بازار چرم و کفش ایران در آستانه فروپاشی نرم قرار گرفته که نشانه‌های آن از ابتدای سال ۱۴۰۴ بیش از هر زمان دیگری آشکار شده است. تصویری که فعالان این صنف از آن درحال حاضر میدهند، مغازه‌های بسته، کارگاه‌های نیمه‌تعطیل، اجاره‌های نجومی، تقاضای در حال احتضار و تولیدی‌هایی که در تأمین مواد اولیه مستأصل مانده‌اند، تنها بخشی از تصویری است. ثبات در بازار تنها با كاهش تنش‌هاي سياسي، بهبود روابط بين‌المللي و تثبيت نرخ ارز ممكن است. اگر قيمت ارز به يك عدد مشخص برسد و همان‌جا بماند، هم توليدكننده و هم مصرف‌كننده مي‌توانند برنامه‌ريزي كنند. در شرايط نوساني، هيچ‌كس نه چكي جنس مي‌خرد، نه چكي مي‌فروشد و عملا بازار فلج مي‌شود. رييس اتحاديه صنف فروشندگان چرم و لوازم كفش تهران با اشاره به پيش بيني از وضعيت اين صنف در سال جاري مي‌افزايد: با وجود تمام مشكلات، صنعت چرم و كفش ايران صنعتي بومي، اشتغال‌زا و غيرقابل تحريم است. اگر حمايت لازم صورت گيرد و سياست‌گذاري‌ها منطقي باشد، اين صنعت مي‌تواند دوباره رونق بگيرد. اميدواريم سال جديد با كاهش تنش‌ها، ثبات اقتصادي و افزايش توليد همراه باشد.

علی حسن زاده دلیر رئیس انجمن صنایع چرم ایران در خصوص اصلی ترین چالشی که تولید کننده های محصولات چرمی با آن درگیر هستند گفت: در حال حاضر از دو نظر بازار محصولات چرمی ، در وضعیت خوبی قرار ندارد.از یک طرف با توجه به رشد قیمت ارز و یا افت ارزش پول و کاهش قدرت خرید مردم ،شاهد افت بازار و بی رونقی هستیم . از سوی دیگر وقتی گوشت قرمز به کیلویی ۴۰۰ تا ۵۰۰ هزار تومان رسیده و به دلیل نبود تقاضا شاهد کاهش کشتارها می باشیم، بطور طبیعی با کمبود پوست مواجه خواهیم بود. به عبارت ساده تر معضل امروز صنعت ما کمبود پوست بوده و قیمت تمام شده نیز افزایشی شده است.