بعد از کوه خواری و جنگل خواری زمین خواری و دریاخواری حالا نوبت به غارت، تصاحب و برداشت غیر اصولی ماسه سواحل دریاها رسیده است. برخی از اهالی سواحل خزر مدعی شده اند که برخی ماشینهای شخصی از ساحل ماسه برمیدارند. حدود ۵۰۰ نقطه کور تنها در مازندران وجود دارد و برنامه غیر جامعهای که به بهانه کمبود امکانات و وجود مسائل مهمتر، مورد غفلت و حساسیت پائین مدیران دولتی است.
شعار سال: در گوشه و کنار سواحل استان مازندران شاهد، برداشت بیرویه شن و ماسه از بستر رودخانهها و کناره ساحل هستیم. نیاز مازندران به شن و ماسه در سال بیش از ۲۰ میلیون مترمکعب بوده و به دلیل نبود شهرکهای شن و ماسه، اکنون این برداشت از بستر رودخانهها، سواحل و کوهها صورت میگیرد و وضعیت برداشت در بسیاری از مناطق ساحلی و رودخانهای از خطر قرمز نیز فراتر رفته است.
برای تأمین نیاز شن و ماسه مازندران برای ساختوسازها ۹.۵ میلیون مترمکعب در حوزه واریزه کوهی و ۱۰ میلیون مترمکعب در حوزه منابع آبرفتی مجوز نیاز است و باید برداشتها ساماندهی شود. برداشتهای غیرمجاز شن و ماسه به محیطزیست و منابع طبیعی ضربه وارد میکند و میبایست بر برخورد جدی به پدیده ماسه خواری ساحلی بهعنوان حقوق عامه مردم تأکید کرد.
لازم به توضیح است که در سال ۱۳۹۷ دادستان بعنوان مدعی العموم ادعای ورود موثر در پدیده ماسه خواری در مازندران را داشته، ولی شاهد تغییر چندانی در خروجی کار نبوده ایم.
اختصاصی پایگاه تحلیلی خبری شعار سال، برگرفته از منابع گوناگون