مقاله ای با عنوان واكاوي قاتل خودروسازي بازخواني القاي بدبيني به ساخت ايران ؟ به قلم سرکار خانم فرناز حسنعلی زاده در سایت وزین اعتماد منعکس شده است. تم اصلی متن بر این امر قرار دارد که شهروندان ایرانی دچار درماندگي آموخته‌شده و بدبيني القاء‌شده هستند. نویسنده معتقد است که برچسب‌زدن به خودروهاي وطني و « ارابه مرگ » ناميدن آنها از يك طرف و دامن‌زدن به باورهاي رايج اما نادرست و ناديده‌گرفتن واقعيت‌ها از طرف ديگر، امروز مانند يك بدافزار به جان خودروسازي و قطعه‌سازي كشور افتاده است.نسخه‌اي كه به‌جاي شفا دادن، كور مي‌كند و .... . نویسنده متن در نظر نگرفته که فبل از بحث واگذاری خودروسازی به بخش خصوصی یا دولتی و غیره، بحث اصلی پاسخگو کردن خودرو ساز در بحث کیفیت تولید و علل بهره وری بشدت پائین و ریخت و پاش های این صنعت و از همه مهمتر تعارض منافع حاکم بر این بخش است. کجای دنیا شنیده اید که خودروساز در بورس باشد و محصولش در بورس کالا؟ کجای دنیا شنیده اید که قطعه ساز سهامدار اصلی خودرو ساز باشد؟ کجای دنیا شنیده اید که قطعه ساز اقدام به واردات قطعه با کیفیتی دست چندم به اسم تولید ملی کند؟ کجای دنیا شنیده اید که ایمنی خودرو به حدی پائین باشد که ورق بدنه با انگشت بالا و پائین برود و خبری از شبه شاسی نباشد و سپر خودرو یک تکه پلاستیک تزئینی باشد؟ کجای دنیا شنیده اید که تعویض برخی از قطعات در دوره گارانتی نیازمند چند هفته خوابیدن خودرو در نمایندگی باشد؟ کجای دنیا شنیده اید که خودرو ساز در مسئله تست تصادف مشکل داشته باشد؟ کجای دنیا شنیده اید که خودرو ساز کمترین پاسخگویی موثر به کیفیت خودرو را نداشته و مشتری را حواله به دادگاه و پاسگاه دهد؟..... . آیا هنوز هم قبل از پاسخگویی به این سوالات ، معتقدید که بحث اصلی بر واگذاری سهام خودرو سازها قرار دارد؟ هنوز هم معتقدید که شهروندان دچار بدبینی القا شده و انکار خودباوری شده اند؟ شما بگونه مستقیم و غیرمستقیم تجربه زیستی شهروندان را زیر سوال برده اید. اگر متن را خودتان تهیه نموده اید، ضرورت بر بازاندیشی و اصلاح است. اگر خدای ناکرده، دیگران داده اند که منعکس گردد، بحثی جداگانه است ( نویسنده متن، فردی حرفه ای است و این گزینه در خصوص نامبرده صدق نمی کند) و اگر حمایتی برای هدایتی ، آنهم در پشت پرده صورت گرفته که از دقت نظر پایگاه وزینی چون اعتماد بدور است که اجازه نشر دهد. منتظر دریافت توضیحات هستیم.

ویدئو کلیپی در فضای مجازی در حال دست به دست شدن است که در ان، گروهی صافکار اقدام به تعمییر زیبای یک خودروی ۲۰۶ صندوق دار که از عقب تصادف داشته و صندوقش کاملا جمع شده است، می‌کنند. شاید صافکار‌های کلیپ مورد اشاره، تاکید روی تبلیغات داشته باشند، اما واقعیت داستان اینجاست که این خودروی زیبا، بنوعی تبدیل به ارابه مرگ حاضر در میدان شده و با کوچکترین تصادف از عقب، حادثه و خسارت، ده‌ها برابر شرایط اولیه خواهد بود. سوال پیش می‌آید که این کلیپ را باید بعنوان قدرت ابتکار تعمیرکار ایرانی بشناسیم یا ضعف قوانین نظارتی درخصوص از رده خارج کردن برخی از خودرو‌های تصادفی؟

آمار‌های رسمی پزشکی قانونی نشان می‌دهد که در سال ۱۳۹۹ که به نوعی سال پیک کرونا و اعمال محدودیت‌های تردد بود، ۱۶ هزار و ۹۴۶ نفر در حوادث رانندگی جان خود را از دست دادند که حاکی از میانگین مرگ روزانه ۴۶ نفر در حوادث ترافیکی شهری و جاده‌ای است. آمار کلی جانباختگان حوادث رانندگی در سال ۱۴۰۰ تاکنون از سوی پزشکی قانونی منتشر نشده و طبق روال باید در میانه اردیبهشت ماه اعلام شود، اما آمار ۹ ماهه از قربانیان حوادث رانندگی نشان‌دهنده افزایش شمار قربانیان به نسبت مدت مشابه در سال ۱۳۹۹ است، برابر اعلام پزشکی قانونی از ابتدای سال ۱۴۰۰ تا پایان آذر ماه ۱۴ هزار و ۳۴۹ نفر در حوادث رانندگی جان خود را از دست داده‌اند، آماری که در مقایسه با ۱۲هزار و ۸۷۴ جانباخته حوادث رانندگی در مدت مشابه سال ۱۳۹۹، افزایش هزار و ۴۷۵ نفری یا ۱۱.۵ درصدی را نشان می‌دهد.

تعمیرکار عزیزی در سال‌های قبل می‌گفت که ایربگ‌ها باید هر چهار سال به چهار سال، بازدید دوره‌ای و تعویض شوند. از صحت اطلاعات آن مطمئن نیستیم. اما تصادف زنجیره‌ای جاده بهبهان- رامهرمز، بازگو کننده واقعیت تلخی بنام باز نشدن ایربگ کلیه خودرو‌های تصاددفی بود! کارخانه‌های سازنده چه پاسخی دارند؟ پلیس راهنمایی چه پیگیری کارشناسی خاصی را دنبال باید بکند؟ نهاد‌های نظارتی چه وظیفه‌ای برای ورود دارند؟

چرا کسی از خودرو ساز داخلی نمی‌پرسد که: اگر نمی‌صرفه و ضرر می‌کنی، چرا تولید می‌کنی؟تا کی یک شهروند ایرانی باید هزینه ارابه‌های مرگ غیر استاندارد یا غیرکیفی را به قیمت خودروی روز دنیا آن هم به بهانه تولید ملی بدهد. چرا کسی وارد رسوا کردن مافیای خودرو و قطعه و کثافت‌ کاری های آن‌ها نمی‌شود.واقعا نسل‌های آینده در خصوص کم حساسیتی ما چه خواهند گفت؟

سخنگوی کمیسیون اصل 90با آمار و عدد به میدان آمده و درباره تلفات جاده ای و تصادفات بین شهری پراید و 405 مطالبی گفته است.آقای پارسایی گفته است: «پنج هزار و441 فوتی از بین سرنشینان پراید و سه هزار و886 فوتی از بین سرنشینان پژو 405 بخشی از 16 هزار فوتی تصادفات جاده‌ای بوده‌اند که ضعف در بدنه خودرو و ضربه به سر دلیل اصلی مرگ آن ها به حساب می‌آید.»تازه باید به ایمنی پایین پراید و پژو میزان آلایندگی بالا را هم اضافه کرد.

در ابتدا باید یادی کرد از رانندگان اتوبوس‌های مسافربری که خود، نخستین قربانیان سوانح هستند و خانواده‌های ایشان که بیشترین صدمه و آسیب از تصادفات، متوجه آنان است. اخبار تصادفات بین‌شهری، تمامی ندارد. باوجودآنکه از آمار تصادفات نسبت به سال‌های گذشته کاسته شده، بااین‌حال، کماکان تصادفات پس از آلودگی هوا، بیشترین عامل مرگ‌ومیر در ایران است.