سوزان سانتاگ در مقاله خود با عنوان، زیبایی زن: منشا ذلّت یا منبع قدرت؟، علاقه تاریخی و نگرش‌های معاصر خود را در مورد نقش‌های جنسیتی (به ویژه زنان) بیان می‌کند. در نقد ِیک ایده‌آل ِ محدود به زیباپسندیِ ظاهری زنانه، که زنان خودشان را سرگرم موضوع ایده‌آل‌سازی می‌کنند (یا از سوی مردان تحریک و تشویق به ایده‌آل‌سازی می‌شوند)، سانتاگ یک تحلیل پویا از پیامد دیدگاه‌های یونانی و مسیحی مبتنی برتاثیر این دو دیدگاه برتلاش وسواس‌گونه، بدون کنترل و میل فزاینده‌ی زنان امروز برای زیبا جلوه‌دادن خودشان، ارائه می‌دهد.

هواخواهان جمهوری ترکیه پس از کنارگذاشتن خلافت عثمانی و کسب قدرت سیاسی از هیچ کوششی دریغ نکردند تا جنبه‌های مختلف این دولت – ملت نوپا به فرهنگ و تمدن غربی همانند شود. دراین‌بین، دگرگونی حیات سیاسی و غیرسیاسی زنان و نگرشی نو به هویت این گروه از جامعه بسیار اهمیت داشت.