نامشحص بودگی سیاست‌ها و ناتوانی در اجرای صحیح برنامه‌های حمایت اجتماعی در کنار اقتصاد در حال ضعیف شدن و با کمال هزاران تاسف، وجود اثبات شده بروکراسی غارت در برخی از حوزه‌ها و مدیران ارشد برخی از دستگاه‌ها، بستر را برای بروز و ظهور بحران‌ها و آسیب‌های اجتماعی عدیده فراهم نموده است. آسیب‌هایی که در صورت عدممدیریت آنها، بشکل تصاعدی عمیق شده و هزینه‌های غیرقابل باوری را بر کشور تحمیل خواهند کرد. آیا روا است که در جمهوری اسلامی ایران شاهد ایستگاه خوابی (هرچند بشکل موردی) باشیم؟