شعار سال: البته که شنیدن اخبار تجاوز به کودکان برای ما تازگی ندارد و به سال‌های اخیر هم محدود نمی‌شود، اما ظهور و حضور فعالانه شبکه‌های مجازی در اتفاقات مهم جامعه در سال‌های اخیر، باعث شده تا چنین خبرهایی سریع‌تر و در سطح گسترده‌تری در جامعه بازتاب پیدا کند و مطالبات مردم نیز با صدایی رساتر شنیده شود.

بحث لزوم آموزش‌های ایمنی جنسی به کودکان نیز از جمله موضوعاتی است که در پی سرنوشت تلخ «آنتا» و «ستایش» که تنها نمونه‌ای از کودکان مظلوم جامعه ما هستند، این روزها به یک مطالبه عمومی تبدیل شده است.

بر این اساس، مانیا عاله‌پور (دانشجوی دکترای ارتباطات) با نوشتن نامه‌ای خطاب به رییس سازمان صداوسیما خواستار تولید برنامه‌های آموزشی ایمنی جنسی به کودکان شده است؛ نامه‌ای که در چند روز گذشته بیش از سه هزار امضا جمع کرده است.

این کارشناس رسانه و کودک در گفت‌وگویی با خبرنگار رسانه ایسنا در این باره توضیح داد: همیشه سوءتفاهمی میان آموزش و تربیت جنسی وجود دارد. اغلب پدر و مادرها تصور می‌کنند وقتی ما از تربیت جنسی صحبت می‌کنیم، یعنی می‌خواهیم به کودکان آموزش رابطه جنسی بدهیم، در حالی که تربیت جنسی یک موضوع کاملا متفاوت و به این معنی است که یک کودک بتواند اندام‌های خصوصی خود را بشناسد، از خودش مراقبت کند و در واقع از همین آزارهای جنسی که بسیاری تجربه آن را در سن کودکی داشته و در بزرگسالی به این تجربه فکر می‌کنند، مصون نگه داشته شوند.

او با اشاره به نامه‌ای که خطاب به رییس سازمان صداوسیما نوشته است، گفت: در واقع مخاطب اصلی این نامه مردم و دکتر علی‌عسکری هستند؛ چراکه این آموزش‌ها باید از صداوسیما شروع شود. باید به این نکته توجه کرد که قشری از جامعه ما به فضای مجازی دسترسی ندارد و این درحالی است که موضوعاتی مثل آزار جنسی کودکان در چند سال اخیر به واسطه همین شبکه‌های مجازی تا این اندازه در جامعه مطرح شده است. شاید آن قشر از جامعه که به فضای مجازی دسترسی ندارند تنها می‌توانند از طریق صداوسیما نسبت به این موضوعات آگاهی پیدا کنند.

متن این نامه به شرح زیر است:

ما می‌دانیم «آتنا» عمو پورنگ را می شناخت و با شعرهای او بارها خندیده بود. ما می‌دانیم «ستایش» شبکه پویا را نگاه می‌کرد و همه‌ی عموها و خاله‌های شبکه‌های کودک را حفظ بود. ما این را هم می‌دانیم اگر دقایقی از همین برنامه‌ها به آموزش کودکان درباره ایمنی جنسی پرداخته می‌شد شاید «آتنا» و «ستایش» هنوز نفس می‌کشیدند و قلب‌های ما برای چندمین بار از خبر آنچه بر آنها رفته است ریش نمی‌شد!

ما می‌دانیم اکنون اغلب قربانیان جنایت‌های جنسی خانواده‌هایی هستند که از نظر دسترسی به اطلاعات و در نتیجه دریافت اطلاعات مفید برای فرزندپروری، نسبت به دیگر افراد جامعه ضعیف‌تر هستند. به همین دلیل است که برای آموزش کودکان این قشر به سازوکاری فراگیر مانند صداوسیما و آموزش‌وپرورش نیاز است. ما به همه‌ی افراد جامعه دسترسی نداریم تا بتوانیم آنها را نسبت به ضرورت آموزش ایمنی جنسی کودکان آگاه کنیم. بنابراین این وظیفه‌ی صداوسیماست که تربیت جنسی کویکان و نوجوانان را به صورت علمی و اصولی به فراخور سن آنان آغاز کند.

جناب آقای علی‌عسکری! تربیت جنسی با آموزش جنسی فرق دارد. درخواست ما آموزش جنسی به کودکان نیست بلکه آموزش کودکان برای حفظ خود از آزارهای جنسی است. ما از شما خواهش می‌کنیم نسبت به این مساله احساس مسؤولیت کنید. تعلل شما و سازمان زیرمجموعه‌تان مساوی است با قربانی شدن کودکانی که در صورت آموزش‌های چند دقیقه‌ای می‌توانند از آسیب روحی و جسمی در امان بمانند. ما از شما می‌خواهیم به زودی خبر خوب تولید و ساخت برنامه‌های آموزشی ایمنی جنسی به کودکان را به ما بدهید.»

سایت شعار سال، با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از پایگاه خبری تحلیلی ساعت 24 ، تاریخ انتشار 25 تیر 96، کدمطلب:277781، www.saat24.com