حذف دلار ۴۲۰۰ تومانی و آرزوی نیمرو در سال بعد!

غلامرضا بنی اسدی در یادداشتی انتقادی نسبت به حذف ارز ترجیحی از روی نهاده‌های دامی، می نویسد:با این حساب برای خوردن یک وعده نیمرو باید حدود سی و چند هزارتومان بدهیم. آیا می‌شود؟ من اقتصاد نخوانده‌ام. حرف اقتصادی هم بلد نیستم، اما اگر ارز ۴۲۰۰ تومانی را به جاده پر تصادف هم تشبیه کنیم، عقل می‌گوید نقاط حادثه‌خیز را اصلاح کنیم. هیچ بنی‌بشری به بستن جاده حکم نمی‌کند.

شعار سال: نیمرو، ۱۳ هزارتومان. املت، ۱۶ هزارتومان. همین نزدیک محل کار ما در مشهد، کافه‌ای است که غذاهایش را به این قیمت می‌دهد. خب، می‌شود نهاری خورد، اما سال، چون به ۱۴۰۱ برسد، نمی‌دانم همین غذا را به چه قیمت می‌توان خورد.

اصلا می‌توان خورد یا به قول آن تریبون‌دار محترم، باید از وعده‌های غذایی کاست، چون به غذایی که سالیانِ پیش یکی دیگر از بزرگان توجه داده بود دستمان نمی‌رسد. اشکنه هم کلی باید هزینه کرد برای تهیه‌اش.

در همین فکرم که خبرِ رئیس هیأت مدیره اتحادیه مرغ تخم‌گذار تهران را می‌خوانم که گفته است، "تابستان امسال وزارت جهاد کشاورزی از تشکل‌های تولیدی درخواست کرد قیمت محصولات پروتئینی ازجمله مرغ و تخم مرغ را با ارز نیمایی محاسبه و اعلام کنند که ما نیز این کار را انجام دادیم و براین اساس اگر ارز ترجیحی از روی نهاده‌های دامی حذف شود قیمت هر شانه تخم مرغ به ۱۱۰ هزارتومان و هر کیلوگرم مرغ به ۸۰ هزارتومان می‌رسد. "

با این حساب برای خوردن یک وعده نیمرو باید حدود سی و چند هزارتومان بدهیم. آیا می‌شود؟ تازه برخی از هواداران دولت می‌گویند همین افزایش ۵ تا ۲۹ درصدی حقوق هم نباید باشد!‌

می‌نویسند، در منطق اقتصادی بدیهی، مهار تورم بر افزایش حقوق‌ها اولویت دارد و در غیر این صورت، افزایش حقوق‌ها صرفا موجب افزایش نقدینگی می‌شود که هم تامین آن در شرایط کسری بودجه ۴۵۰ هزار میلیارد تومانی، برای دولت دشوار است و هم خود این افزایش نقدینگی، به افزایش تورم و فشار بیشتر بر مردم می‌انجامد.

به این کار ندارم که ظاهرا این منطق از غروب ۱۲ مرداد ۱۴۰۰، متولد شده است. از این هم چشم می‌پوشیم که قبل از این روز نه‌تن‌ها افزایش حقوق که خوردن شیشلیک هم حق مردم بود. اما نمی‌دانم با حذف ارز ۴۲۰۰ تومانی که نهاده‌های دامی را با آن می‌خریدند و تخم مرغ شانه‌ای ۱۱۰ هزارتومان چه باید کرد؟‌

نمی‌دانم می‌توان برای همه اعضای خانواده می‌شود یک وعده املت فراهم کرد یا خیر؟ من اقتصاد نخوانده‌ام. حرف اقتصادی هم بلد نیستم، اما اگر ارز ۴۲۰۰ تومانی را به جاده پر تصادف هم تشبیه کنیم، عقل می‌گوید نقاط حادثه‌خیز را اصلاح کنیم. هیچ بنی‌بشری به بستن جاده حکم نمی‌کند.

غلامرضا بنی اسدی
پایگاه تحلیلی خبری شعار سال برگرفته از کانال تلگرامی جماران