دکتر علیرضا آقا حسینی عضو هیات علمی دانشگاه اصفهان و معاون فرهنگی اجتماعی این دانشگاه از جمله مدیران فرهنگی فعال و اهل فکر و اندیشه و عمل دانشگاه هاست. ایشان با علاقه و جدیت موضوع کرسی های آزاداندیشی را پیگیری کرده و بر این باور است که استفاده از ظرفیت کرسی های آزاداندیشی می تواند راهی برای تبیین بسیاری از اهداف انقلاب در فضایی سالم و توام با نقد باشد. در این مصاحبه وی با اشاره به برخی موانع پیش روی به راه های برون رفت از آنها نیز تاکید می نمایند.

آخرین روز تیرماه سال ۷۶بود که مقام معظم رهبری درجمعی دانشجویی بحث ایجاد کرسی های آزاداندیشی در دانشگاه ها و تبادل و تضارب آرا را مطرح کردند و از دانشجویان و مسئولین خواستند تا زمینه را برای تشکیل کرسی های آزاد اندیشی فراهم آورند. اما حال پس از گذشت ۱۴سال از فراخوان رهبر فرزانه انقلاب کرسی های آزاد اندیشی به آن شکل که مدنظر ایشان بود تشکیل نشدند و اهداف مدنظر رهبری در این خصوص محقق نشده است.

موضوعی که پیرامون کرسی های آزاداندیشی اهمیت دارد، این است که خیلی ساده مساله نظریه پردازی را می توانیم عمدتا در حوزه اساتید بدانیم و حوزه آزاد اندیشی را مربوط به مجموعه دانشجویی. چون بالاخره نظریه پردازی یک ملاحظاتی دارد، جوری نیست که ما از یک دانشجو انتظار داشته باشیم که بصورت روش مند نظریه پردازی کند.