شعارسال: در مجله گردشگری الی گشت می‌خوانیم: کریستینا دو روسی یک انسان‌شناس در کالج Barnet and Southgate در لندن می‌گوید: «واژه culture از واژه‌ای فرانسوی دقیقاً با همین شکل گرفته شده که آن هم از واژه لاتین colere مشتق شده و به معنای تمایل به رشد و نمو است.» فرهنگ فرانسوی از لحاظ تاریخی، از فرهنگ‌های سلتیک و رومی و نیز قبیله آلمانی فرانکس تاثیر گرفته است.

فرانسه در ابتدا به‌عنوان ناحیه‌ای غربی از آلمان به نام راینلند شناخته می‌شد؛ اما بعدها و در عصر آهن و عصر روم، از آن به عنوان خطه گل نام برده می‌شد.

*زبان‌ها

زبان فرانسوی، متداول ‌ترین زبان در کشور ۶۶ میلیون نفری فرانسه و زبان رسمی این سرزمین است. اما حالات گوناگونی از این زبان در ناحیه‌های متفاوت این کشور شنیده می‌شوند. زبان مادری ۸۸ درصد از جمعیت این کشور را تشکیل می‌دهد.

زبان فرانسه، دومین زبان معمول در جهان است که به‌عنوان زبان بیگانه آموخته می‌شود و بنابر گزارش وزارت امور خارجه فرانسه، نزدیک به ۱۲۰ میلیون دانشجو در قالب رشته دانشگاهی آن را مطالعه می‌کنند. نزدیک به ۳ درصد از جمعیت این کشور، لهجه‌هایی از آلمانی صحبت می‌کنند و گروه کوچکی نیز در قسمت شمال شرقی فرانسه به زبان فلامان صحبت می‌کنند. زبان عربی نیز سومین زبان متداول در این کشور محسوب می‌شود.

شاید زبان ایتالیایی برای کسانی که در نزدیکی مرز ایتالیا زندگی می‌کنند، دومین زبان آن‌ها باشد و زبان باسک نیز در میان مردمی که در نزدیکی مرز اسپانیا زندگی می‌کنند، زبانی متداول است.

دیگر لهجه‌ها و زبان‌ها، شامل کاتالان، زبان سلتیک، برتون، لهجه‌های اکسیتان و زبان‌هایی از مستعمرات پیشین فرانسه از جمله کابیل و آنتیلین کرئول است.

*مذهب

مذهب کاتولیک، متداول‌ترین مذهب در فرانسه است. در یک بررسی که توسط مؤسسه عقاید عمومی فرانسه (IFOP) صورت گرفت، مشخص شد که ۶۴ درصد از جمعیت این کشور، یعنی ۴۱.۶ میلیون نفر خودشان را کاتولیک رومی می‌دانستند.

بنابر بررسی دیگری که در سال ۲۰۱۰ توسط مرکز تحقیقاتی پیو انجام شده بود، معلوم شد که ۷.۵ درصد از جمعیت این کشور یعنی ۴.۷ میلیون نفر، مسلمان هستند. مؤسسه پیو برآورد کرد که این کشور دارای ۳۱۰ هزار نفر یهودی است. تقریبا ۱۸ میلیون نفر از جمعیت فرانسه نیز یا دارای مذاهب دیگری هستند یا بی‌دین هستند.

*ارزش‌ها

مردم فرانسه به ملت و دولت خود افتخار می‌کنند و معمولا هرگونه نظر منفی راجع به کشورشان، آنها را می‌آزارد.

گردشگران و به ویژه آمریکایی‌ها، اغلب این طرز رفتار در قبال خارجی‌ها را بی ‌ادبانه می‌دانند. بنابر تعریف فرهنگ لغت مریام‌وبستر، اصطلاح «شووینیسم» (chauvinism) به این معنا که هم‌ جنسان، هم ‌میهنان و هم ‌نژادان شما از سایر افراد بهتر هستند، در فرانسه و در سال ۱۸۵۱ بر سر زبان‌ها افتاد.

با اینکه زنان نقش مهم‌تری در زندگی خانوادگی و تجارت بازی می‌کنند، اما هنوز هم بسیاری به این مساله به‌عنوان یک فرهنگ مردسالارانه نگاه می‌کنند. همچنین، مردم فرانسه عاشق عشق و هیجان هستند.

دو روسی می‌گوید: «از حوالی قرن شانزدهم میلادی، فرهنگ در اروپا تبدیل به اصطلاحی برای رشد ذهن، هوش، دانش، یادگیری، نوآوری، و روش‌های قابل‌قبول رفتاری شد.» فرانسوی‌ها عاشق فرهیختگی هستند و به این واقعیت می‌بالند که حتی فضاهای عمومی آن‌ها هم حال و هوای فرهنگی دارند.

آن‌ها به برابری یا به قول خودشان égalité باور دارند، تا جایی که برابری، بخشی از شعار این کشور است: «آزادی، برابری، برادری». بسیاری می‌گویند فرانسوی‌ها برای برابری اهمیت بیشتری نسبت به آزادی و برادری قائل هستند.

*غذاهای فرانسوی

غذا بخش اصلی زندگی در تمام طبقات اجتماعی فرانسه را تشکیل می‌دهند و در شام‌های طولانی، لذات اجتماعی بیشتری وجود دارد. با اینکه روش‌های آشپزی در فرانسه تا حد زیادی متحول و سبک‌تر شده، اما هنوز هم بسیاری از افراد، آشپزی فرانسوی را با سس‌های فراوان و آماده‌سازی‌های زیاد مرتبط می‌دانند.

برخی از غذاهای کلاسیک فرانسوی عبارتند از بوف بورگینیون غذایی از گوشت گوساله که تفت داده می‌شود، به همراه آش گوشت گوساله و سیر، پیاز و قارچ کوک او ون (coq au vin)، غذایی تهیه شده از جوجه، بریده‌هایی از چربی خوک، قارچ، پیاز و سیر.

اما در حال حاضر، آشپزی سنتی فرانسوی رو به افول است، به طوری که بنابر گزارش نیویورک تایمز، هفتاد درصد از رستوران‌ها در فرانسه به جای غذاهای تازه که بخش مهمی از فرهنگ فرانسوی است، از غذاهای آماده استفاده می‌کنند.

*لباس

پاریس مرکز بسیاری از خانه‌های سطح بالای مد همچون دیور، هرمس، لوئی ویتون و شانل است.

بسیاری از فرانسوی‌ها لباس‌های شیک و مجلسی و در عین حال مد روز می‌پوشند. لباس‌های معمول شامل لباس‌های زیبای زنانه، کت و شلوار مردانه، کت‌های بلند، روسری و کلاه بره است.

عبارت «اوت کونتور» با مد فرانسوی مرتبط است و تقریباً به معنی پوشیدنی‌های مرغوبی است که با دست یا به صورت سفارشی آماده می‌شوند.

در فرانسه، این عبارت تحت محافظت قانون قرار دارد و تعریف آن توسط اتاق بازرگانی پاریس مشخص شده است. اوا دومجیان که یک نویسنده در زمینه مد است، در وبلاگ خود می‌نویسد: «برای اینکه یک خانه مد اجازه داشته باشد خودش را خانه کونتور بخواند یا از عبارت اوت کونتور در تبلیغات یا هر جای دیگری استفاده کند، باید از قوانین زیر تبعیت کند: مشتریان خصوصی داشته باشد که به آن سفارش دوخت لباس می‌دهند، دارای یک کارگاه در پاریس باشد و حداقل پانزده نفر را در استخدام تمام‌ وقت خود داشته باشد، هر فصل مجموعه‌ای از لباس‌های خود را به مطبوعات فرانسه ارائه کند که شامل دست کم سی و پنج لباس جدید در خصوص لباس روز و شب باشد.«

*هنر فرانسوی

هنر در هر جای فرانسه به چشم می‌خورد؛ به ویژه در پاریس و دیگر شهرهای بزرگ آن.

همچنین، اثرات گوتیک، روکوکوی رومی (Roman Rococo) و همچنین کارهای نئوکلاسیک نیز در بسیاری از کلیساها و دیگر ساختمان‌های عمومی دیده می‌شوند.

تعداد زیادی از هنرمندان مشهور تاریخ از جمله کلودمونه، ادگاردگا و کامیل پیسارو در پاریس در پی حس و الهام هنری بودند و به نهضت امپرسیونیسم شدت و شتاب بخشیدند.

موزه لوور در پاریس، در زمره بزرگ‌ترین موزه‌های جهان و مرکز بسیاری از آثار هنری معروف است؛ از جمله مونالیزا و ونوس میلو.

*تعطیلات و جشن‌ها

فرانسوی‌ها تعطیلات سنتی از جمله کریسمس و عید پاک را جشن می‌گیرند. آنها روز اول ماه مه یعنی روز کارگر را هم گرامی می‌دارند.

همچنین، روز هشتم مه، به مناسبت «پیروزی در اروپا»، یادآور پایان دشمنی‌ها در اروپا در جنگ جهانی دوم است. روز باستیل نیز در روز ۱۴ ژوئیه جشن گرفته می‌شود؛ چون روزی است که مردم به قلعه باستیل یورش بردند و آغاز انقلاب فرانسه را رقم زدند.