متناسب با پرونده‌های اجتماعی تراجنسیتی ‌ها احساس کردیم که در این مسئله، ناهماهنگی بسیاری بین سازمان‌ها وجود دارد. با اقدامات صورت گرفته، در مدت کوتاهی خدمات رسانی در این حوزه خوب پیش رفت؛ یعنی تلاش شد برای سامان دهی این افراد خدمات اجتماعی، قضایی، بهداشتی و پزشکی داده شود، اما متأسفانه پس از مدتی بدلایلی چند، آن سامان دهی ازهم پاشیده شد. اکنون بسیاری از سازمان‌ها، خدمات مناسب این افراد را در ردیف کاری شان ندارند. سعی کردیم در قالب یک مؤسسه مردم نهاد یک شخصیت اجتماعی داشته باشند؛ شخصیت اجتماعی منسجم در همین نظام و همین کشور تا درنتیجه بتوانند مطالبه گری و نیازهایشان را همین جا مطرح کنند. تراجنسیتی ‌ها گروهی هستند که اگر مشاوره و خدمت به موقع دریافت کنند، در مسیر درست قرار می‌گیرند، ولی اگر نادیده گرفته شوند، توسط گروهی دیگر دیده خواهند شد. چرا این قدر آمار مهاجرت این افراد زیاد است؟ باید تلاش کنیم در همین بستر و کشور خودمان بمانند؛ یا درمان شوند یا توجیه. درواقع امیدواری ما این است کسانی که درباره افراد تراجنسیتی تصمیم می‌گیرند، فاصله شان را با آن‌ها کمتر کنند.

بهنوش بختیاری می‌گوید در سینمای ایران ترنس داریم، اما اگر اعلام وجود و حضور کنند صددرصد ممنوع‌الفعالیت می‌شوند.

ترانس‌سکسوال‌ها هرچند که در ابتدا بنا به علل فرهنگی ـ اجتماعی و خانوادگی، سعی بر پنهان‌کاری و مخفی نگه داشتن راز خود می‌کنند، اما بعد‌ها به‌ناچار به انتخاب بین مرگ و زندگی می‌رسند چرا که توان تحمل تناقض خود و زندگی خود را ندارند.

یک قاضی سیاهکلی در اقدامی قابل تحسین و ارزشمند اجازه تغییر جنسیت به یک تراجنسیتی در این شهر صادر کرد.

رئیس بخش معاینات روانپزشکی اداره کل پزشکی قانونی استان تهران با بیان اینکه روزانه ۵۰ پرونده حقوقی در بخش روانپزشکی پزشکی قانونی بررسی می‌شود، گفت: ۱۰ یا ۲۰ سال پیش شاید به طور مثال ۲ تا ۳ درصد پرونده‌های ما مربوط به درخواست تغییر جنسیت بود، اما امروزه این آمار ۲ برابر شده و بین ۵ تا ۶ درصد است.

تعصب جنسیتی (cissexim) بر این پیش فرض استوار است که تطابق کامل بین هویت جنسی یک فرد (احساس او از زن یا مرد بودنش) با جنسیت بیولوژیک و جسمانی او، تنها وضعیت بهنجار، طبیعی و معتبر است. با این پیش فرض، هر وضعیتی خلاف این حالت، محکوم به حذف، سرکوب، و رانده شدن به حاشیه به عنوان یک ناهنجاری است.

این افراد که اصطلاحاً "ترنس" نامیده می‌شوند، در اقلیت اند و از این رو، به درستی درک نمی‌شوند.‌ای بسا مورد تمسخر قرار گیرند، به آن‌ها انگ‌های غیراخلاقی زده شود، از گروه همسالان طرد یا از نظر شغلی هم دچار مشکل شوند. این در حالی است که آن‌ها نیز همانند همه انسان ها، دغدغه جنسیتی دارند و تنها، در اقلیت هستند.