رخدادهای اخیر در حوزه آبی اصفهان در نخستین روزهای بهار امسال، هرچند تلخ و ناراحت‌کننده بود، ولی یک بار دیگر حیاتی بودن مدیریت بهینه منابع آب، جایگزینی نگاه منطقه‌ای با نگاه ملی، اطلاع‌رسانی درست و شفاف در مورد محل تامین و مصرف منابع در استان‌ها، همکاری مردم با مسئولان و درک شرایط خاص کشور، آن هم در روزهای خشک و کم آب پیش رو را گوشزد کرد. پروژه انتقال آب به یزد در دهه ۶۰ شمسی طراحی و در سال‌های بعد اجرایی شد. این طرح شامل احداث خط لوله‌ای به طول حدود ۳۳۰ کیلومتر است که آب را از سرشاخه‌های زاینده‌رود (منطقه کوهرنگ در چهارمحال و بختیاری) به یزد منتقل می‌کند. در ابتدا، تخصیص آب حدود ۷۸ میلیون مترمکعب در سال برای شرب و صنعت بود که بعداً به ۹۸ میلیون مترمکعب افزایش یافت. امروزه، بیش از ۹۰ درصد این آب برای تأمین آب آشامیدنی یزد و مابقی برای صنایع استفاده می‌شود. این پروژه توسط شرکت آب منطقه‌ای یزد و با همکاری وزارت نیرو مدیریت و اجرا شده است. این پروژه بار‌ها مورد اعتراض کشاورزان شرق اصفهان قرار گرفته که معتقدند حق‌آبه آنها نادیده گرفته شده است. تخریب‌های مکرر خط لوله (بیش از ۲۰ مورد از سال ۱۳۹۱) نشان‌دهنده عمق این اختلافات است.