این روز‌ها که برنامه هفتم مراحل نهایی تصویب و تبدیل به قانون را میان دولت و مجلس طی می‌کند، همچنان در خبر‌ها سخن از هدف گذاری نرخ ۸ درصدی برای رشد اقتصادی در طول ۵ سال آینده را می‌بینیم و می‌شنویم. چرا درحالی که تجربه تحقق نیافتن رشد اقتصادی ۸ درصدی در طول سال‌های برنامه ششم جلوی چشم ما وجود دارد، عینا همین هدف گذاری برای سال‌های برنامه هفتم نیز تکرار می‌شود و اگر لازم است که صرفا آرمان گرایانه به اهداف و ارقام و شاخص‌های برنامه پنج ساله نگریسته شود که دیگر چه ضرورتی به برگزاری «همایش ضرورت تغییر ریل سیاست گذاری کشور در تدوین برنامه هفتم توسعه» وجود داشت؟!به نظر می‌رسد همین روز‌ها که برنامه هفتم توسعه در مجلس در حال بررسی و تصویب است، باید با نگاهی مجدد به گذشته از خود بپرسیم که مسیر قبلی برنامه ریزی توسعه و به ویژه اهداف کلان آن درباره تورم و رشد اقتصادی نیازی به اصلاح دارد یا خیر و آیا واقعا ریل سیاست گذاری کشور در تدوین برنامه را تغییر اساسی داده ایم یا خیر؟!

سازمان برنامه و بودجه کشور، بخشنامه بودجه ۱۴۰۳ را منتشر کرد. بخشنامه بودجه سال ۱۴۰۳ کل کشور از سوی سازمان برنامه و بودجه به دستگاه‌های اجرایی جهت تهیه لایحه بودجه ۱۴۰۳ ابلاغ شد.

عضو هیئت رئیسه مجلس شورای اسلامی گفت: بررسی لایحه برنامه هفتم توسعه از یکشنبه هفته آینده در صحن مجلس آغاز می‌شود و جلسات مجلس در ایام بررسی این لایحه در دو شیفت صبح و عصرخواهد بود.

فرشاد مومنی استاد دانشگاه علامه طباطبایی با هشدار جدی درباره کیفیت پایین سند برنامه هفتم توسعه که آن را تا حد یک شوخی، تنزل می‌دهد، گفت: تنها یکی از نقد‌های جدی این است که در این سند هیچ حرفی درباره صنعت ساخت و محیط زیست و بحران‌ها و نگرانی‌های مردم، خام فروشی و آشفتگی‌ها و... وجود ندارد؛ حال آنکه می‌گوید سه برنامه قبلی شکست خورد و اکنون هیچ عبرتی از شکست آن سه سند وجود ندارد و اتفاقا بدتر از آن هم سه سند عمل شده است!