قانون، هرگونه فحاشی، هتک آبرو و وارد کردن زیان به محکومان و مجرمان را غیرقانونی اعلام کرده است. از طرف دیگر شاهد هستیم که در خصوص برخی از جرائم، وجدان عمومی صدمه دیده و شهروندان دچار نوعی پریشان حالی عاطفی شده اند. در چنین مواقعی بشکل عرفی اقدام به مجرم گردانی برای نشان دادن اقتدار قضایی- انتظامی، تشدید تنبیه مجرمان و عبرت آموزی دیگران، سبک سازی مردم و کاهش الام روحی شان و ..، می‌شود. سوال اینجاست که این برخورد، برخوردی قانونی بوده یا نیازمند اجرای مشروط است؟ آیا قانونگذار باید اجرای آن را متوقف کند یا مشروط به اخد دستور قضایی و ضابطه مندی گرداند؟ متن هومان دوراندیش در نقد تحقیر مجرمان در شهر مرند، ارزش مطالعه دارد.

با نگاهی مثلا قانون گرا و عموما احساسی به طرح سوال از مجرم گردانی پرداخته و قصد زیر سوال بردن کل کار را دارند. در پاسخ باید به این عزیزان منتقد متذکر شد که مجرم گردانی به هیچ وجه برای نیروی انتظامی یا قوه قضائیه اصل نیست. بحث شکستن هیمنه و تصویر تهدید آمیز آن‌ها در اذهان عمومی است. ضمنا ضربات وارده بر این افراد توسط نیروی انتظامی نیز، ضربه زدن موثر نبوده و عموما تنبیهی و تذکری است. لطفا به پیامد برخی از نقد‌ها دقت کنید.