رسانه آمریکایی «نشنال اینترست» در مطلبی به بررسی اثربخشی سامانه‌های پدافند هوایی ایران دربرابر نیروی هوایی اسرائیل پرداخت. رژیم اسرائیل پس از آن مدعی شد که چند سامانه پدافندی روسی S-۳۰۰ در ایران را منهدم کرده ، بیان داشت که برتری نظامی خود در برابر ایران را به نمایش گذاشته است. سوالی که بعد از این ادعا در اذهان عمومی مطرح شد این بود که اگر حمله اکتبر آن‌قدر موفقیت‌آمیز بود، چرا اسرائیل خود ابتکار عمل را در دست نگرفت؟ چرا فقط چند سامانه S-۳۰۰ را هدف قرار داد و سپس بازگشت؟با توجه به اینکه اسرائیل از پیشرفته‌ترین جنگنده خود یعنی F-۳۵I استفاده کرد و باز هم عقب‌نشینی کرد، احتمالاً برخی سامانه‌های پدافندی ایران آن‌قدر تهدیدآمیز بودند که ادامه حمله با ریسک بالای نابودی جنگنده‌ها همراه می‌بود.یکی از این سامانه‌ها، سامانه پدافند هوایی بومی ایران یعنی «باور-۳۷۳» است که تهران آن را معادل S-۴۰۰ روسی می‌داند و به‌عنوان «قاتل F-۳۵"» از آن یاد می‌کند.این سامانه طراحی شده تا اهداف متنوعی، چون جنگنده، پهپاد، موشک کروز و بالستیک را کشف، رهگیری و منهدم کند.این سامانه متحرک دوربرد شامل اجزایی نظیر سکوی پرتاب (TEL)، رادار آرایه فازی S-band مراج-۴، و موشک‌های دو مرحله‌ای سوخت جامد صیاد-۴۸ است. به گفته منابع، رادار این سامانه می‌تواند اهداف را در فاصله بیش از ۴۵۰ کیلومتری کشف کرده، آنها را در ۴۰۰ کیلومتری رهگیری کرده و در فاصله بیش از ۳۰۰ کیلومتری منهدم کند؛ با سقف پروازی حدود ۳۲ کیلومتر. گفته می‌شود باور-۳۷۳ توانایی ردیابی همزمان ۲۰۰ هدف و درگیری با ۶ هدف به‌وسیله ۱۲ موشک را دارد.

یکی از انتقادات قابل بحث در راهبرد‌های کلان اجرایی دنباله گیری شده در جمهوری اسلامی ایران در تعامل با شرکای خارجی قوی خود، نگاه قطبی جذب و فاصله گیری است. این انتقاد به دنباله گیری راهبرد‌های توسعه‌ای داخل کشور هم رسیده و در حال زیر سوال بردن زحمات بزرگان این کشور است. بعنوان نمونه در نزدیکی راهبردی با روسیه، بجای تعریف منافع و سناریوسازی برای حفظ استقلال، شاهد نشان دادن برخی از رفتار‌های وابستگی گونه و یا فاصله گیری شدید بوده ایم. چ معنا دارد که جمهوری اسلامی ایران برای دریافت سامانه s-۳۰۰ ، نه سال دوندگی نموده و امتیاز بدهد؟ آیا این داستان برای s-۴۰۰ هم قرار است تکرار شود؟ در بحث توسعه‌ای، چرا رفتار دو قطبی دیپلماسی- میدان را از خودمان نشان می‌دهیم و بر تقویت منابع و جریانات داخلی، تکیه و تاکید نمی‌کنیم؟