دلارزدایی به استفاده از روش‌هایی گفته می شود که بواسطه آن، کشورها می‌کوشند تا با این روش‌ها اتکا به دلار آمریکا را به عنوان ارز ذخیره، واسطه تبادل یا به عنوان واحد محاسبه( قیمتگذاری) ، کاهش دهند. در حالی‌که کارشناسان و اقتصاددانان بر این مسئله معترف هستند که اقتصاد جهان تحت سلطه دلار بوده و بسیاری از بلوک‌های اقتصادی سعی دارند تا در برابر این حاکمیت بلامنازع مقاومت کنند، با این‌همه این مهم نیازمند برخورداری از اقتصاد و پول ملی بسیار قوی است و نمی توان صرفا با شعار درمانی و آرزو، اقدام به اجرای دلارزدایی در اقتصاد یک کشور نمود. در ایران، متاسفانه دلار زدایی در حد فشار به بازرگانی خارجی برای معامله با سایر ارزها و گرفتن پول نفت با ارزهای جایگزین( بدلیل تحریم) تقلیل معنا پیدا نموده و کمتر اهتمام عملی برای برقراری پیامان های دو یا چند جانبه بهره گیری مشترک از سایر ارزها و یا سرمایه گذاری بواسطه سایر ارزهای معتبر ، دیده می شود.

افزایش قیمت‌ها با اسم رمز مسخره مصرف بهینه، خود شیرینی پیش کارگران از جیب کارفرما و اقتصاد ملی و زرنگ بازی در حذف یارانه‌های کالا‌های اساسی برای جبران کسری بودجه با اسم تقویت هدفمندسازی و داستان‌هایی از این جنس، می‌شود روش اداره یک کشور؟ آقای رئیسی صد‌ها بار گفتیم و مجددا می‌گوییم که کوتوله‌های سیاسی و مدیریتی را از اقتصاد کنار بگذارید، گوش تان به حرف ما مشفق نیست چرا؟ اگر کشور را بتوان با این روش‌های مزحرف اداره هم کرد، پایه‌های تمدنی مان در حال نابود سازی است، بشنو سید. بشنو و درک کن که برای خودمان داد نمی‌زنیم، برای تقویت این آب و خاک، دین و شریعت، این نظام و این جمهوری، فریادمان بلند است. بسیاری از کارهایتان را به راحتی می‌توان راهبری کرد. اتاق‌های فکر مجموعه شعار سال، آماده مشاوره داوطلبانه است.