ریز و درشت است. واقعا به دست گرفتن سکان هدایت این کشتی طوفان زده، شجاعت عجیبی می‌خواهد، اما گویا پسر شجاع در سپهر سیاست ایران زیاد یافت می‌شود.

جالب این است که هیچکدام از این نامزد‌ها برنامه مشخصی هم برای اداره کشور ندارند و با یک‌سری حرف‌های کلی سروته ماجرا را هم می‌آورند. در این میان برخی مدعی هستند که ۱۰ هزار صفحه برنامه برای اداره کشور دارند.

در این مدت از یکی از این خیل عظیم داوطلب‌ها برنامه‌ای در مورد برجام دیده یا شنیده‌اید؟ کدام یک از آن‌ها گفته‌اند که در صورت پیروزی چه سیاستی را اجرا خواهند کرد؟ اصلا برنامه آن‌ها برای اقتصاد کشور و تکرار نشدن صف مرغ و روغن چیست؟

با تحریم‌ها چه خواهند کرد؟ اینترنت در دولت آن‌ها فیلتر خواهد شد یا آن‌ها معتقد به باز بودن فضای مجازی هستند؟ با مسئله حجاب و گشت ارشاد چه می‌کنند؟

 

 

اینکه بیاییم شعار بدهیم و بگوییم تمام کار‌های ما به نفع مردم خواهد بود را من هم که نمی‌خواهم نامزد انتخابات شوم، بلد هستم.

نمونه بارز این حرف زدن‌ها از بیرون و عمل نکردن به وقت رسیدن به کرسی قدرت را می‌شود در مجلس یازدهم دید. در ابتدای آغاز کار، حرف‌هایی می‌زدند که گویی تا یک ماه دیگر آن‌ها کشور را زیر و زبر می‌کنند، اما ...

اولین حرکت آن‌هایی که مدعی مردم‌داری بودند، تلاش برای تنظیم قانون انتخابات و حذف رقبا از صحنه بود. درحالی که مردم انتظار داشتند قانونی برای رفع مشکلات اقتصادی وضع شود!

نکته جالب‌تر آن است که خیلی از این افراد که سودای ریاست جمهوری دارند و تصور می‌کنند ایران با حضور آن‌ها گلستان خواهد شد، بدترین عملکرد‌ها را در عرصه مدیریت یک وزارت‌خانه یا سازمان را دارند.

 

آش همان آش است و کاسه همان کاسه

نامزد‌های محترم فراموش نکنند، وضعیت حسن روحانی که توانست شعار انتخاباتی خود در سال ۹۲ را محقق کند و به توافق هسته‌ای دست پیدا کرد، این شد. وای به حال آن‌هایی که هیچ ایده‌ای برای آینده ندارند و فکر می‌کنند تنها با تکیه زدن به کرسی ریاست جمهوری تمام مشکلات کشور حل خواهد شد.

به نظر می‌رسد آن‌ها امیدشان به معجزه‌ای مثل عصای موسی نبی است تا برنامه و سیاست مشخص برای ادراه کشور.

زمان آن رسیده است، آن‌هایی که می‌خواهند در انتخابات شرکت کنند، فقط به کسی رای بدهند که برای تمام مشکلات کشور برنامه دارد. برنامه‌ای که به صورت شفاف در آن در مورد مسائلی مانند برجام حرف زده شده باشد. غیر این باشد آش همان آش است و کاسه همان کاسه.

شعار سال، با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از عصر ایران، تاریخ انتشار: ۲۳ فروردین ۱۴۰۰، کدخبر: ۷۷۸۹۷۷، www.asriran.com