رفیق دوست که به دلیل رانندگی در خودروی بلیزر امام خمینی به هنگام بازگشت به ایران در ۱۲ بهمن ۵۷ معروف شد پیش از انقلاب، عضو مهم حزب موتلفه و از فعالان انقلاب علیه حکومت شاه بود. وی پس از انقلاب سمت‌های مهمی از جمله وزیر سپاه و رئیس بنیاد مستضعفان را برعهده داشت. "محسن رفیق دوست" در مصاحبه با سایت "دیده بان ایران" مسوولیت قتل ژنرال اویسی، بختیار، پسر اشرف پهلوی و فریدون فرخزاد را برعهده گرفت. این وزیر اسبق در ادامه گفت: عملیات ترور توسط گروه جدایی طلب باسک اسپانیا انجام شد و پول هم از کانال یک روحانی مصری در آلمان به گروه باسک پرداخت شد. این برای نخستین بار است که یک مقام سابق ایران، مسوولیت انجام این قتل‌ها را برعهده می‌گیرد. ارتشبد غلامعلی اویسی (فرماندار نظامی تهران در زمان تظاهرات ۱۷ شهریور ۱۳۵۷) در بهمن‌ماه ۱۳۶۲ در پاریس به قتل رسید. شاپور بختیار (آخرین نخست وزیر حکومت شاهنشاهی) هم در ۱۵ مرداد ۱۳۷۰ در خانه اش در حومه پاریس به قتل رسید. شهریار شفیق (خواهرزاده شاه) فرزند اشرف پهلوی و افسر ارشد نیروی دریایی ارتش شاهنشاهی نیز در آذر ۱۳۵۸ در شلیک گلوله در پاریس به قتل رسید. فریدون فرّخزاد شاعر، بازیگر و مجری برنامه‌های رادیو تلویزیونی در قبل از انقلاب نیز در مرداد ۱۳۷۱ در خانه اش در آلمان به قتل رسید. حال سوال اینجاست که علل این اعتراف برای چیست؟ آیا رفیق دوست قصد انحراف افکار عمومی داخلی و خارجی را دارد؟ آیا راهبرد فرار به جلو را انتخاب کرده است تا از تهدید‌های پشت پرده احتمالی در امان باشد؟ آیا قصد جلب توجه و بازگشت مجدد به قدرت و کم رنگ سازی فراموش شدگی را دنبال می‌کند؟

در تاریخ چهاردهم دی‌‌‌ماه سال ۱۳۵۷ هجری شمسی، ارتشبد غلامرضا ازهاری و ارتشبد غلامعلی اویسی دو نفر از فرماندهان نظامی عالی‌رتبه رژیم پهلوی به خارج از کشور گریختند.