متوسط سن بازنشستگی در ایران بین سال های 1384 تا 1392 در میان زنان 49 سال و 9 ماه و برای مردان 52 سال و سه ماه بوده است . این در حالی است که بررسی ها نشان می دهد متوسط سن بازنشستگی در 38 کشور جهان برای زنان 60 سال و 6 ماه و برای مردان 63 سال و یک ماه بوده است .

این پیشنهاد با استناد به افزایش سن امید به زندگی در ایران و اکثر کشورهای جهان ارائه شده است .موافقان این پیشنهاد بر این اعتقادند که یکی از راهکارهای کاهش وابستگی صندوق های بازنشستگی به اعتبارات عمومی افزایش سن و سابقه لازم برای بازنشستگی است.

در حال حاضر سنوات کاری برای بازنشستگی در ایران 30 سال است و در برخی موارد ، سخت و زیان آور بودن شغل و ... می تواند به کاهش سنوات خدمت شاغلان منجر شود .

پیش‌از این در قالب پیش نویس اولیه برنامه ششم توسعه افزایش سن بازنشستگی پیش بینی شده بود . معاون فنی صندوق بازنشستگی کشوری در این خصوص گفته بود در صورت تصویب پیش بینی ها در قالب برنامه ششم، سن بازنشستگی به‌صورت تدریجی افزایش خواهد یافت. یعنی تا پایان برنامه ششم که پنج سال است هر سال شش ماه به سن بازنشستگی اضافه می‌شود.

این تبصره پس از آنکه با مخالفت شدید شاغلان و افکار عمومی و برخی کارشناسان روبرو شد از برنامه ششم توسعه حذف و مقرر شد پیشنهادها در این زمینه به صورت مجزا از سوی دولت به مجلس ارائه شود .

ممنوعیت بازنشستگی پیش از موعد و سخت گیری ها برای حقوق بازنشستگی از دیگر مواردی بود که دولت برای اجرا در برنامه ششم توسعه مد نظر داشت اما این موارد نیز در پیش نویس اولیه این برنامه حذف شده است.

بسیاری بر این اعتقادند که یکی از دلایل بحران در صندوق های بازنشستگی، امار بالای بیکاری است. افزايش شمار شاغلان مي تواند افزايش ورودي صندوق ها را بالا ببرد.

از سوی دیگر باید توجه داشت قدرت خرید بازنشستگان، پس از فراغت از خدمت 30 ساله به شدت کاهش یافته و در صورتی که افراد در سنینی بالاتر از سن کنونی یعنی دهه 50 زندگی بازنشسته شوند، برای تامین معاش خود در سال های پیری با مشکلاتی روبرو خواهند بود .

با اندکی اضافات و تلخیص برگرفته از پایگاه خبری تحلیلی اکسین پرس، تاریخ انتشار: یکشنبه 23 آبان 1395، کدخبر: ۵۲۶۴۱، www.oxinpress.ir