گرچه سیاست یارانه دهی به مردم تاحدودی رضایت اجتماعی را ایجاد می‌کند، اما باید توجه داشت که این کار جز افزایش تورم پیامدی نخواهد داشت که در آخر دود آن به چشم همان مردم خواهد رفت.

طرحی که قرار است ماهی فقط ۱۲۰ هزار تومان آورده مالی برای طبقات فرودست داشته باشد، وقتی نه ارز دولتی به کالا‌ها اختصاص یافته و نه نظام توزیع کالا‌ها اصلاح شده، تا چه حد می‌تواند خانوار‌های کارگری را از فقر غذایی نجات دهد؟ آیا این طرح هم مثل یارانه‌پردازی‌های ریز و درشتِ گذشته، گرفتار بوروکراسی‌های طولانی، ضعف نظام اطلاعاتی و بی‌عدالتی‌های مکرر شده و عدم موفقت خود را در همان ماه‌های اول نشان خواهد داد؟!

طرح کالابرگ الکترونیک در حالی در کمیسیون بودجه مجلس در حال بررسی است که در عمل مانند سایر یارانه‌های دیگر دردی را دوا نخواهد کرد. چراکه به جای آنکه سیستم توزیع را اصلاح کند قیمت‌ها را بالا برده و سپس کالا‌ها را کوپنی می‌کند.