ضدیت انقلاب اسلامی با طبقه سرمایه دار صنعتی در ماجرای مصاره ها و بعد از آن، محصول غلبه « ایدئولوژی بر نظریه » و « احساس بر اندیشه » و نهایتا به هم خوردن توازن نیروهای اجتماعی به نفع هواداران ایدئولوژی چپ اندیش و ضد سرمایه داری بود. شور بختانه، در یک اتفاق نادر تاریخی، قاطبه نیروهای سیاسی و اجتماعی ایران در ائتلافی فراگیر در جبهه مقابل کارخانه‌داران و صاحبان صنایع بزرگ قرار گرفتند. این همان جایی که «ساختارها» بر«کارگزاران» تاثیر می گذارد و توده های طغیان کرده در فضای بحرانی، لزوما منطبق با اندیشه رهبران عمل نمی کنند و یا از آنان فرمان نمی برند!

قالیباف با بیان اینکه گاهی در نوع هزینه کرد‌ها در کشور بد عمل می‌کنیم، گفت: کمبود پول و امکانات نداریم و با احتساب مجموع تمام سوخت‌های فسیلی و تبدیل آن به بشکه نفت، روزانه بیش از ۵ میلیون بشکه نفت مصرف داخلی داریم، شما به سایر کشور‌ها نگاه کنید؛ چه کشوری اینگونه مصرف می‌کند؟ از سوی دیگر برای تامین ۵ میلیارد دلار با مشکل مواجه می‌شویم! مقصر بروز اینگونه مشکلات من و امثال من هستیم که در تصمیم گیری‌ها و حکمرانی‌ها آگاهانه و شجاعانه برای کشور و به نفع مردم تصمیم نمی‌گیریم.

رئیس کمیته امداد گفت: امام(ره) جنگ فقر و غنا را مطرح کرد و این منطق انقلاب ما هست؛ آن وقت چطور در چنین انقلابی طبقه اشراف مسئولان درست می‌کنیم.