تلویزیون ایران بدلیل ضعف نظارت و بسته بودن فضای نظارت عمومی بر آن، تبدیل به قوطی سلیقه و کانال اعمال قدرت اراده‌هایی خاص شده است. مدیرانی بر آن مدیریتی می‌کنند که بخشی از ان‌ها فاقد صلاحیت‌ها، مشروعیت‌ها و یا مقبولیت‌های لازم هستند. در یک کلام تلویزیون در جمهوری اسلامی ایران در وزن سیمای ملی ظاهر نشده و تا زمانی که نظارت بر آن تقویت و تشدید نشود، این داستان ادامه دارد (تقاضا از مقام معظم رهبری برای پاکسازی بنیادین سیما). در این فضا، شهرام لاسمی (قلقلی برنامه کودک) از فاصله گرفتن کودکان از تلویزیون می‌گوید. واقعیت انکار ناپذیری که مدعی فرهنگ عمومی (سیما) بدلیل باخت در میدان بازی با ماهواره، عنان و اختیار را بدست شبکه‌های خارجی سپرده و خود را سرگرم پخش محتوای غیر موثر و آگهی تبلیغاتی نموده است. اگر این کار اسمش حماقت نیست، واژه بهتر را به ما گوشزد کنید. منابع و منافع بینانسلی ما بازیچه مشتی اراده گرایی کم خاصیت برخی از مدیران اجرایی شده است.

در پرونده امروز تصمیم گرفتیم بدون هیچ بهانه‌ای تلفن را برداریم و به سراغ چند بازیگر نام‌آشنا اما کم‌کار یا فراموش‌شده برویم؛ یعنی کسانی که چندسال پیش در نقش‌های خاطره‌انگیزی بازی کردند تا جایی‌که مردم تا مدت‌ها آن‌ها را به نام نقش‌شان در آن فیلم و سریال می‌شناختند اما به یک‌باره کم‌کار شدند و حالا تقریبا هیچ خبری ازشان نداریم.

شهرام لاسمی بازیگر مشهور نقش قلقلی که برای کودکان یک نسل خاطره‌سازی کرده است، به خاطر بیکاری از تهران کوچ کرد.