روایت معاون اول رئیس‌جمهور از جلساتش با نهادهای امنیتی برای مراسم ۱۶ آذر و نهی هرگونه دخالت در امور داخلی دانشگاه به نوبه خودش ،خبر جالبی بود. محمدرضا عارف در مجمع عمومی کانون صنفی استادان دانشگاهی ایران که در دانشکده فنی دانشگاه تهران برگزار شد ، بیان کرد که عده‌ای تکلیف شرعی خود می‌دانستند در امور دانشگاه دخالت کنند. در حالیکه، باید فضای فعلی دانشگاه ها را حفظ کرد تا دیگران تکلیف شرعی شان دخالت در امور دانشگاه نباشد.روش‌های قدیمی اداره دانشگاه‌ها دیگر پاسخگو نیست. هنر نیست که دانشجو و استاد در همایش‌های علمی بین‌المللی شرکت نکنند. بر همین اساس،فرصت مطالعاتی تکلیف است نه امتیاز. کشور به سند ملی نوآوری نیاز دارد و دانشگاه‌ها باید به نهاد علمی عمومی تبدیل شده و دولت‌ها حداقل دخالت را در اداره آنها داشته باشند.

محمدرضا عارف رئیس کانون صنفی استادان دانشگاهی ایران صبح روز پنج شنبه ۴ بهمن ۱۴۰۳ در نشست سراسری کانون صنفی استادان دانشگاهی ایران که در دانشگاه تهران برگزار شد، به بررسی چالش‌های موجود در نظام آموزشی و مدیریتی کشور پرداخت و با انتقاد از دولت‌های گذشته، بیان کرد که آنها نتوانسته‌اند به درستی از ظرفیت‌ها و تجربیات دانشگاه‌ها استفاده کنند.

چند وقتی است که ساحت علم بشکل غیر مستقیم و با انواع توجیحات ، مورد دخالت برخی نهادهای غیرمسئول قرار گرفته است. موضوعی که حتی در کوتاه مدت ضربات جبران ناپذیری را بر شالوده و چارچوب های توسعه علمی کشور وارد کرده و باعث ایجاد انواع آسیب ها در روند تامین منافع ملی بواسطه فعالیت و خروجی های مورد انتظار از نهاد علم و دانشگاه شده است. باید پرسید که آیا بدون حفظ استقلال دانشگاه ، امکان برگزاری کرسی های آزاد اندیشی وجود دارد؟ آیا بدون احترام به استقلال دانشگاه ، امکان توسعه علمی و نظریه پردازی وجود دارد؟ به حاشیه راندن کنشگران علمی( خصوصا گروهی از اساتید با طرز تفکر نسیتا خاص یا الگوهای رفتاری غیرهماهنگ با ترجیحات سیاسی) چه معنایی می تواند داشته باشد و چه پیغامی را به جامعه منعکس می کند؟ آیا خود نهاد علم، توان خودتنظیمی و خودپایشی درونی را ندارد؟ کارن ابری نیا ، دبیر کانون صنفی استادان دانشگاهی ایران ، با اشاره به مسأله دخالت نهادهای غیرمسئول در دانشگاه‌ها گفت: ما مکرراً نگرانی خود را درباره استقلال و آزادی عمل دانشگاه‌ها ابراز کرده‌ایم. بحث معیشت اساتید دانشگاه ، دومین موضوع قابل تامل بوده و کم توجهی به این دو موضوع، فاجعه مهاجرت کسترده نخبگان را به همراه دارد.

محمدرضا عارف، رئیس کانون صنفی استادان دانشگاهی ایران در نامه‌ای به رییس‌جمهور از آن‌چه فشار به دانشگاهیان خوانده گلایه کرد.عارف در نامه خود به مصدایق جاری فشار به اساتید نظیر«قطع یا محدود شدن حقوق استادان به دلیل اظهار نظر»،  «اخراج برخی از اعضای هیأت علمی»، «بازنشسته شدن اجباری» «حذف دروس» ، «جلوگیری و یا توقف ترفیع سالیانه، ارتقاء و تبدیل وضعیت» ، همچنین مصادیق جاری فشار بر دانشجویان همانند، آئین‌نامه ها و شیوه‌نامه‌های انضباطی با «تنگ نظری سختگیرانه‌» با «فراخواندن دانشجویان به کمیته‌های انضباطی» یا «اخراج از خوابگاه»، «تعلیق تحصیلی»، «ممنوع الورودی به محیط دانشگاه» ، اشاره کرده است.