بنیادگرایی‌ های مطرح در داعش، صرفا ریشه‌های دینی نداشته و با نوعی نظم سازمانی عجین شده است. گرایش به این نوع ایدئولوژی بعنوان یکی از ابزار‌های سریع دسترسی به قدرت (از بین سه ابزار اصلی دستیابی به قدرت شامل آغاز گری از درون و مهندسی لذت و درد با هدف توان مداخله در عادات و نیاز‌ها و انگیزه‌ها، عقل مجبور یا توان اندیشیدن مدیریتی و سیاسی و در نهایت مداخله گری در هستی با انواع روش‌های دینی و غیر دینی، تاکید ناقص روی ابزار سوم است) به جوانان القا شده و جوان صرف حضور و فعالیت در این مسلک، مجاز به خود ویژه بینی و دستیابی به سکس و غارت برای تامین منافع و منابع خود است. داعش برای تحت کنترل داشتن فرد بنیادگرای دینی، نوعی نظم سازمانی سلسله مراتبی را نیز بر تشکیلات خود، حاکم کرده و فرد را به خودش نسپرده است.