هایپر اکوسیس یا پرشنوایی ، یکی از عارضه های شنوایی-عصبی بوده که در آن فرد بیماری، صداهای عادی را با شدت بسیار بالاتر از افراد عادی جامعه می شنود. این شدت صدا ممکن است باعث اذیت شدن فرد بیمار شود. راهکار تجویزی،دور کردن فرد بیمار از محیط های پرسر و صدا و یا استفاده از گوش گیر نبوده و باید جریان سازگارسازی در وی دنباله گیری شود. پرشنوایی عارضه ای متفاوت از صدابیزاری یا میسوفونیا می باشد.در میسوفونیا ، فرد فقط به برخی از صداها و حالات واکنش نشان داده، اما در صدا بیزاری، صداها با شدت بالا شنیده شده و بدلیل ازار بینی های مکرر می تواند تبدیل به صدابیزاری هم شود.

میسوفونیا واژه‌ای است که برای کسانی به کار گرفته می‌شود که در مقابل صدا‌های مختلفی بدان حساس شده اند، واکنش‌های تدافعی و انزجاری شدید نشان داده و نمی‌توانند آن‌ها را تحمل کنند. افراد مبتلا به این اختلال عموما به صدا‌های بی اهمیت و پیش پا افتاده‌ای که بدان حساس شده اند، واکنش‌های شدید نشان می‌دهند. برخی از یافته‌ها نشان می‌دهند که میسوفونیا در افرادی بوجود می‌آید که در دوره‌ای از زندگی نیازمند تمرکز بالای فکری برای انجام دادن وظایفی خاص بوده و تمایل شدید به سکوت مطلق داشته اند (نظیر نوجوانانی که برای کنکور و رقابت علمی شدید آماده می‌شوند) و بدلیل این نیازمندی به سکوت و تلاش بالا برای کسب نتیجه، دچار اختلالات اضطرابی شده اند. این گونه افراد در مرحله بعدی رقابتی خود و با افزایش فشار‌ها، به راحتی نشانگان افراد میسوفونیا را از خود بروز می‌دهند و با صدا‌هایی به ظاهر پیش پا افتاده نظیر نفس کشیدن، غذا خوردن یا تکان دادن پای افراد کنار خود، واکنش‌های خفیف یا شدید تدافعی و انزجاری نشان می‌دهند.

برخی از افراد از شنیدن صدا‌هایی مثل صدای جویدن غذا یا خوردن نوشیدنی یا زمزمه افراد دیگر آزار می‌بینند و شنیدن چنین اصواتی باعث برآشفته شدن آن‌ها می‌شود. این اختلال که تقریباً در جهان شایع است میسوفونیا یا صدابیزاری نام دارد.