شعار سال: انقلاب میکنی. یعنی بنایِ کهنهای را که نمیپسندیدی، خراب میکنی. حکومتِ سابق و نَظمِ قدیم را در هم میکوبی. تا اینجا ابزار تو کُلنگ است و پیشهات خراب کردن!
از اینجا به بعد، طیفی از گزینهها پیش روی توست. گزینه هایِ دو سَرِ طیف چنین اند:
١- "انقلابی گری کسب و کارت میشود. "
همچنان انقلابی میمانی و یک دٓم کلنگ را زمین نمیگذاری. چریک و معترض و طلبکارمی مانی، گرچه قدرت در کفِ خودت باشد. مردِ مدیریتِ کسالت بارِ "توسعه" نیستی. پی ریزی، آجر چینی، سفید کاری و پایشِ سود و زیان، کار تو نیست! ازینکه انقلاب تمام شود و ملّتت نتیجه بخواهند، بیمناکی. تو را آفریده اند که عتاب کنی، قرار نیست جواب دهی. به کنار رفتن هم اصلا و ابدا فکر نمیکنی! پس پرچمدارِ انقلابی بی پایان میشوی.
میتازی! تا پایانِ جهان و انتهای زمان میتازی! انور خوجه میشوی، قذافی یا موگابه!
٢- "اثبات میکنی که انقلاب برایت وسیله خدمت بوده، نه بستر قدرت. "
میدانی که تخریب، تنها قدمِ اوّلِ ساختنِ کشوری نوین بوده است. سعی میکنی دورانِ تخریب و عصرِ کلنگ، طولانی نشود. انقلابی گری را پایان میدهی و کمک میکنی کشورت قوام گیرد و پا به دوران توسعه بگذارد.
کلنگ را کنار میگذاری و ابزار سازندگی را بر میداری. میدانی خشونتِ انقلابی باید جایش را به حکومت قانون، مسئولیت پذیری، ظرافت، مدارا، تعاملِ سازنده، تولید قدرت و خلقِ رفاه بدهد. اگر ببینی که دیگران سازندگانِ بهتری اند، صحنه را به سازندگان میسپاری!
ماندلا میشوی و بر پیشانیِ تاریخ انسان، میدرخشی!
انقلاب، کُلنگ است و انقلابی گری تخریب! گاهی - راستش را بخواهی، ندرتاً - لازم و خوبست! آنهم بشرط آنکه اندازه بدانی.
نکند تا ابد، انقلابی بمانی!
خُنُک آن باده گساری که فرقِ جُرعه و جام را با خُمره و شُربِ مُدام، بداند. والسلام.
پایگاه تحلیلی خبری شعار سال برگرفته از مجمع فعالان اقتصادی