گویا کمپلت سرکاریم. وقتی برادر فلان نماینده مجلس، سرش را پائین می‌اندازد و با یا بدون یا الله می‌شود رئیس بنیاد مسکن. وقتی انتصابات بر اساس روابط و زیرآب زدن‌ها و برچسب چسباندن‌های خوب و بد انجام می‌شود و مرگ شایسته سالاری را با حماقت‌های خودمان جشن می‌گیریم، نتیجه می‌شود وضعی که در آن قرار داریم و قرار داشتیم. با کمترین فشار بر اقتصاد ملی، خیلی از برنامه‌ها مختل می‌شود. مثل برنامه پرداخت وام ۲۰۰ میلیون تومانی وعده داده شده برای بهسازی و نوسازی واحد‌های روستایی. کی متوجه پیامد داستان می‌شویم، وقتی که زلزله یا سیل بیاید و حالا ... بیار و باقلی بار کن. آقای رئیس بنیاد مسکن، عرضه نداری، استعفا بده جناب تازه وارد.