با این وجود،در گذشته این محوطه ارزشمند در اثر بی‌توجهی متولیان میراث ‌فرهنگی توسط حفاران غیرمجاز تخریب شده بود. بر همین اساس هیأتی مشترک از دانشگاه شهرکرد و میراث فرهنگی استان چهارمحال و بختیاری در این تپه مهم با هدف نجات بخشی و آموزش دانشجویان مقطع کارشناسی در آذرماه 1396 تشکیل و کار کاوش این تپه شروع شد و پس از یک ماه کار کاوش متوقف شد.

در مهرماه سال 1397 هم دومین فصل کاوش آن انجام شد. در دو فصل کاوش این محوطه مهم دوره ساسانی آثار معماری بسیار مهم به همراه یافته‌های بی‌نظیری مانند بیش از 450 قطعه اثر مهر به دست آمده که در کشور ایران بی‌نظیر است و تاکنون از هیچ محوطه ساسانی این تعداد اثر مهر یافت نشده است.

«بر اساس کاوش‌های فصل اول و بقایای معماری به دست آمده به نظر می‌رسد ساخت و سازهای محوطه با استفاده از خشت‌های قرمز، خاکستری و سفیدرنگ خام و پخته به ابعاد 40×40×10 سانتی متر و 37/5×37/5×7 سانتی متر و از آجر ساخته شده‌اند».

«مُهرهای گلی در کنار ساخت و سازهای عظیم خشتی و آجری همچنین نشان می‌دهد که این محوطه یکی از مراکز فعال اداری، اقتصادی، و بازرگانی دوره ساسانی در جنوب غرب ایران بوده است».

با این وجود متأسفانه هم‌اکنون بر اثر مرمت بسیار ضعیف ترانشه‌های کاوش شده فصل اول، آسیب بسیار زیادی به تپه وارد شده است و این اقدامات دست کمی از کاوش‌های غیرمجاز نداشته است. این موضوع زمانی بدتر می‌شود که کاوشگران در فصل دوم پس از کاوش هیچ‌گونه مرمتی را انجام نداده‌اند!

حال این پرسش مطرح است چرا کاوشگران پس از کاوش این محوطه مهم دوره ساسانی اقدام به مرمت نکرده‌اند؟پرسش مهم دیگر این‌که آیا این تپه با اهمیت دوره ساسانی دارای سازه عظیم و باوجود تعداد زیادی آثار یافت شده، برای کاوش آموزشی دانشجویی مناسب است و حین کاوش دانشجویانی که تاکنون هیچ‌گونه تجربه‌ای در امور کاوش نداشته‌اند، آسیبی به آثار و یافته‌های باستانی وارد نخواهد شد؟ در این میان پژوهشکده باستان‌شناسی که متولی صدور مجوز کاوش‌های علمی است، نباید بر کار کاوش و مرمت پس از اتمام کاوش نظارت کند؟ آیا هر تپه باستانی برای کاوش آموزشی دانشجویان مناسب است؟

در طی بارش‌های اخیر متأسفانه ترانشه‌های کاوش شده به‌شدت تخریب و حتی کف آنها شسته شده و به‌واسطه جاری شدن آب در کف ترانشه‌ها شیارهایی عمیق ایجاد شده است. افزون بر آن دیواره‌های این ترانشه‌ها فرو ریخته و آثار معماری خشتی آن هم به‌شدت آسیب دیده است، به‌طوری که بین دیوارهای خشتی و خاک‌های اطراف آن هیچ تفاوتی دیده نمی‌شود.

تصویر زیر گویای شدت تخریبات بر اثر عدم مرمت کاوشگران در این تپه مهم دوره ساسانی است.

ضروری است تا پژوهشکده باستان‌شناسی و پژوهشگاه میراث فرهنگی از کاوش‌های تخریب کننده نجات بخشی این نوع محوطه‌ها جلوگیری کنند تا حداقل آسیب‌های دیگری بر پیکره این‌گونه محوطه‌ها وارد نشود.

سایت شعار سال، با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته ازسایت خبری اسکان نیوز ، تاریخ انتشار : 2خرداد 98، کد خبر:19880 ،www.eskannews.com