«عملکرد جمهوری اسلامی در بحث تحول علوم انسانی» طی میزگردی با حضور جمعی از اساتید دانشگاه و کارشناسان بررسی شد.

یکی از بخش‌های سند الگوی اسلامی‌ایرانی پیشرفت، بخش افق است که چشم‌انداز پیشرفت کشور را در سال ۱۴۵۰ هجری شمسی، یعنی حدود نیم‌قرن پس از آغاز اجرای الگوی اسلامی‌ایرانی پیشرفت نشان ‍ می‌دهد. مبتنی بر گزاره‌های افق، ایران در موعد مزبور، جامعه اسلامی جدید را تحقق بخشیده و تمدن جدید اسلامی را پایه‌گذاری کرده است.

علوم در غرب، همیشه به‌طرزی برنامه‌ریزی نشده و به‌اصطلاح طبیعی، شکل نگرفته است. اینکه «دانش‌های های‌تک» در صنایع دفاعی ظهور می‌یابد، نشان از نقش برنامه‌ریزی و مشخصا برنامه‌ریزی سازمانی در پیشرفت علوم دارد. در آن بلاد، علوم‌انسانی نسبت به علوم طبیعی و فنی، از این حیث، برنامه‌بردارتر بوده است؛ یعنی عمیق‌تر از علوم‌طبیعی و فنی، علوم‌انسانی (به‌استثنای فلسفه که دانشی کهن و دیرین است) حاصل ضرورت‌هایی تاریخی و نیز سطح بالایی از برنامه‌ریزی بوده است.

تحقّق تمدن دینی اسلامی محتاج دانش تمدنی خاص و ویژه خود است که هم اکنون در جهان علم فاقد آن هستیم. دستیابی به چنین دانش تمدنی، وابسته به تحول در علوم انسانی است و تحول در علوم انسانی، بدون کشف و ابداع نظریه ­های علوم انسانی نوین دینی ممکن­ پذیر نیست و این امر به معنای اسلامی­ سازی علوم، در بستر یک رنسانس دینی تدریجی صورت خواهد پذیرفت. البته باید به جای پروژه‌های اسلامیزه کردن به اسلامیزیشن اندیشید یعنی جایگزینی تئوری‌های ترکیبی به جای تئوری‌های تلفیقی.

نظریة علم دینی، یکی از پدیده‌های مهم جهان‌اسلام است که موافقان و منکرانی را پیدا کرده‌است. "محمدنقیب العطاس" یکی از موافقان و نظریه‌پردازان اسلامی‌سازی معرفت است. وی، نخست فلسفه و جهان­بینی با محوریت قرآن و اعتقاد به مراتب و درجات وجود و وابستگی مطلق‌هستی به خداوند را سامان داد؛ سپس، ارتباط ناگسستنی انسان و جهان را بیان کرد و توضیح داد که انسان مهم­ترین جزء هستی و موجودی جاودان است که بهترین هویت­شناسی او در قرآن آمده‌است و بعد، معنا و مفهوم و غایت نظام آموزش ‌و پرورش را تبیین کرد. درنظر العطاس، مقصود حقیقی از آموزش و پرورش، تحقق حقایق قرآن در وجود انسان است؛ ازاین‌رو فراگیری معارف و زبان قرآن، نخستین و مهم­ترین بخش از الگوی آموزش و پرورش درنظر العطاس است. وی با تبیین حقیقت علم و ایمان و انسان و جایگاه انسان در هستی به پیوند علم با انسان و دین پرداخت و علم‌دینی را تفسیر کرد. عطاس با معرفی فرایند غربی‌سازی علوم به تبیین فرایند اسلامی‌سازی علوم پرداخت. فرایند غربی‌سازی علوم در تفکر عطاس عبارت است از:1. فرهنگ و تمدن غربی؛ 2. عناصر کلیدی علوم طبیعی؛ 3. انسانی و کاربردی‌غربی و فرایند اسلامی‌سازی علوم در این دیدگاه عبارت است از: 1. شناسایی عناصر کلیدی از علوم‌اسلامی؛ 2. جایگزینی عناصر کلیدی‌اسلامی با غربی؛ 3. ابتنای علوم‌طبیعی و کاربردی بر عناصرِاسلامی 4. اصلاح تنة علوم‌همسان با عناصر کلیدی‌اسلامی. این مقاله در پایان به آسیب‌شناسی نظریة «تهذیبی- تأسیسی» پرداخته است.