عبدالله بن عباس، شخصیت مهم و شناخته شده‌ای در تاریخ اسلام است که از او به عنوان نخستین و بزرگ‌ترین مفسر قرآن و «حبر أمت» یاد می‌شود. او نیز، چون پدرش عباس بن عبدالمطلب در عین حال که هوادار اسلام و دین محمد بود درهمان حال می‌کوشید تا موضعی مستقل داشته باشد؛ موضعی که میدانی برای مانور آن‌ها بین دو جبهه را فراهم می‌ساخت و موجب آن بود تا ابن عباس بین دو خط معاویه و علی و نوادگان آن‌ها در نوسان باشد.