صحبت از معضلی بنام زباله گردی است. یکی از معضلات اساسی شهر تهران که علاوه بر مخاطرات بهداشتی و زیست محیطی، به منظر اجتماعی شهر صدمه می‌زند و سال هاست که وعده برخورد با زباله گرد‌ها داده شده، ولی این مشکل مرتفع نشده است. چندی پیش سازمان پسماند شهر تهران تفاهم نامه‌ای با وزارت دادگستری در خصوص برخورد با زباله گردی امضا کرد و قرار است با طرح‌های جدید، مثلا زباله گرد‌ها جمع آوری شوند؟ آقای مدیرعامل صحبت از استخدام می‌کند و سامانه و طرح جامع و ... و مردم هر روز شاهد تکرار آسیب ها. دستگاه‌های نظارتی هم به طلای کثیف کاری ندارند. شورای شهر هم قصد آلوده کردن دست‌های تمییز و ظریف شان را ندارند. ما مانده ایم و خودمان و انبوهی از اندوه برای اداره سیاسی و غیر تخصصی شهر. از دین و دنیای مدیران سازمان پسماند بی خبریم، اما می‌توانیم بگوییم که شاید بخشی از ان‌ها لازم باشد که بعد از ۱۲۰ سال عمر باعزت، ۳۰ سال نماز صبح، مغرب و عشا را برون سپاری کنند. به احتمال بالا، ظهر و عصر را در اداره خوانده اند. برای مزاح و سربسته عرض شد.

مدیرعامل سازمان رفاه، خدمات و مشارکت‌های اجتماعی شهرداری تهران از ساخت مرکز ۴ هزار نفری نگهداری از معتادان متجاهر در شمال شرق تهران خبر داد و گفت: همچنین کمیته حمایت از خانواده‌های معتادان متجاهر، زباله‌گرد‌ها و کودکان کار شهر تهران تشکیل می‌شود.

تغییر رویکرد شهرداری در خصوص مقابله با مافیای زباله و برخورد با مراکز دپوی زباله‌های جمع شده بجای مقابله با زباله گردها، اقدامی قابل تحسین است. اما بغیر از این، سایر صحبت‌های صورت گرفته در این ویدئو در حد شعار می‌باشد. قیمت خرید زباله خشک توسط غرف بازیافت بشدت غیر منصفانه و غیر مشوق است. شهرداری از این غرفه‌ها هم قصد کاسبی داشته و آن را به پیمانکاران واگذار نموده است. در واقع بجای ارایه مشوق منجر به افزایش سلامت محیط زیست، برای خودش دکان باز نموده است.