پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

غرب دچار نوعی استاندارد چندگانه رفتاری و عدم صداقت اشکار برای تامین منابع است. یک روز جریانی را خوب می داند و فردا روزی آن را انکار می کند. این نوع رفتار نان به نرخ روز خوردن باعث شده که جمهوری اسلامی، هیچ اعتمادی به حرف ها، قرارها و تعهدات غربی ها نداشته باشد و رهبر انقلاب ، این بی اعتمادی را در قالب عبارت " تجربه" به مخاطبان داخلی و خارجی فرمایشات شان، منتقل کرده است. برای روش شدن موضوع ،گزارش تصویری زیر، نگاهی آشکار به زندگی رهبر جدید سوریه دارد.از تروریست غارنشین به الجولانی کاخ‌ نشین . تبدیل، احمد حسین الشرع به محمد الجولانی ، ممد جولانی و احتمالا در آینده، مستر جولانی .جولانی نماد تظاهر آمریکا در مبارزه با تروریسم. ۲۰ سال پیش جولانی به جرم تروریسم توسط آمریکا بازداشت شده بود.

محمد صدر عضو مجمع تشخیص نظام خبر داد که پالرمو و CFT در کمیسیون مجمع تشخیص تصویب شد. با انتشار این خبر، برخی تحلیلگران اقتصادی آن را به عنوان سیگنالی برای کاهش قیمت ارز در بازار تلقی کرده‌اند زیرا مسیر مبادلات تجاری تسهیل می شود.

شنیده شده محسن احمدی که با حکم بذرپاش وزیر وقت راه و شهرسازی، به عضویت هیئت مدیره شهر فرودگاهی امام منصوب شده بود، دارای مدرک فوق دیپلم است. شنیده شده این انتصاب براساس مصوبه هیئت وزیران در حالی که سابقه‌ خدمتی فرد مورد نظر فقط پنج ماه بوده، صورت گرفته و متاسفانه هنوز این حکم لغو نشده است و علی القاعده پرداختی های صورت گرفته به وی غیرقانونی بوده است. از انجا که این گونه اخبار نیازمند راست آزمایی های چندگانه هستند از آقای محسن احمدی درخواست ارسال توضیحات را داریم( در سایت فرودگاه امام تاریخ انتصاب ایشان به عضویت در هیات مدیره و انعکاس خبر ، پنجشنبه ٢٠ خرداد ١٤٠٠ ذکر شده است). همچنین انتظار می رود که سازمان بازرسی کل کشور و شرکت فرودگاه ها ، توضیحات لازم در این خصوص را برای افکار عمومی بیان دارند.

در برداشتی ظاهری با سقوط دولت اسد و ماهیت عاملین داخلی سقوط به نظر می‌رسد وضعیتی شبیه سقوط کابل در ۲۴ مرداد ۱۴۰۰ (۱۵ اوت ۲۰۲۱) رخ داده است؛ حرکت سریع مخالفان دولت مرکزی به سمت شهر‌های مهم و سپس پایتخت و درنهایت خروج رأس نظام سیاسی از کشور و تحویل قدرت طی معامله‌ای پنهان و نانوشته. بر اساس ظاهر بازی ها، این شائبه ایجاد شده که آنچه در تابستان ۱۴۰۰ کابل رخ داد، در پاییز ۱۴۰۳ با شابلون در دمشق کشیده شده است. تحلیل این میدان نیرو نیازمند واکاوی جنبه‌های مخلف بوده و ۱۸ سوالی که سید مهدی طالبی پژوهشگر حوزه بین‌الملل در این خصوص بیان نموده، می‌تواند کمک کار مناسبی در درک بهتر موضوع باشد.

سیاست در کشورهای جهان سوم امری،محرمانه و بعضا انحصاری قلمداد می شود در حالی که در اصل امری همگانی و مشارکتی است. سیاست همانند سایر حوزه ها و نهادهای اجتماعی، نیازمند تخصص و فناوری و الزاما سیاستگذاری است. وقتی سیاست را به سلیقه، انحصار، ادعا و بدعت تقلیل داده و محدود می کنیم ، مشارکت همگانی و تخصص گرایی از درونش رخت بر بسته و تبدیل به پدیده ایجاد نظم از راه سرکوب می شود. اشتباهی که غالب دیکتاتورها ، حکومت های تمامیت طلب و دولت های کودتا ، مرتکب آن می شوند. در دیدگاه سیاسیون در چنین جوامعی ، دموکراسی معنا نداشته و در حداکثر موارد، دادن حق رای به مردم برای انتخاب از بین گزینه های تعیین شده توسط سیاسیون است. این در حالی است که در معنای واقعی، دموکراسی یعنی حق و توان مردم در مواجهه و برخورد با کانون های قدرت. چنین برداشتی از دموکراسی، سیاست را تحت نظارت اجتماع قرار می دهد نه اینکه اجتماع تابع سیاست باشد. سقوط حکومت اسد ، درس های خوبی برای کشورهای گوناگون و دولت های مختلف می تواند داشته باشد. غلامعلی دهقان معتقد است که در نیم قرن گذشته خاورمیانه شاهد سقوط حکمران‌ها بوده که در سقوط‌شان عوامل متعدد ولی مشترکی وجود داشته است. دلیل اول مشترک سقوط این حاکمان این بود که در این کشورها چیزی به اسم مشارکت سیاسی مردم به معنای واقعی کلمه وجود نداشت. به تعبیری این رهبران به مقوله‌ای تحت عنوان توسعه سیاسی بی‌توجه بودند. در این کشورها اگر مشارکتی بود هم صرفا جنبه نمایشی و تصنعی داشت. وقتی توسعه سیاسی مفقود شد و مردم در امر سیاست کشور برای خود نقشی قائل نبودند، بدیهی است‌ در روزهای سرنوشت که پای نظام سیاسی کشور در میان است، به میدان نخواهند آمد.شخصی شدن قدرت و دور شدن از آحاد ملت زیربنای سیاست کشور را متزلزل و به تعبیری لق می‌کند و کافی است تندبادی بوزد و همه چیز را ویران کند. اتفاقی که در این کشورها رخ داد. به همین دلیل من معتقدم باید منافذ حضور مردم در امور سیاست را همیشه باز نگه داشت نه اینکه با بهانه‌های مختلف آنها را مسدود کرد. دومین ویژگی مشترک دولت های ساقط شده،اتخاذ رویکرد امنیتی در اداره کشور و دل خوش بودن به درآمدهای ناشی از اقتصاد رانتیر بوده(دولت رانتیر دولتی است که بیش از چهل درصد درآمدش از صادرات یک کالا تامین می‌شود) تا توده مردم در آرامش کاذب بسر برده و دور از دنیای سیاست باشند.دولت‌های ‌رانتیر پول و رانت می‌دهند و قدرت می‌گیرند. برخلاف کشورهای پیشرفته که مالیات می‌گیرند و‌ به جامعه قدرت می‌دهند. وقتی‌ دولت‌ رانتیر‌ شکل گرفت‌‌ دولت‌ها جا‌معه و شهروندان را به خود وابسته می‌کنند و نیازی هم به مشارکت واقعی و ‌حضور نخبگان سیاسی و‌ مشارکت طبقه متوسط نمی‌بینند. سومین عامل مهم سقوط حاکم در این کشورها شکل نگرفتن حتی یک طبقه اجتماعی حامی حکومت بوده است. کشورهای جهان سوم باید برای عبور از مرحله‌گذار به توسعه همه‌جانبه از حمایت بخشی از جامعه برخوردار باشند. در این کشورها هیچگاه طبقه حامی که در روزهای سخت به میان‌ آید ایجاد نشد. برای همین با یک تندباد سیاسی همه چیز یک شبه از میان رفت.در خصوص سوریه، واقعیت این است که اوضاع سوریه از دست جریان حاکم خارج و مخالفان اسد خیلی زود دست بالا را در تحولات جاری پیدا کردند. شرایط به شکلی بود که انگار نه حامیان بین‌المللی وی و نه موافقین داخلی عزمی برای حمایت از اسد نداشتند.

کار آخرین بازمانده بهار عربی که شهروندانش خواستار کناره‌گیری او بودند و آخرین بازمانده از آنچه حزب بعث نام داشت، البته آخرین بازمانده از «خانواده اسد» به پایان رسید. حامیان اصلی دولت اسد که ایران و روسیه محسوب می‌شدند گویا تا آخرین لحظات تلاش کردند تا او را در کاخ ریاست جمهوری نگاه دارند ولی گویا این‌بار برنامه‌ها آنطوری که اسد و حامیانش می‌خواستند پیش نرفت. خبرهای ضد و نقیضی از وضعیت سلامتی رئیس‌جمهور پیشین سوریه در رسانه‌ها مطرح می‌شود ولی هرچه بود حالا باید منتظر ترسیم نقشه جدیدی در جفرافیای پرهیاهوی خاورمیانه باشیم. شورشیانی که رژیم اسد را ساقط کردند، ترکیبی از گروه‌ها و سازمان‌های مختلف هستند که تنها هدف مشترکشان سرنگونی رژیم بود. گروه اصلی این حمله، «هیئت تحریر شام»، ریشه در القاعده دارد و سابقه‌ای خشونت‌آمیز دارد. این گروه در سال‌های اخیر تلاش کرده است تا خود را به‌عنوان نیرویی ملی‌گرا معرفی کند، اما بسیاری نسبت به نیت واقعی آنها نگران هستند. آنچه مسلم است، اثرات این وقایع از چند منظر، جهت گیری ها در استقرار دولت جدید در سوریه، نوع توازن قوای جدید در منطقه و سطوح بین الملل، سیاست های جمهوری اسلامی برای تامین منافع خود در حوزه فرامرزی، قابل بحث است.

اینکه رؤسای‌جمهور پس از آنکه بالاترین مقام اجرایی و دومین مقام پس از رهبری می‌شوند و دوره‌شان به پایان می ‎رسد و از آن مقام فاصله می‎ گیرند، چگونه باید به فعالیت‌شان ادامه داده و چگونه از تجربیات‌شان بهره برده شود، موضوعی قابل اهمیت و قابل تأمل بوده که چندین وجه از جمله امکات و زیرساخت‌های در اختیار انان را در بر می‌گیرد. کشور‌های توسعه‌یافته سیاسی معمولاً قوانین حمایتی مشخصی را برای رؤسای‌جمهور سابق یا نخست‌وزیران سابق که بنوعی چهره‌های ملی مهم محسوب می‌شوند، وضع کرده‌‎اند. در ایران تا قبل از سال ۱۳۸۴، صحبتی از این موضوع در قانون نیامده بود. اولین رئیس‌جمهور که ابوالحسن بنی‌صدر بود و در نیمه راه از کشور خارج شد، دومین رئیس‌جمهور هم که محمدعلی رجایی بود و در انفجار دفتر نخست‌وزیری ترور شد و سومین رئیس‌جمهوری کشورمان هم که پیش از پایان ریاست‌جمهوری در پی رحلت امام خمینی به عنوان رهبر معرفی شد. اکبر هاشمی‌رفسنجانی نیز که در مقام رئیس مجمع تشخیص مصلحت در همه سال‌های ریاست‌جمهوری‌اش نقش‌آفرینی می‌کرد و پس از پایان دوره نیز آن جایگاه را داشت و در کاخ مرمر که در اختیار مجمع تشخیص مصلحت بود، احتمالاً ضرورتی در این زمینه ندیده بود. تا اینکه به دوره خاتمی و تلاش‌اش برای اصلاحات و توسعه سیاسی می‎رسیم و داستان از همین جا شروع شد. متن تهیه شده توسط سمیه متقی دبیر گروه سیاست هم میهن آنلاین، دارای اشارات خوبی به این موضوع است.

حشمت‌الله فلاحت‌پیشه مدعی است که بخش عمده‌ای از سیاست‌مداران چپ و راست کشور ما دچار یائسگی سیاسی شده‌اند. نه یک رویش فکری دارند و نه رویش بدنه تشکیلاتی دارند. اصلا قیافه‌های برخی از این‌ها را ببینید که اتفاقا به دولت رفته‌اند از قیافه‌شان نوعی مردگی و کهنگی می‌بارد. «وفاق ملی در زبان پزشکیان با وفاق ملی در زبان کسانی که دولت ایشان را تا حد زیادی از آن خلوص ستادی انداختند فرق دارد. بودجه امسال بر اساس فروش یک میلیون بشکه نفت در روز با ۶۵ دلار برای هر بشکه بسته شده است ولی در طول این شش ماه روزی ۶۰۰ هزار بشکه نفت بیشتر فروخته شده است. همین فروش را ببینیم کجا رفته است؟ ۶۰ درصد بیش از چیزی که در بودجه دیده شده است، قبل از این که بنزین را (جراحی کنید) همین را ببینند.بیشتر ردیف‌هایی که متاسفانه در دولت گذشته تصویب شد در راستای منافع ملی پول نمی‌گیرند، در راستای منفعت عمومی پول نمی‌گیرند. ببینید چه بنیادهای مختلفی پول می‌گیرند.

حملات ۱۱ سپتامبر، سلسله‌ای از حملات تروریستی انتحاری در ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱ توسط گروه تروریستی القاعده به رهبری و برنامه‌ریزی اسامه بن لادن در شهر نیویورک (بخش منهتن)، ایالات متحده آمریکا بود. در این حادثه نوزده تن از عناصر القاعده ، چهار هواپیمای تجاری-مسافربری را ربودند. هواپیماربایان دو هواپیما را در فاصله‌های زمانی گوناگون به برج‌های دوقلوی مرکز تجارت جهانی در نیویورک کوبیدند. در نتیجه این دو برخورد، همه مسافران به همراه تعداد بسیاری از شهروندان ایالات متحده در ساختمان‌ها کشته شدند (۲۹۹۶ نفر). هر دو ساختمان، پس از دو ساعت به‌طور کامل ویران شدند و خسارت فراوانی به ساختمان‌های پیرامون زدند. حادثه ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱ بعد از گذشت ۲۳ سال، هنوز هم حاوی اسراری چند است. چرا سرویس‌های اطلاعاتی آمریکا نتوانستند از حملات ۱۱ سپتامبر جلوگیری کنند؟ پیش زمینه‌های ۱۱ سپتامبر چگونه شکل گرفت و پشت پرده طرح «خاورمیانه جدید» چه بود؟ سوءاستفاده‌های دولت آمریکا از حادثه ۱۱ سپتامبر شامل چه مواردی می‌شود؟

اخیراً نامه‌ای به قلم فائزه هاشمی منتشر شده که نکاتی را درباره فضای داخلی زندان در بین زندانیان سیاسی بیان کرده است. در آن نامه هشدار داده که ممکن است کشته شود. نامه‌ای که با نگاهی دو قطبی از طرف افکار عمومی که در طیفی از غلو و عدم صداقت تا هشدار در مورد برخی واقعیت‌ها بدان نگریسته می‌شود. زیبا کلام می‌گوید که من در قسمتی که گفته احتمال دارد کشته شود با ایشان موافق نیستم و فکر می‌کنم مقدار زیادی فشار‌هایی است که از سوی هم‌بندی‌ها به ایشان وارد می‌شود. این نامه باید برای فعالین سیاسی، جامعه‌شناسان، مورخین ما و افرادی که به مسائل سیاسی و اجتماعی علاقه دارند، پرسش‌های عمیقی را ایجاد کند که به‌رغم این همه مبارزه برای آزادی، دموکراسی، حاکمیت قانون و نبود زندانی سیاسی، چه می‌شود که از مشروطه به این سمت، با این همه مبارزه، آثارش زیاد نبوده است. نامه خانم هاشمی‌رفسنجانی چیز‌هایی را به ما نشان می‌دهد که قابل تأمل است.

ترور شهید اسماعیل هنیه هرچند موقعیتی دردناک برای کشور جمهوری اسلامی ایران از چندین جنبه داخلی و خارجی محسوب می شود، اما یک فرصت تاریخی برای تقویت سیستم امنیتی کشور فراهم نموده است. فرصتی که باید شاهد نوعی خانه تکانی منجر به کارامدی در نظام های اطلاعاتی ، حفاظتی و ضد جاسوسی کشور باشیم. فرصت رسیدگی به قصور، تقصیر، ترک فعل و اهمال برخی از مدیران امنیتی و همچنین فرصتی برای تقویت سدهای دفاعی در برابر نفوذ. حتی در سطوح پائین داستان، فرصت برخورد با افراد و جریانات مزدور کمک کننده به وقوع چنین رخدادهایی در کشور. در ادامه متن، نظرات برخی از چهره های سیاسی و امنیتی کشور در این خصوص آورده شده است.

تشکیلات امنیتی یک کشور بلاشک می‌توانند اثرات معناداری را در روند توسعه‌ای و جایگاه نظامات سیاسی در طیفی از تجلی در قالب هسته سخت تا دیده بان-ناظر-هادی توسعه و ارتقا نظامات سیاسی داشته باشند. شرط کارآمدی تشکیلات امنیتی وجود سه گانه، نظارت‌های لایه‌ای ملموس، به روز بودگی نیرو‌ها و سازمان و در نهایت بحث استفاده از کادر وفادار است. تعادل پویای این سه شرط را می‌توان نخستین آزمون قضاوت درباره موفقیت عملکردی مدیران ارشد امنیتی دانست و خروج از این تعادل را هم می‌توان بسترسازی فساد تدریجی در سیستم‌های امنیتی تلقی کرد. فسادی که نه تنها ارکان توسعه‌ای یک کشور را متاثر می‌کند، بلکه در حدی بیشتر، باعث تضعیف و سقوط نظامات سیاسی خواهد شد. آیا می‌توان انکار نمود که پهلوی دوم، یکی از بدترین ضربات منجر به سقوط خود را از دو مقوله هسته سخت (تبدیل ساواک به نظام استبداد ورزی داخلی) و کم توجهی به توسعه متوازن (حاکمیت عدم توازن در روند توسعه‌ای کشور و غفلت از ابعاد اجتماعی- فرهنگی و سیاسی توسعه)، خورد؟ در گزارش مرکز مطالعات استراتژیک بگین-سادات (The Begin–Sadat Center for Strategic Studies) که اندیشکده اسرائیلی وابسته به دانشگاه بارایلان است، آمده که: یکی از دلایل اصلی ضعیف بودن برنامه‌های اطلاعاتی و مشخصاً ضدجاسوسی ایران این است که رژیم اصرار دارد افراد را بر اساس وفاداری به انقلاب و نظام به کار گمارد، نه بر اساس دانش و مهارت. سوال اینجاست که آیا این گزاره در مورد تشکیلات امنیتی کشور ما، قابل استفاده و استناد می‌باشد یا خیر؟ موضوعی که ضرورت دارد، بخش‌های نظارتی درون دستگاهی تشکیلات امنیتی کشور و همچنین شورای عالی امنیت ملی، تمرکز خاصی روی آن داشته باشند.

دکتر محمد ابراهیم انصاری لاری مدیر عامل سابق سازمان منطقه آزاد کیش که بعنوان یکی از گزینه های وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و یک وزارت خانه دیگر در دولت چهاردهم مطرح است طی نامه ای به دکتر ظریف رئیس شورای راهبری تشکیل کابینه دولت چهاردهم از برخی سازوکارهای در نظرگرفته برای انتخاب وزراء گلایه کرده است.

محیط زیست ایران در ۴۰ سال گذشته به بهانه توسعه اقتصادی، صنعتی و معدنی، قربانی شده و ما مانده‌ایم و محیط زیستی آسیب‌دیده و کشوری که توسعه در آن صرفاً در حد مبحثی تئوریک بوده است. اقتصاد ایران در ۴۰ سال گذشته بر پایه خام‌فروشی بنیان گذاشته شده و جانمایی صنایع ایران بر اساس ملاحظات محیط‌زیستی صورت نپذیرفته است. ناترازی آبخانه‌ها از مرز ۱۵۰ میلیارد متر مکعب در سال هم گذشته یعنی اینکه ایرانیان ۱۵۰ میلیارد متر مکعب بیش از آنچه وارد سفره‌ها شده برداشت کرده‌اند. این آمار ۱۴۰۲ بود و متاسفانه مطابق گزارش شرکت منابع آب سالانه ۴.۴ میلیارد متر مکعب بر این ناترازی اضافه می‌شود. این ناترازی می‌گوید زمین با شیب و شتابی دمادم، فزاینده و نگران‌کننده در حال فرو رفتن در فلات ایران است. تمام ساخت‌وساز‌هایی که ما روی این زمین می‌کنیم بر اثر این زلزله خاموش (فرونشست زمین) می‌تواند به‌شدت متاثر شود. بسیاری از جاده‌ها، خطوط آهن، مسیر‌های مواصلاتی، لوله‌های آب و گاز و همچنین خطوط استراتژیک نیروی ما به همراه مراکز بزرگی از جمعیت و سکونتگاه‌هایی که در حوزه باستانی بسیار راهبردی هستند متاثر شده‌اند. در حال حاضر بخش‌هایی از اصفهان مانند خانه‌ها، ترمینال و مراکز پستی را مجبور شده‌اند خالی کنند. عجیب است که این‌ها دیده نمی‌شود و برای آن‌ها واکنش‌های جدی اتفاق نمی‌افتد. سالانه ۱۱.۲ میلیارد برای درمان بیماری‌های ناشی از آلودگی هوا باید هزینه کنیم و خسارت‌های آلودگی هوا به چند برابر بودجه وزارتخانه آموزش و پرورش رسیده و این ابعاد دیگری از این فاجعه است. آمار‌هایی که وزارت جهاد کشاورزی منتشر می‌کند دست کم حاکی از یک میلیارد تن در سال فرسایش بادی و همین مقدار هم فرسایش آبی است که این آمار‌ها را خیلی از متخصصان خوش‌بینانه تلقی می‌کنند و فکر می‌کنند آمار‌های اصلی بالاتر باشد. در کنار این مسائل ماجرای پساب و پسماند و آب خاکستری و فاضلاب و معضلی که در حوزه زباله الان با آن درگیر هستیم را هم باید اضافه کرد.

محمد رضا پورابراهیمی بدلیل حضور در کمیسیون اقتصادی مجلس و علاقه به تأثیرگذاری در بخش های اقتصادی در سنوات گذشته همواره با مدیران اقتصادی کشور خاصه مجموعه‌هایی که در استان کرمان حضور دارند مواجه‌های جدی داشته است که می‌توان به شرکت‌های ملی مس، گل گهر، گهر زمین، صنایع جنبی مس شهید باهنر و... اشاره کرد.اما در این بین برادر همسر وی آقای رضا کهنوجی برای او بیش از همه حاشیه داشته است؛ ایشان مدتی مدیر عامل شرکت ساختمانی کرمانیان از شرکت‌های زیرمجموعه صندوق بازنشستگی «مس» بوده که عملکردی مدیریتی چند ساله‌اش در آن شرکت سال هاست که مورد مناقشه قرار گرفته و بد نیست که شفاف‌سازی در این زمینه صورت بگیرد؟ کهنوجی سالهای آخر خدمت را از جهادکشاورزی به شرکت ملی مس منتقل کرد. ایشان دقیقاً همان کسی است، که «علی ربیعی» در جلسه استیضاحش از وی نام برد و در روزهای منتهی به انتخابات یازدهمین دوره مجلس شورای اسلامی نیز خبر احضارش به دادسرا منتشر شد.پورابراهیمی با انتشار فایل صوتی بازداشت کهنوجی را تکذیب کرد و تلویحا گفت که کهنوجی برای ارائه توضیحاتی احضار شده که فرآیندی طبیعی است،

سرنوشت و زندگی حضرت ابراهیم بشکلی داستان های پراکنده، به کرات به گوش ما رسیده است. اما کمتر تعمقی درخصوص نگاه یکپارچه به زندگی ابراهیم و نقاط عطف این زندگی یعنی مقابله با طاغوت و شکستن بت ها و سرد شدن آتش، افزایش ایمان و یقین قلبی با خواندن پرندگان تکه تکه شده، کوچ زن و فرزند به صحرایی بی آب و علف ، ساخت خانه کعبه و در نهایت ذبح فرزند صورت پذیرفته است. روند ابتلائات و آزمایشاتی که ابراهیم را به مقام خلیل الهی رسانید . آنچه که در این بین اهمیت خاص پیدا می کند ، بررسی و درک منظومه فکری ابراهیم از منظر تعادل یابی در سه گانه تعقل-شهود-وحی برای درک مسائل و عمل به وظایف و بحث اراده های چهارگانه معطوف به خواست، معطوف به عمل، معطوف به هدف و معطوف به قدرت در وی می باشد. واکاوی زندگی ابراهیم ارزشی خاص از نظر تعادل عقل و نفس و قراردادن اراده خود در راستای اراده خداوند، شکستن قدرت نفسانی با تقوا پیشگی و تبدیل آن به بازی قدرت و اراده معطوف به خواست خداوندی و جایگاه مبحث مالکیت دنیوی دارد. بطور خلاصه، مطالعه یکپارچه زندگی حضرت ابراهیم می بایست گره گشای شناختی و عملی ما در بحث شیوه برقراری تعادل بین عقل-شهود-وحی ، حرکت ابراهیم از نبوت به امامت و کسب جایگاه خلیل اللهی و در نهایت شیوه طی ابتلائیات و امتحانات الهی باشد.

بر اساس ادعای خبرگزاری تسنیم ، با گذشت حدود ۸ ماه از سرپرستی شاهرخ رمضان نژاد در حوزه وزارتی دفتر وزیر جهاد کشاورزی ( دفتر مهندس نیکبخت)که بنوعی از مهلت قانونی مجاز برای سرپرستی نیز بیشتر شده است، دو نهاد مهم نظارتی در داخل و خارج دولت که می بایست تاییدیه برای صدور حکم مدیر کلی وی را صادر می کردند، بنا به دلایلی با صدور این تاییدیه مخالفت کردند و با این وضعیت، هرچند احتمال جابجایی وی از این سمت وجود دارد.اما سوالی که باید از رئیس جمهور پرسید این است که مگر ما به حضرتعالی درخصوص انتصابات سفارشی و حمایت پشت پرده ای و همچنین فجایای خدای ناکرده نمک گیر شدن توسط برخی از حامیان تان، هشدار مستقیم نداده بودیم جناب رئیسی عزیز؟ مگر در خصوص آقای ساداتی نژاد ، پیوست امنیتی تقدیم حضور نکردیم . بیان نگردید که اگر ایشان بیایند،چه مخاطرات امنیتی بخش کشاورزی و کشور را تهدید خواهد کرد؟مگر سربسته در خصوص آقای نیکبخت( بشکل رسانه ای و غیرمستقیم) بیان نگردید که توصیه پذیری فاجعه زا خواهد بود و ایشان برای موفقیت نیاز به استفاده از توانمندی کلیه تیم های فعال در این حوزه را دارد؟ حال بفرمائید جناب شاهرخ رمضان نژاد با شناسنامه سیاسی اثبات شده چپ اصلاحاتی و اخلاق حرفه ای و شاید رنگین کمانی سیاسی (ارسال پیام تبریک برای وزرای چپ و راست) ، بر اساس کدام تخصص، شایستگی و صلاحیت ، عهده دار سمت خطیر دفتر وزارتی در جهادکشاورزی شده اند؟ واقعا باید خندید اگر بشنویم که ایشان توسط نهادهای نظارتی درون دولت و خارج از آن، تائید صلاحیت برای این پست شده باشند. حد اعلی توانمندی این فرد، لابی من و برقراری ارتباطات است. راست آزمایی و صحت سنجی شایعات و شنیده های مالی هم بماند برعهده دوستان امنیتی . آقای رئیسی، بخش کشاورزی جای تعارف نیست. دستور بفرمائید گزارشی از رشد اقتصادی بخش در سال 1402 ، گزارشی از حجم واردات ، گزارشی از سطح سخیف و کم اثر مداخلات در بحث توسعه منطقه ای و روستایی وظیفه مند به اجرا توسط جهادکشاورزی ، گزارشی از وضعیت توسعه کشاورزی کشور، تقدیم حضور گردد. سیاه نمایی نمی کنیم ولی با جماعت موثر مدیران شناسنامه دار و حرفه ای برای بخش مواجه نیستیم. ما بنا بر وظیفه شرعی،حرفه ای و سازمانی هشدار داده ایم. از سازمان محترم بازرسی کل کشور، مرکز پژوهش های مجلس، مرکز مطالعات راهبردی نهاد ریاست جمهوری و نهادهای فعال در حوزه حکمرانی تقاضا مندیم در شفاف سازی وضعیت بخش کشاورزی و تبیین مخاطرات و چالش های آن برای رئیس جمهور ، اقدام کنند. امید و خیری به سازمان برنامه و بودجه، کمیسیون کشاورزی مجلس و دیوان محاسبات در این خصوص نیست.

برآوردها حکایت از آن دارد که ۳۴ پایگاه نظامی عمدتا متعلق به کشورهای آمریکا، فرانسه، روسیه، انگلیس، عربستان، ترکیه و چین در قاره آفریقا حضور دائمی دارند. نظامیان ۱۵ کشور در آفریقا چه می‌کنند؟ بنظرتان قصد حفاظت از آفریقا در برابر کدام تهدید خارجی وجود دارد؟آمریکا دارای حدود ۶۰۰۰ پرسنل نظامی در سرتاسر قاره آفریقاست و تعداد وابسته‌های نظامی این کشور در بسیاری از سفارت‌خانه‌هایش در آفریقا بیش از تعداد دیپلمات‌هاست.

خیلی ها مجید انصاری، عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام را بعنوان نیرویی متعهد به نظام می شناسند. فردی با عقبه ای اثبات شده و توانمندی خاص در ریش سفیدی و گره گشایی. انصاری می گوید که هیچ جریان و حزب اصلاح‌طلب تا به امروز انتخابات را تحریم نکرده اما وقتی نمی‌توانیم لیست دهیم، آیا توقع دارند ما در انتخابات آینده از یکی از دو یا سه لیست اصولگرایان اعلان حمایت کنیم؟ انصاری از رد صلاحیت علوی بسیار ناراحت است. از کم توجهی به اجرای فرمان حضرت آقا در خصوص سعه صدر بخرج دادن در تائید صلاحیت ها گلایه دارد. از رد شدن برخی از مصوبات حتی از نظارت استصوابی می گویدو مدعی است که با اطلاع می گویم، اکثریت قاطع افراد موثر دفاتر نظارتی شورای نگهبان از یک جریان تند سیاسی هستند . از برخی بی حرمتی ها می نالد و می گوید که افرادی ردصلاحیت شدند که برای استقرار نظام سال‌ها زیر شکنجه بودند.آه می کشد و بیان می دارد که واقعاً نمی‌دانم ضربه به نظام زدن از چه راه دیگری می‌شود؟ می پرسد که چرا فقهای شورای نگهبان که ناظر انتخابات هستند، داوطلب مجلس خبرگان هستند؟

سردار حسین علایی و صادق زیباکلام در صدروزگی عملیات طوفان الاقصی، مناظره ای در سایت جماران داشتند. یکی از موضوعات اساسی این مناظره ، پرداختن به ماهیت تاسیسی یا ایجابی اسرائیل بود. علایی ، زیبا کلام را به حمایت از اسرائیل متهم می کند و زیبا کلام می گوید که با علایی به نتیجه ای نمی رسد ،چرا که علایی معتقد است اسرائیل را بوجود آوردند و زیبا کلام می گوید که اسرائیل ایجاد شده است. لازم به توضیح است که با توجه به برخی از موضع گیری های زیبا کلام در خصوص اسرائیل ، ممکن است پیگیری های حقوقی برعلیه او صورت پذیرد.