همزمان با موج سنگین بارش برف و سفیدپوش شدن مشهد مقدس، حرم مطهر رضوی نیز حال‌‌وهوای برفی به خود گرفت. صدای دلنشین نقاره های حرم، سرما را از انسان دور می کند و گرمی امید را به جان می نشاند. چشم ها هم چون آسمان خاکستری شهر، می بارند و پهنای صورت هم چون جوی آب روان بر زمین، خیس می شوند. دل شکسته شده به امید ، معنا و نیازمند حمایت ، لحظه ای فشرده می شود و نیرویی خاص گلو را می فشارد و دوباره چشمه چشم سرازیر می شود و زبان بشکلی متوسل گونه به حرکت در می آید و شنیده می شود" یا کریم اهل بیت ، ادرکنی". آه سرد کشیده شده بعد از این عبارت را شاید بتوان همان آمین استجابت زائر متوسل شده به علی ابن موسی الرضا دانست. به تو از دور سلام.