بار‌ها با مقامات اصلی دولت چهاردهم (از زمان پیشا انتخابات تا حال حاضر) بشکل مستقیم و رو در رو تا غیرمستقیم و رسانه‌ای درخصوص اهمیت نظام تصمیم سازی و تصمیم گیری و جایگاه اتاق‌های فکر، صحبت کرده، تذکر داده و ارایه هشدار کرده ایم، اما گویا در عمل، این حجم از تلاش‌ها فاقد اثرگذاری‌های کافی بوده است. موضوع انتقال پایتخت به منطقه مکران ورای بحث هزینه‌ها و امنیت فیزیکی پایتخت در برابر تهاجم احتمالی خارجی، دارای واقعیاتی نظیر کم توجهی به گسل مکران و سونامی خیز بودن منطقه است. بزرگ‌ترین زمین‌لرزه‌ای که تاکنون در فلات ایران و منطقه مکران ثبت شده، زلزله‌ای به بزرگی ۸.۲ است که در ۲۷ نوامبر ۱۹۴۵ رخ داده. زلزله و سونامی ۷ آذر ۱۳۲۴ مهمترین رخداد شناخته شده در سده قبل در ساحل مکران ایران و پاکستان است. آب تقریباً تا ۱ کیلومتر در پسنی (پاکستان) به صورت سیلاب در ساحل پیشروی کرد و ۸۰ درصد خانه‌ها را در بر گرفت. این زمین‌لرزه در اثر گسیختگی در گسل، فرورانش در امتداد خط ساحلی دریای عمان ایجاد شد و در نتیجه آن چهار گِلفشان بزرگ از آب بیرون آمدند. با توجه به ارزیابی خطر سونامی برای مناطق ساحلی مکران، حداکثر موج سونامی در خلیج فارس می‌تواند به ارتفاع ۳.۵ متر برسد.