آقای شهردار! به سراغ عمارت «سردارجلیل» برو. لختی در آن بیاسآی، چشم‌هایت را ببند و در دل تاریخ، به صدای همهمه‌ی زندگی در کوچه‌ی بهرام اتر خوب گوش کن! به صدای «محمودنفتی»، وقتی با پاچه‌های بالازده، در دیگِ مسی می‌رقصد، صدای «علی‌باباخان»؛ وقتی بر سرِ مبادله‌ی کالابه‌کالا با پیرمردی از کیاسر چانه می‌زند، صدای گیتارِچوبی مرد پنبه‌زن، که برای تشک‌های مردم شهر، خوابی آهنگین می‌بیند. به صدای انسان گوش کن که مدت‌هاست در این شهر به گوش نمی‌رسد. تو مسئول بازگرداندن این صدایی!