برخلاف اینکه رئیس جمهور منتخب مردم دستور توقف عزل و نصب در ادارات و سازمان های دولتی را داده است برخی دانشگاههای علوم پزشکی در حال جابه جایی و عزل و نصب های جدید هستند. نمونه اش دانشگاه علوم پزشکی لرستان و یا چهارمحال بختیاری

پزشکیان در دوره تبلیغات ریاست جمهوری، وعده‌هایی داد و نهایتاً توانست اعتماد مردم را به خود جلب کند. برخی وعده های پزشکیان در بخش اقتصاد، موضوع زنان ، سیاست خارجی و مواردی همانند، از اهمیت بیشتری نسبت به سایر وعده های داده شده، برخوردارند.

جهت دهی انتصابات کابینه دولت چهاردهم به سمت مرجعیت پذیری کمیته محور، یکی از اقدامات نسبتا خوبی است که ان شاالله بعنوان نوعی سنت تداومی، مطرح می‌گردد. آنچه که در تشکیل این کمیته‌ها اهمیت دارد، حضور افرادی شاخص با کمترین سوگیری جهت شناسایی، انتخاب و پیشنهاد نامزد‌های اصلح است. فرآیندی که الزاما می‌بایست شاخص محور بوده و تا جای ممکن، از حالت انتخاب بشکل محرمانه از بین خیرالموجودین ها، فاصله بگیرد. پیاده سازی کامل این جریان، پای جریانات امنیتی، نظامی و برخی دلال‌های پست را هم از فرآیند انتخاب کنار کشیده و فرصت تمرکز بیشتر امنیتی و کنار نهادن مماشات و تعارفات، روی عقبه نامزد‌های پیشنهادی را فراهم می‌کند. برخی از آسیب‌های موجود کشور در حوزه تشکیل کابینه در چند دولت گذشته (خصوصا سه دولت قبل)، کاسبی پست‌ها، انتصابات گعده‌ای و رفاقتی، انتصابات غیرشایسته سالار و سلیقه محور و بعضا برخی تعارفات نظارتی و امنیتی در تصویب صلاحیت مدیران ارشد پیشنهادی بوده است. در خصوص دولت چهاردهم، با وجود تشکیل کمیته‌های انتصابات، در خصوص برخی وزارتخانه‌ها و پست‌ها، بوی اختلاف به مشام می‌رسد.

ترافیک دیدارها با پزشکیان در روز دوشنبه بسیار بالا بود. اولین دیدار با اسحاق جهانگیری صورت گرفت. فردی که یکی از گمانه های اولیه برای معاون اولی تلقی می شود. دومین دیدار با سردار رادان فرماندهی فراجا صورت پذیرفت. دیدار سوم با حسن روحانی رئیس جمهور پیشین انجام شد. چهارمین دیدار هم با علی طیب نیا انجام گرفت. افکار عمومی پرسد که ایا مردان جناح راست، تقاضایی دیداری با رئیس جمهور نداشتند؟

پزشکیان خود را فردی غیر حزبی و اصولگرای اصلاح طلب و اصلاح طلب اصولگرا معرفی کرد. گفت برنامه ای ندارد و کابینه ای رفاقتی هم در ذهن نمی پروراند. گفتمان سازی های بوجود آمده در فرصت انتخاباتی دور اول و دوم، بی برنامه بودن او را تعبیر به پیاده سازی اصول حکمرانی( تعامل سیاستگذاری دولتی با تامین منافع بخش خصوصی و ایفای حقوق عامه) و بی کابینه بودن او را تعبیر به تشکیل کابینه فراجناحی کرد. دو موضوعی که حتی بستر را برای پیروزی او فراهم نمود و برخلاف رویه های گذشته ، نیازی به ایجاد ترس در طبقه متوسط جامعه برای حاکم شدن جناح راست و منظومه های مطلق گرایانه آن نیز نبود. سوال اینجاست که آیا با نوعی آرزو سروکار داریم یا نوعی انتظار و تکلیف؟

کابینه دولت چهاردهم از دو منظر دارای حساسیت خاص است. اول بحث سختی چالش ها و ماموریت هایی است که باید انجام پذیرد و دوم بحث انتظارات فراجناحی است که از این کابینه می رود. اما متاسفانه از روزهای اول، شاهد حاشیه ها و شایعات و شائبه ها درباره این کابینه هستیم. موضوع حساسی که اگر با ظرافت بدان توجه نشود، به احتمال بالا دچار مصادره شدگی گردیده و اولین گام زمین زدن دولت چهاردهم ، برداشته می شود.

مسعود پزشکیان نهمین رئیس جمهور ایران در دوران تبلیغات انتخاباتی در خصوص حل مشکلات اقتصادی به ویژه معیشت مردم و اصلاحات ساختاری وعده‌هایی داده که برخی از این وعده ‌ها و رویکردها را بازخوانی می کنیم. بنظر می رسد که تحقق بخش زیادی از وعده های پزشکیان در حوزه اقتصاد نیازمند مهیا کردن زیرساخت ها و شرایط خاص برای تحقق باشد تا از پیامدهای احتمالی آنها جلوگیری شود. بعنوان مثال ، افزایش حقوق می تواند باعث ایجاد تورم و افزایش نقدینگی شود. رفع ناترازی بانک ها نیازمند تشدید انضباط مالی و ورود پول خارجی است و غیره.

رهبر انقلاب: به جناب آقای دکتر پزشکیان رئیس جمهور منتخب نیز توصیه میکنم با توکل به خداوند رحمان به افق‌های بلند و روشن چشم بدوزند و در ادامه‌ی راه شهید رئیسی از ظرفیت‌های فراوان کشور بویژه منابع انسانیِ جوان و انقلابی و مؤمن، برای آسایش مردم و پیشرفت کشور بیشترین بهره را ببرند.

پنج نامزد چهاردهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری (محمدباقر قالیباف، امیرحسین قاضی زاده هاشمی ،علیرضا زاکانی ، مصطفی پورمحمدی و سعید جلیلی) در پیام های جداگانه به مسعود پزشکیان رئیس منتخب مردم تبریک گفتند.در تمامی این پیام ها، تاکیداتی مستقیم و غیرمستقیم بر تلاش برای پیشبرد امور و توسعه ایران اسلامی،ضرورت افزایش وفاق ها و همراهی ها و نظرداشت به اتمام رقابت ها و گرایش به رفاقت ها به چشم می خورد. بعضی از منتقدین ، فرآیندهای غیر اخلاقی و رفتارهای تخریبی سر زده توسط برخی از نامزدها در ایام رقابت های انتخابی را مجددا یادآوری نموده و پیام های تبریک ارسالی توسط آنها را بیشتر شبیه تعارفات سطحی اجتماعی، ارزیابی کرده اند.

با اعلام وزارت کشور، پس از برگزاری دو مرحله انتخابات چهاردهمین دوره ریاست جمهوری، مسعود پزشکیان به عنوان نهمین رئیس جمهوری اسلامی ایران انتخاب شد. فردی که بدلیل ناترازی های متعدد موجود در کشور راهی بشدت دشوار در پیش دارد تا حدی که برخی از سیاه بینی ها، حکایت از ناتمام ماندن دوره ریاست جمهوری او دارند. مسعود پزشکیان خود را مرد جریان سوم می داند. مرد میانه میدان اصلاحات و اصولگرایی . دغدغه های او بشدت درست و عموما مبتنی بر حقیقت بودند. اما پزشکیان دارای چالش های اساسی در تیم سازی ( دولت فراگیر ملی) و برنامه گرایی( با رویکرد حکمرانی یا تعائل برنامه های دولتی با منافع بخش خصوصی و حقوق عامه) خواهد بود. متن زیر اشاراتی به زندگینامه دکتر مسعود پزشکیان دارد.

محمد فاضلی، جامعه شناس و مشاور مسعود پزشکیان نوشت: جناب آقای مسعود پزشکیان رئیس‌جمهور شدید. منتخب و رئیس‌جمهور ملت شریف، بزرگ و عزیز ایران بودن، افتخار بزرگی است. مبارک‌تان باشد. این جایگاه چنان ارزشمند و خطیر است که می‌توان آن‌را به جان بیمارانی تشبیه کرد که پزشک‌شان بوده‌اید و قلب‌شان را جراحی کرده‌اید.

«آنچه مرا از ماجرای ریاست جمهوری آقای پزشکیان دلگرم می‌سازد، باورم به وجود خدا و خیر و عنایت اوست. تحولاتی که در این ۵۰ روز رقم خورد، گویی فقط کار خدا بود و همه پنداری طبق نقشه‌ی او کار کردند!»

چهاردهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری ایران با پیروزی مسعود پزشکیان خاتمه یافت. نزدیک به ۵۰ درصد واجدین شرایط در انتخابات شرکت کردند و مسعود پزشکیان با جذب رای ۵۳ درصد از واجدین شرایط، وارد پاستور شد. امروز روزی است که به نام صبح مسعود و به تعبیری، فردای روز رقابت انتخاباتی نامگذاری شده است.

آسیب دیدگی تعادل بین سه رکن جمهوریت ، اسلامیت و انقلابی گری در ایران بدلیل فعالیت گروه های فشار و شاید قوه ناپیدای چهارم، باعث شده که برخی از تحلیل گران خوب کشورمان، خوردن نوشابه با ساندویچ را هم سیاسی تفسیر کنند. تقی آزاد ارمکی، جامعه شناس فرهیخته کشور در قرائتی کاملا جهت دار و بهره مند از سوگیری های نادرست، معتقد است که اصولگرایان نمی توانند کشور را از خطر نجات دهند . برداشت ایشان بدلیل گعده گرایی انتصابات در جریان اصولگرایی در ایران و تصمیم گیری های غیرجامع و عموما پوپولیستی ، احتمالا درست است. اما ایشان روی دیگر داستان اصلاح طلب را چرا مسکوت گذاشته است؟ رفاقت گرایی و رقابت برای کسب منفعت و قدرت شخصی، در جریان اصلاح طلب های ایران قابل انکار است؟ آیا آقای تقی آزاد ارمکی نمی دانند که پزشکیان حداقل با نه ناترازی بزرگ( گاز، برق، بنزین، صندوق های بازنشستگی،آب ، محیط زیست،پولی و بانکی و ارزی و .......) ، مواجه خواهد شد و هر کدام از انها ، پدر صاحب بچه را در می اورند؟ بنظر شما پزشکیان با ادعای دولت فراگیر و برنامه ریزی حول ادبیات حکمرانی و قسم به وفاداری و عدم بیان دروغ، خواهد توانست کشتی طوفان زده را از گل بیرون بکشد؟ گفتیم تا نگویید که کسی نگفت. گفتیم یا دوستان در چهار سال آینده، شلوارک توجیه نپوشند. لازم به توضیح است که نقد حاضر چیزی از جایگاه علمی و فرهیختگی شخصیتی جناب تقی آزاد ارمکی نخواهد کاست.

۶ چهره برجسته عدالت اقتصادی و عدالت اجتماعی مشهور به حلقه دین و اقتصاد، با حمایت از مسعود پزشکیان ، مردم را دعوت کرده‌اند در دور دوم انتخابات ریاست جمهوری حضور بیابند و به پزشکیان رای بدهند. دکتر حسین راغفر، استاد اقتصاد دانشگاه الزهرا، دکتر علی عرب مازار یزدی، استاد اقتصاد دانشگاه علامه طباطبایی، سید غلامحسین حسنتاش، عضو هیات علمی موسسه مطالعات انرژی، سید محمد بحرینیان، پژوهشگر توسعه و صنعتگر، دکتر محمدرضا واعظ مهدوی، نظریه پرداز اقتصاد سلامت و دکتر فرشاد مومنی، استاد اقتصاد دانشگاه علامه طباطبایی در این خصوص بیانیه مشترک صادر نمودند.

مدیران دولتی ما متاسفانه بشکلی زشت عادت به ویترین چینی مدیریتی و گل و بلبل نشان دادن اوضاع پیدا کرده اند. موضوعی که ضرباتی صد برابر ضربات وجود چالش‌ها و مشکلات بر روند توسعه‌ای کشور می‌زند، چرا که باعث سست شدگی در اراده‌ها می‌گردد. در جریان مناظرات انتخاباتی ریاست جمهوری، آقای پزشکیان اشاره به برداشت ۱۸ درصدی نفت خام بدلیل ضعف در فناوری و سرمایه گذاری می‌کند. پاسخ وزیر نفت برای مهندسی مالی و تلاش‌های صورت پذیرفته جهت تامین فناوری‌های مورد نیاز و به روز رسانی‌ها چیست؟ چرا مشکلات بشکل شایسته به افکار عمومی منتقل نشده اند. به برادر خوبمان جناب اوجی اخطار قانونی می‌دهیم که کم توجهی به اغنای افکار عمومی در این خصوص پیگیری ما و دنباله گیری مسئله در سازمان‌های بازرسی و نظارتی کشور و حتی ورود به حوزه کیفری را به دنبال خواهد داشت. منتظر ارایه توضیحات شایسته به افکار عمومی هستیم.

با هدف ارائه نسخه درست و کامل به دولت آینده برای «بازگرداندن بخش مسکن به رونق غیرتورمی»، میزگردی با حضور سه صاحب‌نظر اقتصاد مسکن و اقتصاد شهری برگزار گردید (حجت میرزایی صاحب‌نظر اقتصاد مسکن، بهروز ملکی صاحب‌نظر بخش مسکن و فرهاد بیضایی کارشناس اقتصاد مسکن). چکیده تحلیل‌های این نشست، رئیس دولت چهاردهم را متوجه «کارنامه ناتمام مسکن‌مهر و قطع دسترسی دهک‌های کم‌درآمد به مسکن‌ملی» می‌کند و در عین حال، شرط پایان فقر مسکن و احیای رفاه ملکی را «ثبات اقتصادی و تنش‌زدایی از روابط خارجی» می‌داند. صاحب‌نظران برای درون بخش مسکن نیز ۴سیاست پیشنهاد کرده‌اند. صاحب نظران اقتصاد مسکن از دولت جدید خواستند دو اقدام در بیرون بازار مسکن و چهار حرکت در درون این بخش در دستور کار قرار دهند. اقدامات بیرونی شامل «ثبات اقتصادی» و «تنش زدایی در سیاست خارجی» بوده که منجر به «ثبات قیمت مسکن، تسهیل خرید خانه اول و آرامش در این بازار» می‌شود و چهار اقدام داخلی شامل، «سیاست‌های شهرسازی در شهرداری‌ها به سمت مانع زدایی از ساخت آپارتمان‌های ۵۰ تا ۷۰ مترمربعی، «پرهیز از مسکن سازی و متمرکزکردن منابع محدود دولت و بانک‌ها برای پرداخت یارانه هدفمند به سه دهک اول برای کاهش هزینه‌های تامین مسکن»، «رسیدگی به نارسایی‌های سکونتی شهر‌های جدید همچون آب و برق و مراکز خرید و رفاهی»، آماده سازی شرایط شهر در «بافت‌های فرسوده» برای ورود (تشویق) سرمایه‌گذار ساختمانی و رسیدگی به «حاشیه نشینی» است.

منتقدین به پزشکیان خرده می‌گیرند که ضعف برنامه ریزی را پشت بیان دغدغه‌های واقعی مردم پنهان نموده و از طرف دیگر، از بی تشکیلاتی و وابستگی پایه رای خود به جناح چپ، در بغل اصلاحات غش کرده است. شاید این حرف بی رتبط هم نباشد و مصداق بیرونی قابل تامل هم داشته باشد. اما پزشکیان می‌تواند با دو راهبرد تشکیل دولت فراجناحی و برنامه ریزی به قاعده حکمرانی (تعادل سه محور برنامه‌های دولتی، منافع بخش خصوصی و حقوق عمومی)، نه تنها بر دو عامل تهدید خود غلبه کند، بلکه تهدید مطرح شده را تبدیل به فرصتی تاریخی برای کشور نماید. فردای بعد از انتخابات باید از کلیه جناح‌های رغیب برای دریافت رزومه پیشنهادی برای تشکیل کابینه دعوت نمود. همچنین کلیه اسناد بالادستی و برنامه‌های میان و بلند مدت و حتی قاعده گذاری‌های کوتاه مدت، باید دارای روح حکمرانی و تعادل سه جنبه برنامه ریزی دولتی، تامین منافع بخش خصوصی و حساس به حقوق عامه باشند.

برای گمانه‌زنی درباره چشم‌انداز صندوق‌های رای در ۱۵ تیر ابتدا باید بدانیم ۸ تیرماه چه اتفاقاتی افتاد. مشارکت ۴۰ درصدی؛ سبد ۱۰ میلیونی پزشکیان، سبد ۹ میلیونی جلیلی و سبد ۳ میلیونی قالیباف. این سبد‌ها چه اجزایی دارند و چه نقشی در دور دوم انتخابات بازی می‌کنند؟ با پایان دور اول انتخابات ریاست‌جمهوری اکنون سعید جلیلی و مسعود پزشکیان برای پیروزی در دور دوم باید کمپین‌های انتخاباتی خود را هدفمند‌تر فعال کنند، تحقق این هدف نیز بیش از هرچیز در گروی داشتن ارزیابی دقیق از سبد‌های رأی در دسترس هر کاندیدا با توجه به ویژگی‌های شخصی و سیاسی وی است. آنالیز آرای داده شده به پزشکیان نشان می‌دهد که سبد رای پزشکیان سه بخش عمده قومیت‌ها، پیرامون و مذهبی‌های سنتی دارد. همان طور که پیش‌بینی می‌شد در انتخابات متکثر ۱۴۰۳، شکاف قومیت نیز دوباره فعال شد. از سوی دیگر نوع ظهور و بروز او در مناظره‌های انتخاباتی به هیچ عنوان به‌گونه‌ای نبود که تصویر یک مدیر شش‌دانگ کارآمد در سابقه متوسط بسازد. پزشکیان اگر در این بدنه رایی به‌دست آورده باشد به سبب رای منفی رقبا بوده است. آنالیز رای‌های جلیلی عمده بدنه رای جلیلی به پایگاه ایدئولوژیک او برمی‌گردد؛ پایگاهی که سال ۸۴ بین احمدی‌نژاد و قالیباف و سال ۹۲ بین جلیلی و قالیباف تقسیم شد، اما در انتخابات‌های ۸۸ و ۱۴۰۰ یکپارچه به سبد احمدی‌نژاد ورئیسی ریخت. دومین بخش از رای جلیلی به فضای عاطفی برآمده از پرواز اردیبهشت برمی‌گردد، قسمت مهمی از هواداران دولت سیزدهم جلیلی را نزدیک‌ترین فرد به آن فضا یافته‌اند. بخش سوم سبد رای جلیلی به جامعه شبکه‌ای شده در پیام‌رسان‌هایی مثل ایتا و... برمی‌گردد؛ بدنه‌ای که به شکل منسجم در انتخابات مجلس سال ۱۴۰۲ هم موثر بود. به نظر می‌رسد هر ۲ نامزد باید تلاش کنند که از سبد رای ۳.۵ میلیونی قالیباف و ۱۵ میلیونی مرددین حداکثر بهره را ببرند. جامعه ۱۵ میلیون مرددی که همچنان سرنوشت‌ساز انتخابات ریاست‌جمهوری چهاردهم خواهند بود.۲ نامزد راه‌یافته به دور دوم برای کسب حداکثر سهم از صندوق مردّدین باید با رویکردی سلبی به‌سراغ ایده‌های طرف مقابل بروند تا بتوانند انگیزه رأی‌های سلبی را به‌نفع خود برانگیزند. دوکاندیدا برای افزایش سهم خود از این صندوق مشترک باید تقریباً عکس یکدیگر عمل کنند، جلیلی باید بتواند ادبیات کارشناسی خود را عامیانه‌تر بیان کرد و با زبانی ساده دغدغه‌اش برای مشکلات روستاییان را علنی سازد، پزشکیان باید بتواند برای مسائل روستاییان ایده‌های اجرایی قابل درک ارائه دهد و از جملاتی همچون «من کارشناس نیستم» فاصله بگیرد.

احسان ناصر، عضو اتاق بازرگانی، درباره واکنش تندرو‌ها به اقتصاد گفت: زبان تعامل با دنیا یک زبان متفاوت با رویکرد جلیلی است. اگر قرار باشد با ادبیات فعلی و غیرتعاملی کار را انجام دهند، قطعاً به مشکل اساسی در اقتصاد می‌خوریم. نوع زبان جلیلی به بیانه خوانی شباهت دارد که اصلاً نمی‌تواند به نفع اقتصاد و کشور ما باشد.