مجله اکونومیست در تازه‌ترین شماره ویژه سالانه خود با عنوان «The World Ahead 2026» چشم‌انداز جهان در سال پیش‌رو را ترسیم کرده است؛ روایتی تحلیلی از تغییرات ژئوپلیتیک، تکنولوژی و فناوری (هوش مصنوعی)، پزشکی، اقتصاد جهانی، فرهنگ و حتی سبک زندگی بشر در میانه دهه ۲۰۲۰. کاور این شماره با تصویر نمادینی از دنیایی در حال انفجار طراحی شده است. در تصویر جلد مجله کره‌ای را می بینید پر از نمادهای جنگ، هوش مصنوعی، سیاست، بحران انرژی و جنب‌وجوش اجتماعی که به خوبی آشوب عصر ما را بازتاب می‌دهد.پیام کلی اکونومیست روشن است: جهان ۲۰۲۶، جهانی در حال بازتعریف است. قدرت سیاسی در حال تمرکز دوباره، اقتصاد جهانی شکننده‌تر از همیشه و فناوری در حال بازنویسی قواعد زندگی است. در میانه این آشوب، تصمیم‌های واشنگتن (به طور مشخص، ترامپ)، پکن و بروکسل بیش از هر زمان دیگر سرنوشت زمین را رقم خواهند زد.

با گذشت قرن‌ها از بحران طاعون، هنوز آثار هنری آن دوران این قدرت را دارند که آدم‌ها را پرتاب کنند به سال ۱۹۴۷ میلادی؛ جایی که شیوع دوباره طاعون موج جدیدی از مرگ و میر به راه انداخت.

مهاجرت مسئله‌ای است که در تمامی جوامع، مفهومی بحث برانگیز به حساب می‌آید. چه در کشور‌های درحال‌توسعه و چه در کشور‌های توسعه‌یافته، نگرشی منفی نسبت به اثرات اقتصادی مهاجرت وجود دارد؛ اما امروزه، بسیاری از اقتصاددانان معتقدند که مهاجرت می‌تواند یکی از تاثیرگذارترین عوامل رشد اقتصادی باشد.

هیچ هماهنگی در روند تصمیم‌گیری و استراتژی ائتلاف ناتو دیده نمی‌شود. ناتو از منظر سیاسی و استراتژیک دچار مشکل است.

گزارش‌های سازمان‌های بین‌المللی مختلف همانند «صندوق جمعیت» و «مرکز سکونتگاه‌های انسانی» سازمان ملل تاکید می‌کنند که شهرها، سکونتگاه‌های اصلی برای زندگی وکار انسان‌ها در هزاره سوم خواهند بود. گرچه از شتاب شهرنشینی در کشورهای توسعه‌یافته کاسته شده و میان جمعیت و امکانات تعادلی نسبی برقرار است.

در رتبه‌های پایین این فهرست شهرهای هوشی مین، داکا، جاکارتا، یانگون و کراچی قرار گرفته که آلودگی و بالا بودن جمعیت از مشکلات عمده آنها به حساب می‌آید.