گیریم که حق با این خبرگزاری است و 90 درصد بد حالی دانش آموزان، کار خودشان بوده است. خب! آن 10 درصد کار کیست و به قول رهبری چه دست هایی در کار است؟ مگر نمی گویید که دستگیر و اعتراف کرده اند؟ این دستگیر شدگان کیستند؟ نام و نشان ندارند؟ مگر می شود این حجم از ناامن سازی مدارس در دهها شهر کشور بدون سازماندهی خاصی صورت گرفته باشد؟ اگر دستگیر شده اند، چرا مجازاتی که به تعبیر رهبر انقلاب باید عبرت آموز شود درباره شان اجرا نمی شود؟

هر روز خبر می رسد که فلان خبرنگار، فلان شایعه ساز ، فلان بلاگر در خصوص پخش شایعات مربوط به پرونده موسوم به مسمومیت سریالی دانش آموزان در فلان نقطعه از کشور، دستگیر شد. آیا سازمان قضایی و ساختار امنیتی کشور نمی دانند که برخورد با شایعه سازان ، ماموریت فرعی این داستان است؟ آیا خدای ناکرده این قصد و نیت وجود دارد که با این نوع برخوردهای سلبی ، صداهای اعتراض کمتر شده و پاسخگویی به فرمان مقام معظم رهبری در این خصوص نادیده گرفته شود؟ صراحتا اعلام می کنیم که اجازه بازی با منافع ملی و تمدنی جمهوری اسلامی ایران در گام دوم انقلاب را به کسی نخواهیم داد. مشفقانه از ریاست محترم قوه قضائیه و دستگاه های محترم امنیتی کشور، تقاضا می کنیم ، فرمان رهبر را محور کار قرار داده و اجازه ترکیب حاشیه ها با اصل داستان حل مسئله و به انحراف کشیده شدن احتمالی داستان را ندهند.

چنان مبهم، گنگ و پر حاشیه حرف زده که اگر در هرکجای دنیا بود، مورد تمسخر قرار می‌گرفت. به منظور صریح‌تر گفتن و شفاف‌تر حرف زدن با این جناب به اصطلاح معاون وزیر درخواست می‌کنیم که فصل سوم (حقوق ملت) قانون اساسی را مطالعه کند. آقای معاون وزیر، اگر توانمندی یا شجاعت کار کردن و مدیریت در جمهوری اسلامی را نداری، لطفا با یک استعفا ما را خوشحال کن.این چه توجیحاتی است که برای یک مسئله شبه امنیت ملی بکار می بری؟ اینجا جمهوری اسلامی ایران است. حجی کن ، جمهوری، اسلامی ، ایران. سوال اینجاست که با نوعی بنیادگرایی ظاهرا دینی برای مسموم سازی های زنجیره ای روبرو هستیم یا قصد انحراف افکار عمومی وجود دارد؟ آیا اپوریسیون داخلی و خارجی، می تواند در این موضوع نقش داشته باشد؟