اواخر هفته گذشته شاهد دیدار مدیرعامل بانک ملی ایران با جمعی از نمایندگان مجلس شورای اسلامی بودیم. دیداری که در آن بر اهمیت هم‌افزایی و تعامل مؤثر شبکه بانکی با قوه مقننه تأکید شده و مدیرعامل بانک ملی بیان داشتند که حمایت مجلس از برنامه‌های تحول‌آفرین بانک ملی ایران، پشتوانه‌ای ارزشمند برای توسعه زیرساخت‌های اقتصادی کشور است؟! هرچند بعد از دستور ادغام بانک آینده با بانک ملی، نه نجارزاده و نه احدی از مدیران بانک ملی، توانایی مقاومت در برابر دستور را نداشته و ناچار به پذیرش بودند و هستند، اما سوال اینجاست که چرا بجای چاره اندیشی و رفع چالش های این غلط اقتصادی عظیم، اقدام به تکه پاره کردن تعارفات با نمایندگان مجلس کرده اند؟ برخی از منتقدین معتقدند که نجارزاده برای حفظ جایگاه و تضمین به ماندن در کرسی مدیرعاملی، مجبور به پذیرش طرح گزیر نظام بانکی (حل و فصل مسئله بانک های ناسالم) بوده است. برخی هم معتقدند که نامبرده هنوز گرم تشریف داشته و واقف به عمق فاجعه ،پیامدها و چالش های پیش رو نیست. متاسفانه ما باید برای تاریخ بنویسیم و بگذاریم به یادگار تا گذشتگان ، ما را به ریشخند نگیرید. ما تذکرها را دادیم و نخواستند بشنوند. اگر با بانیان بانک تات و موسسه فرشتگان و موسسه ثامن و غیره، برخورد قانونی و بدور از ملاحظات سیاسی می شد، امروز وضع کشور این گونه نبود که جناب نجارزاده درباره برنامه های تحول آفرین ادغام بانک آینده در بانک ملی صحبت کنند. جناب نجار زاده، هرچند روابط عمومی محترم تان لشکر رسانه ای برای شما تدارک دیده، اما بعضی از بادها، ماه را از پشت ابر بیرون خواهند کشید. سربسته عرض شد برادرجان.