شکاف دیجیتالی در ایران ناشی از چالش‌های اقتصادی، زیرساختی یا محدودیت دسترسی مردم در مناطق دور افتاده است. داستان اینترنت در ایران، داستان شتر گاو پلنگ می باشد. از یک طرف تاکید بر توسعه الکترونیکی و دیجیتالی می شود و از طرف دیگر به دلایل مختلف با محدود سازی ها مواجه هستیم و نکته دردآور داستان، تاثیر مولفه اقتصادی و محرومیت های منطقه ای در میزان دسترسی به زیرساخت ها و خدمات دیجیتالی است. در آغاز ۲۰۲۵، ۷۳.۲ میلیون ایرانی کاربر اینترنت بودند، یعنی ۷۹.۶درصد از کل جمعیت. این عدد تنها ۱درصد نسبت به سال قبل رشد داشته، اما وقتی به جمعیت غیرآنلاین نگاه می‌کنیم (۱۸.۸ میلیون نفر)، مشخص می‌شود که هنوز فاصله زیادی تا فراگیری کامل باقی ا‌ست. بخش عمده‌ای از این شکاف دیجیتال به احتمال زیاد ناشی از چالش‌های اقتصادی، زیرساختی یا محدودیت‌های دسترسی در مناطق دورافتاده است؛ مسائلی که در برنامه‌های توسعه‌ای آینده باید مورد توجه جدی قرار گیرند.