در جنگ جهانی دوم با بررسی محل‌های اصابت گلوله‌های دشمن به هواپیماها، اقدام به تقویت آن نقاط کردند. در حالیکه این نقاط، نقاطی بود که در هواپیما‌های بازگشته به پایگاه دیده شده بود. آبراهام والد (ریاضیدان) نتیجه گرفت باید اقدام به تقویت مناطقی شود که هیچ نقطه‌ای وجود ندارد. زیرا این مکان‌ها مکان‌هایی هستند که هواپیما در اثر ضربه زنده نمی‌ماند. این پدیده را انحراف بقا یا Survival Deviation نامیدند.