متاسفانه توسعه نامتوازن سال‌های اخیر شمال کشور و بخصوص ویلاسازی‌های بی رویه در مازندران به همراه غیرعلمی بودن شیوه برداشت ماسه از کوه ها، سواحل و بستر رودخانه‌های مازندران، منجر به وارد شدن آسیب‌های زیست محیطی فراوانی به سواحل این استان شده است.

بعد از کوه خواری و جنگل خواری زمین خواری و دریاخواری حالا نوبت به غارت، تصاحب و برداشت غیر اصولی ماسه سواحل دریا‌ها رسیده است. برخی از اهالی سواحل خزر مدعی شده اند که برخی ماشین‌های شخصی از ساحل ماسه برمی‌دارند. حدود ۵۰۰ نقطه کور تنها در مازندران وجود دارد و برنامه غیر جامعه‌ای که به بهانه کمبود امکانات و وجود مسائل مهم‌تر، مورد غفلت و حساسیت پائین مدیران دولتی است.

نوار ساحلی مازندران از غرب تا شرق به ساحل اختصاصی برای « لاکچری ها» و «سلبریتی ها» تبدیل شده و هر روز دست مردم از دریا کوتاهتر می شود.