تلویزیون ایران بدلیل ضعف نظارت و بسته بودن فضای نظارت عمومی بر آن، تبدیل به قوطی سلیقه و کانال اعمال قدرت اراده‌هایی خاص شده است. مدیرانی بر آن مدیریتی می‌کنند که بخشی از ان‌ها فاقد صلاحیت‌ها، مشروعیت‌ها و یا مقبولیت‌های لازم هستند. در یک کلام تلویزیون در جمهوری اسلامی ایران در وزن سیمای ملی ظاهر نشده و تا زمانی که نظارت بر آن تقویت و تشدید نشود، این داستان ادامه دارد (تقاضا از مقام معظم رهبری برای پاکسازی بنیادین سیما). در این فضا، شهرام لاسمی (قلقلی برنامه کودک) از فاصله گرفتن کودکان از تلویزیون می‌گوید. واقعیت انکار ناپذیری که مدعی فرهنگ عمومی (سیما) بدلیل باخت در میدان بازی با ماهواره، عنان و اختیار را بدست شبکه‌های خارجی سپرده و خود را سرگرم پخش محتوای غیر موثر و آگهی تبلیغاتی نموده است. اگر این کار اسمش حماقت نیست، واژه بهتر را به ما گوشزد کنید. منابع و منافع بینانسلی ما بازیچه مشتی اراده گرایی کم خاصیت برخی از مدیران اجرایی شده است.

مدیر شبکه کودک در پست اینستاگرامی خود نوشت: بنا به حساسیت ویژه تک‌تک بچه‌های مذهبی در برگزاری هیئات (مانند التزام مثال‌زدنی آنها در تبعیت از دستورات ستاد ملی کرونا)، ما هم در شبکه کودک حساسیت ویژه‌ای در پخش آثار مذهبی داریم و تلاش می‌کنیم بهترین آنها را انتخاب و پخش کنیم.این رفتار زشتی است که بابت هر اختلاف نظر، طرف مقابل را تکفیر کنیم و هر چه بلدیم نثارش سازیم.

شیوع ویروس کرونا و تغییر سبک زندگی با سپری کردن اکثر اوقات در منازل، نقش تلویزیون را در زندگی افراد پر رنگ‌تر از قبل کرد و در این بین گروه‌های سنی مختلف با سپری کردن ساعاتی از روز در مقابل تلویزیون بخشی از اوقات خود را سپری می‌کنند.چند مجری با سابقه تلویزیون در گفت‌وگویی، عملکرد رسانه ملی در حوزه ساخت برنامه‌های کودک و نوجوان را در روزهای شیوع ویروس کرونا مورد بررسی قرار داده‌اند که در خبر زیر می خوانید.

افزایش برنامه‌های همخوان با بازگشایی مدارس و آغاز سال تحصیلی همزمان با نزدیک شدن به ماه مهر، رویکرد چندان غریبی در رسانه ملی به نظر نمی‌رسد.