تحقّق تمدن دینی اسلامی محتاج دانش تمدنی خاص و ویژه خود است که هم اکنون در جهان علم فاقد آن هستیم. دستیابی به چنین دانش تمدنی، وابسته به تحول در علوم انسانی است و تحول در علوم انسانی، بدون کشف و ابداع نظریه ­های علوم انسانی نوین دینی ممکن­ پذیر نیست و این امر به معنای اسلامی­ سازی علوم، در بستر یک رنسانس دینی تدریجی صورت خواهد پذیرفت. البته باید به جای پروژه‌های اسلامیزه کردن به اسلامیزیشن اندیشید یعنی جایگزینی تئوری‌های ترکیبی به جای تئوری‌های تلفیقی.

کنترل شکل‌های هویت و منزلت‌یابی مبتنی بر مصرف، پیش از هر چیز شامل حال «بدن» به منزله حامل تعیّن‌بخش به «خود» خواهد بود.

لحظه ها پرشتاب می‌گذشت و مردم خشنود از روایت مردانگی‌های قهرمان خود، آرام و پنهانی اشکی می‌ریختند و ندای یا علی(ع) سرمی دادند.