یکی از مصادیق بارز تعارض منافع حضور همزمان سهام یک شرکت در بورس و کالای تولیدی آن در بورس کالاست. موضوعی که اجرای ان نیازمند دستورالعمل‌های نظارتی بسیار قوی بوده و نباید بشکل حضور در دو بازار ساده بدان نگریست. کاهش عرضه محصول، ایجاد تقاضا‌های کاذب، دامپینگ قیمتی و غیره، بخشی از این زشت کار‌های اقتصادی- تولیدی است. تولیدکنندگانی که محصولات مورد نیاز خود را از بورس تهیه می‌کنند، اذعان دارند که رقابت میان خریداران در بورس کالا باعث شده قیمت‌ها به‌طور متوسط حدود ۴۰ درصد افزایش یابد. در نتیجه این رقابت، قیمت برخی از مواد اولیه به‌حدی بالا می‌رود که از هزینه واردات آن‌ها از خارج کشور بیشتر می‌شود. به عبارتی، تولیدکننده‌ای که قصد دارد از مواد اولیه داخلی استفاده کند، در برخی موارد با قیمتی بیشتر از نرخ بین‌المللی مواجه می‌شود که این مسئله، مزیت رقابتی استفاده از مواد اولیه داخلی را به کلی از بین می‌برد. موضوعی که مسئولان بورس عموما در برابر ان روزه سکوت در پیش می‌گیرند.

بر اساس سند چشم‌انداز در ۱۴۰۴ ایران باید به تولید ۵۵ میلیون تن فولاد در سال برسد و این درحالی است که وضعیت کنونی تولید فولاد به بیش از ۳۲ میلیون تن در سال نمی رسد؛ این البته نفی پیشرفتها نیست.

محسن زنگنه نایب رئیس کمیسیون برنامه و بودجه مجلس مدعی است که عمده شرکت های فولادی و پتروشیمی وابستگی دولتی یا نهادهای حاکمیتی دارند. آزادانه افزایش قیمت می دهند و این افزایش قیمت روی قیمت تمام شده سایر محصولات اثر می گذارد.دولت هم بدلیل وابستگی این گونه شرکت ها در برابرشان کوتاه می آید. منتقدین بیان می دارند که اگر این رویه کنترل نشود، طرح مسکن ملی بدلیل وابستگی بالا به آهن و فولاد، سیمان و محصولات پتروشیمی، شکست می خورد.

سخنگوی کمیسیون صنایع گفت: محصولات فولادی که در بورس عرضه نشود، به عنوان کالای قاچاق محسوب می‌شود و مجازات دارد.

دبیر انجمن سازندگان قطعات و مجموعه‌های خودرو گفت: تولید خودروی ارزان با شرایط کنونی این صنعت امکانپذیر نبوده و نیازمند استفاده بهینه از امکانات و مزیت‌های موجود کشور و همچنین رفع برخی مشکلات است.

رئیس اتحادیه صنف فروشندگان آهن و فولاد گفت: سلاطین مختلف در بازار فولاد وجود دارند که از رانت‌ها مختلف استفاده می‌کنند که اگر دست آن‌ها کوتاه شود قیمت آهن و فولاد کاهشش پیدا می‌کند.

عضو هییت مدیره انجمن فولاد ایران گفت: با توجه به اینکه قیمت فولاد ایران هم در محصول و هم نهاده ها با واسطه گری ارز به قیمت جهانی متصل است، از همین روی قیمت داخلی فولاد باید همیشه به قیمت جهانی فولاد نزدیک شود.