منافع بازیگران ذی نفوذ در سوریه به شدت متعارض و ناهمسو است. بازیگرانی که از ۲۰۱۱ تاکنون در حال کشمکش برای فتح سوریه و بیرون راندن رقبا بوده و این کشور میان آن ها دست به دست شده است. بنابراین، در چنین کانون مناقشه ای، هرچه تعداد بازیگران با منافع متعارض بیشتر باشد، چشم انداز دست یابی به ثبات تیره تر می شود و بر پیچیدگی های بحران افزوده می شود.دو بازیگر مهم یعنی ایران و ترکیه بیش از هر زمانی در سوریه دست به گریبان شده اند و به نظر می رسد پرونده سوریه می تواند دو کشور را وارد تنش و درگیری پیدا و پنهان گسترده تری کند. اظهارات هاکان فیدان وزیر خارجه ترکیه ‌و واکنش ایران را می توان در این بستر ارزیابی کرد.ترکیه و قطر و برخی کشورهای عربی دولت مرکزی همسو با خود و اقتصاد آن را می خواهند، (رژیم صهیونیستی) اسرائیل در پی تصاحب بخشی از سرزمین سوریه است، روسیه و آمریکا به دنبال حفظ پایگاه های نظامی شان هستند و ایران نیز در پی احیای جایگاه از دست رفته در سوریه برای حمایت لجستیکی از مقاومت است.

مسئله اعزام ناظرین نظامی برای حفظ امنیت در مناطق کاهش تنش در سوریه ، فعلا بین سه کشور روسیه، ایران و ترکیه در حال بررسی است و موضوع مذاکرات ۴ و ۵ جولای در آستانه خواهد بود.

فرستاده ویژه سازمان ملل به سوریه در سفرش به مسکو با تاکید بر توافق با روسیه برای ارزیابی ماهیانه کاهش تنش‌ها در سوریه گفت، سطح خشونت‌ها در سوریه تا حد زیادی کاهش یافته است.