شعارسال: واقعه 23 تیرماه سال 1358 و کشتار بی رحمانه پاسداران بومی شهرستان مریوان به دست گروهک های ضد انقلاب، آغاز هجرت نیروهای انقلابی استان کردستان به سایر شهرهای ایران اسلامی بود. در واقع گروهک های ضد انقلاب که دل خوشی از نیروهای انقلابی نداشتند با تهدید، فشار و در نهایت جنایت 23 تیرماه، نیروهای انقلابی را وادار به خروج از کردستان کردند تا در غیاب شیران کردستان، روبه صفتان اوضاع کردستان را در دست بگیرند.

نیروهای انقلابی مریوان به همراه تعدادی از جوانان سایر شهرهای کردستان برای آگاه ساختن مسئولین، خصوصاً حضرت امام خمینی(ره) از اوضاع کردستان و عمق جنایات گروهک های ضد انقلاب راهی تهران شدند تا بعد از تجدید قوا بار دیگر به کردستان بازگردند و کردستان را از لوث وجود گروهک های ضد انقلاب پاک نمایند.

بعد از هجرت نیروهای انقلابی از کردستان و انتقال آن ها به کرمانشاه، همدان و بعضی از شهر های دیگر و هم چنین خروج پاسداران از سنندج، گروهک های ضدانقلاب به سرعت کردستان را به اشغال خود درآوردند. ولی بعد از دستور امام خمینی(ره) مبنی بر پاکسازی هر چه سریعتر کردستان، نیروهای انقلابی ظرف 15 روز کردستان را از لوث وجود گروهک های ضد انقلاب پاک نمودند. اما مذاکرات هیئت حسن نیت با گروهک های ضد انقلاب و در واقع سوءاستفاده گروهک های ضدانقلاب از مذاکرات و خروج دوباره پاسداران بومی از کردستان و قطع عملیات های پاکسازی باعث شد کردستان یک بار دیگر به جولانگاه گروهک های ضدانقلاب تبدیل شود.

جوانان انقلابی سنندج در تمام طول این مدت به دلیل شرایط بسیار بد کردستان و نبود سازمانی که بتواند آنان را برای مقابله و مبارزه با گروهک های ضد انقلاب سازمان دهی کند، مجبور بودند به صورت انفرادی و در قالب تیم های چند نفره از کردستان خارج شوند؛ تعدادی از جوانان از جاده ها و راه های اصلی و با ماشین شخصی از کردستان خارج می شدند و تعدادی نیز به صورت مخفیانه و از کوره راه ها خود را به کرمانشاه و همدان می رساندند.

هتل یاس کرمانشاه محل اصلی تجمع مهاجرین مسلمان کردستان بود. در این محل بود که شهید بروجردی سازمان پیشمرگان مسلمان کرد را با همکاری و همراهی جوانان انقلابی سنندج تأسیس و مسئولیت آن را به مامو رحیم احمدی سپرد.

اقامت هفت ماهه پیشمرگان مسلمان کرد در کرمانشاه و دوری آنها از خانواده هایشان برایشان بسیار سخت بود. البته این سختی زمانی بیشتر احساس می شد که مهاجران کردستانی از جنایات گروهک های ضد انقلاب در حق مردم کردستان و خانواده هایشان با خبر می شدند. در طول مدت زمانی که جوانان انقلابی سنندج در کرمانشاه مستقر بودند، اعضای خانواده آن ها برای دیدار با آن ها راهی کرمانشاه می شدند و اخبار و اطلاعات شهر سنندج و سایر شهرهای کردستان را به آن ها می رسانند.

در این میان بودند جوانانی که به صورت ناشناخته در شهر سنندج مانده بودند، ولی اخبار و اطلاعات شهر را به صورت هفتگی و کاملاً محرمانه به کرمانشاه منتقل می کردند. البته تعداد زیادی از این جوانان کردستانی در همین راه به اسارت گروهک های ضد انقلاب در آمدند و تعدادی نیز به شهادت رسیدند.

کردستان که از زمان های قدیم به سرزمین مساجد و مناره ها معروف بود؛ هیچ گاه از نیروهای انقلابی تهی نشد. مردم مسلمان کردستان برای برپایی نماز جمعه و جماعت در مقابل مساجد و مخصوصاً مسجد جامع شهر تجمع می کردند، ولی بعد از درگیری با هوادارن گروهک های ضد انقلاب با سر و صورتی خونی راهی خانه هایشان می شدند. شنیدن این اخبار و اتفاقات پیشمرگان مسلمان کرد را برای بازپس گیری شهر و دیارشان از عمال خود فروخته و گروهک های ضد انقلاب ترغیب می کرد.

گروهک های ضد انقلاب در طول تسلط چند ماهه خود بر برخی از شهرهای کردستان و مخصوصاً شهر سنندج، مرتکب جنایت فراوانی شدند. گروهک های ضد انقلاب به زور اسلحه جوانان، میان سالان و حتی سال خوردگان را به بِنکه های(مقرهای نظامی) خود فرا می خواندند و آنان را وادار به حضور در پست نگهبانی می کردند. مردم بی پناه کردستان نیز برای نجات جان خود مجبور به همکاری با گروهک های ضدانقلاب می شدند. البته در این شرایط بسیار سخت باز هم تعدادی از آزاد مردان کردستانی هیچ گاه در برابر زیاده خواهی های گروهک های ضد انقلاب گردان خم نمی کردند و در برابرشان می ایستادند؛ بسیاری از جوانان کردستانی در همین شرایط به شهادت رسیدند.

بهمن ماه سال 1358 ایام مهمی برای پیشمرگان مسلمان کرد محسوب می شود. در اوایل بهمن ماه 58 بود که شهید محمد بروجردی در هتل یاس کرمانشاه به پیشمرگان مسلمان کرد گفت: خود را برای پاکسازی کردستان آماده نمایند. پیشمرگان مسلمان کرد که سر از پا نمی شناختند در روز دهم بهمن ماه سال 1358 عملیات پاکسازی شهر کامیاران به عنوان دروازه ورود به کردستان را طی دو روز با موفقیت به پایان رساندند.

با وجود اینکه گروهک های ضد انقلاب تمام شهرهای کردستان به غیر از بیجار و قروه را در اختیار داشتند و در هر شهر چندین پایگاه و مقر نظامی احداث کرده بودند، ولی شهرها به طور کامل در اختیار آن ها نبود. به عنوان نمونه بعضی از شهرهای کردستان هم چون سنندج، سقز، بانه و مریوان که ارتش در آن پایگاه داشت، پادگان ارتش و اطراف آن در اختیار گروهک های ضد انقلاب نبود و پادگان ها هنوز سقوط نکرده بود.

حضور ارتش و پادگان های سقوط نکرده آن در برخی از شهرهای کردستان، مسئولان سپاه، ارتش و سازمان پیشمرگان مسلمان کرد را بر آن داشت که از دو روش برای پاکسازی شهرهای کردستان بهره ببرند؛ در شهرهای کوچکی هم چون کامیاران و دیواندره که فاقد پایگاه ارتش بودند، ابتدا باید جاده و راه ورودی به شهر پاکسازی می شد و بعد از استقرار نیروهای سپاه اسلام در درازه شهر، گروهک های ضدانقلاب را در داخل شهر محاصره می کردند و شهر را از لوث وجود گروهک های ضدانقلاب پاک می نمودند. اما شهرهایی که ارتش در آن ها پایگاه داشت، ابتدا باید نیروهای عمل کننده وارد پادگان ارتش می شدند و بعد با همکاری ارتش و بهره گیری از امکانات پشتیبانی ارتش شروع به پاکسازی شهر می کردند.

به این ترتیب با تدبیر رزمندگان سپاه اسلام و همکاری و همراهی پیشمرگان مسلمان کرد و مردم انقلابی کردستان، شهرهای کردستان از روز دهم بهمن ماه سال 1358 تا سوم تیرماه 1359 و در کمتراز پنج ماه از اشغال گروهک های ضد انقلاب خارج شد.

با اندکی اضافات و تلخیص برگرفته از سایت پیشمرگ روح الله، تاریخ انتشار: -: www.pmrk.ir