شعار سال: مگر این که خود با مسافرت یا عبور از این شهر مذهبی شاهد نابسامانی های رفاهی و خدماتی آن باشند. افرادی که برای زیارت به قم می روند وقتی برمی گردند اولین سوالشان این است مگر آب قم شیرین نشده بود پس چرا مردم گالن به دست در خیابان های قم به دنبال آب آشامیدنی بودند.

عده ای دیگر با نگاه به ستون های به صف شده مونوریل داخل رودخانه می پرسند تا کی قرار است این نماد بی تدبیری در قم رویت شود.

عده ای دیگر می گویند وقتی به هسته مرکزی شهر قم برای زیارت می رویم چهره شهر از نظر زیبایی و ترافیک هیچ نشانی از توسعه یافتگی ندارد. مگر اینجا شهر استان قم پایگاه انقلاب نیست پس در این دهه های گذشته مدیران استان چه می کرده اند که ما قم را امروز این چنین می بینیم.

این بخشی از سوالات مردمی است که از بیرون به قم سفر می کنند.حال اگر به مناطق مختلف قم و محله های قدیمی و تاریخی قم سری بزنی و پای درد دل اهالی این مناطق بنشینی حرف های زیادی برای گفتن دارند.

ولی از خلف وعده ها سرخورده و امید به بهبود اوضاع فعلی را با برنامه های که می بینند ندارند.نمونه این محلات را اگر بخواهیم نام ببریم که شروع انقلاب از این مناطق شکل گرفته کار سختی نیست آیا مسئولان استان محلات چهارمردان، آذر، دروازه ری، نوبهار، چهل اختران مقدس، صفاییه، خاکفرج، تولید دارو، مدرس، زندآباد، شاه ابراهیم، نیروگاه و شیخ آباد و بخش ها و روستاهای اطراف قم را نمی بینید.

اگر این مناطق هدف خدمات دولت است چرا با گذشت دو دهه از استان شدن قم این مناطق از امکانات و خدمات رفاهی مناسب برخوردارنیستند.

بعضی از این محلات بالغ بر ده ها شهید تقدیم این انقلاب نموده اند. اما 30 سال است که کوچه های آن رنگ آسفالت به خود ندیده است. مگر غیر از این است که مسئولان امروز از صدقه سر آنان به مناصب فعلی رسیده اند.

آیا به مسئولیت خودشان در قبال این ولی نعمت های انقلاب عمل کرده اند.اگراز تلاش اندک مدیران لایق و پرتلاش گذشته و حال استان بگذریم بدون تعارف باید گفت غالب مدیرانی که در این استان مسئولیت پذیرفته اند بر اساس شایسته سالاری نبوده و در شان مردم انقلابی قم کارنکرده اند که ما امروز مجبور به اعلام بخشی از واقعیت های قم در حوزه توسعه وعمرانی است.

موضوع رشد فرهنگی و اجتماعی قم و مشکلات آسیب های اجتماعی باید در مقاله ای دیگر مورد کنکاش و بررسی قرار بگیرد.باید با صدای بلند پرسید آقایان مسئول به نظر شما مشکل قم کجاست آیا فقط کمبود منابع مالی مانع توسعه یافتگی استان شهر قم شده است یا نقش بی تدبیری در مدیریت های که شاهد آن بوده وهستیم هم وجود دارد؟

چرا از این همه نا بسامانی در قم و پروژه هایی که معلوم نیست با چه هدفی ایجاد وبه پایان نمی رسد کسی پاسخگو نیست.

چرا از نجابت مرد شریف قم خجالت نمی کشیم. چرا اگر نمی توانیم اوضاع را مدیریت کنیم میزها را رها نمی کنیم تا فرزندان مومن و متخصصی که مجهز به علم و دانش و نیروی جوانی هستند با مدیریت جهادی به کمک مردم بیایند.مگر ما کم داریم از جوانان شایسته قمی که با تخصص های گوناگون آماده خدمت به شهر کریمه اهل بیت (ع) هستند. چرا به این جوانان میدان نمی دهید.

آقایان مسئول آنچه امروز در قم می گذرد در شان قم و مردم فرهیخته و ولایتمدار آن نیست.به نظرمی رسد رسانه ها رسالت انعکاس و پیگیری این معضلات مدیریتی در قم را دارند که این نوشته در راستای انجام همان رسالتی است که از شهدا آموخته ایم یادمان باشد جوانان 20 ساله قم فرماندهان رشید و حماسه سازان بدر و خیبر و رمضان بودند و فرمانده آنان شهید زین الدینی بود که با 24 سال سن بخش مهم از جنگ را در بحران های مختلف به نحو احسن مدیریت می کرد.

اکنون وارثان آن شهدای والامقام با مدارج علمی و تجربه کافی هستند و بر کار شما نظاره می کنند و اگر شرایط اقتضا کند و اوضاع بر این منوال بگذرد قطعا سکوت نخواهند کرد.پس تا دیر نشده است برای جبران کم کاری های گذشته قم کمر همت را محکم ببندید و کمی هم به فکر مردم و رسالت خدمت رسانی خود در کنارمنافع شخصی و گروهی باشید.

اوضاع کنونی در شان قم مقدس نیست اقدامات ضربتی تا پایان کار دولت یازدهم باید بخشی از آلام و مشکلات شهری و روستای مردم را کاهش دهد کلام آخر این است توسعه و آبادانی قم در سایه مدیریت علمی و جهادی امکان پذیراست نه دل بستن به مدیریت سنتی و مصلحتی که وقت و منابع ملت را هدر می دهد.

با اندکی تلخیص و اضافات، برگرفته از خبرگزاری ایرنا، تاریخ انتشار: 23 آذر 1395، کد مطلب: 82344451، www.irna.ir