چندی پیش با انتشار نامه‌ مقیمی، رییس دانشگاه تهران به رییس کمیسیون فرهنگی مجلس درباره حذف و جمع‌آوریِ کافه‌های زیرمجموعه این دانشگاه ، انتقادات زیادی مطرح شد. اما حالا شاهد حاشیه های این نوع تصمیم گیری های هیجانی و بعضا غیرمنطقی و گاها ضد توسعه ملی هستیم. "کافه گدار" که در مهرماه تعطیل و تخلیه شده بود؛ در روزهای اخیر تبدیل به ستاد مسولیت پذیری اجتماعی دانشگاه تهران شده است . ما ثبت کردیم که آیندگان نپرسند که چرا انتقاد نمی کردید؟ چرا سکوت محافظه کارانه داشتید؟ مقیمی دانشگاه تهران واقعا با کدام منطق و منظومه فکری می اندیشد برای ما جای سوالات وافر دارد. مثلا تو رئیس بزرگ ترین دانشگاه کشور هستی مرد. مرجعیت علمی و عقلانیت در تصمیم گیری هایت کجاست؟ توی دفترت قرار است برایت خم و راست شوند و آقای دکتر آقای دکتر کنند، این تعارفات در کف اجتماع دو ریال خریدار ندارد و مهم نوع و سطح عملکردت است.

سیدحسین حسینی، عضو هیئت علمی گروه فلسفه دین و کلام پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی در یادداشتی با عنوان «کافه‌ها تعطیل و دکان‌ها باز؟» در روزنامه اعتماد نوشت: «اخیرا نامه‌ای از رییس دانشگاه تهران درخصوص تعطیلی کافه‌های اطراف دانشگاه در محافل عمومی منتشر شده که باید آن را یکی از عجایب چندگانه در تاریخ ۱۰۰ ساله دانشگاه‌های ایران برشمرد. پرسش این است که آیا کافه‌های اطراف دانشگاه تهران اعتبار علمی این دانشگاه را مخدوش کرده‌اند، ولی دکان‌های پر رونق رساله‌ساز و مقاله‌های پولی خیر؟»