داستان شرکت‌های هواپیمایی در ایران داستان شتر-گاو-پلنگ است. می‌گوییم ببر می‌گوید مرغم. می‌گوییم بپر، می‌گوید شترم. شرکت‌های هواپیمایی اخیرا از دیوان رای منع مداخله برای قیمتگذاری بلیط هواپیما را گرفته اند. بسیار هم خوب. هم آن‌ها و هم ما، دوستدار اجرای قانون هستیم. منتهی حالا که قیمتگذاری‌ها ازاد شده است. الزاما باید کلیه یارانه‌های پرداختی به این شرکت‌ها شامل یارانه سوخت، امتیاز غیرمستقیم آزادی به پرداخت بدهی خدمات فرودگاهی بشکل چند ماهه و چند ساله، یارانه‌های احتمالی در دریافت وام و یا ارز بشکل حمایتی، حمایت‌های صورت پذیرفته بشکل قاعده گذاری درباره فروش چارتری و ...، باید با قید فوریت قطع شود و قیمت پرواز هم نباید از متوسط‌های جهانی صندلی-ساعت پروازی (شاخص دقیق نیست) عدول کند. سازمان بازرسی کل کشور به قید فوریت باید پیگیر این موضوع قانونی شده در غیر این صورت لزوم شکایت برعلیه مدیران این سازمان به اتهام قصور، تقصیر، ترک فعل و اهمال منجر به ضرر به منافع ملی و حقوق شهروندان، ضرورت خواهد داشت. جناب قاضی القضات، انتظار می‌رود اراده و حمایت شما هم پشت ارایه نظرات ما باشد.

رییس انجمن صنفی دفاتر خدمات مسافرت هوایی و جهانگردی گفت: چه کسی می‌گوید قیمت بلیت هواپیما افزایش پیدا نکرده است؟! بلیت هواپیما در برخی مسیر‌های پرتقاضا نه تنها تا ۱۰۰ درصد افزایش قیمت پیدا کرده، که کمیاب هم شده است. رفیعی گفت: شرکت‌های هواپیمایی اگر ۱۰۰ درصد قیمت‌ها را گران کنند که دیگر نمی‌توانند با دنیا و ایرلاین‌های خارجی رقابت کنند. مگر می‌شود قیمت بلیت مسیر‌های هوایی تهران ـ مشهد، کیش، اهواز و شیراز را سه تا پنج میلیون بفروشند، درحالی‌که قیمت بلیت تهران ـ استانبول که مسیر طولانی‌تری دارد، در همین حدود قیمتی باشد. با این وضع، شرکت‌های هواپیمایی که مدام می‌گویند زیان‌ده هستند چطور می‌خواهند رقابت کنند و دوام بیاورند؟!