شعار سال : دکتر علیرضا آقا حسینی عضو هیات علمی دانشگاه اصفهان و معاون فرهنگی اجتماعی این دانشگاه از جمله مدیران فرهنگی فعال و اهل فکر و اندیشه و عمل دانشگاه هاست. ایشان با علاقه و جدیت موضوع کرسی های آزاداندیشی را پیگیری کرده و بر این باور است که استفاده از ظرفیت کرسی های آزاداندیشی می تواند راهی برای تبیین بسیاری از اهداف انقلاب در فضایی سالم و توام با نقد باشد. در این مصاحبه وی با اشاره به برخی موانع پیش روی به راه های برون رفت از آنها نیز تاکید می نمایند.

با ملاحظه تفكيك مبحث «كرسي هاي مناظره،نقد و نظريه پردازي» از كرسي هاي آزاد انديشي بفرمائيد متولي و مجري هر يك از اين دو چه نهادهايي هستند و چه مأموريت هايي براي هر يك از آن ها تعيين شده است؟

كرسي هاي مناظره، نقد و نظريه پردازي توسط «هيأت حمايت از كرسي هاي نظريه پردازي، نقد و مناظره«‌برگزار مي گردد كه زير نظر شوراي عالي انقلاب فرهنگي در حال فعاليت است. كرسي هاي نظريه پردازي، به دنبال ارايه نظرهي علمي جديد هستند، محصول مطالعه و پژوهش روشمند بوده و از سطح علمي بالايی برخوردارند. كرسي هاي مناظره هم يك نوع مباحثه رو در رو، روشمند و منطقي ميان دو صاحبنظر است، كه به گونه نقادانه،‌دیدگاه های یکدیگر را به چالش مي كشند. در كرسي نقد، هدف ما بررسي مجموعه محاسن و معايب يك مكتب، نظريه يا اثر علمي است كه با رعايت شرايط خاص خودش انجام مي شود. مجموعه كرسي هاي نظريه پردازي، نقد و مناظره در چارچوب كرسي هاي نظريه پردازي، نقد و مناظره مصوب شوراي عالي انقلاب فرهنگي برگزاري مي شود و طبيعتا اين هيأت متولي اين دسته از كرسي هاست.

كرسي هاي آزادانديشي كه موضوع اصلي ما در اين بحث است، در دانشگاه ها و موسسات آموزش عالي، با هدف تضارب آراء و حاكم شدن فضاي عقلاني و علمي و البته با رعايت اخلاق و منطق گفتگو در دانشگاه و همچنين ايجاد فرصت قانوني و عادلانه براي طرح نظرات و ديدگاه ها به صورت ‌آزادانه، تشكيل مي وشند. مجوز اين كرسي ها را هيأت كرسي هاي هيأت هاي دانشگاه زير نظر هيأت مركزي كرسي هاي آزاد انديشي است. متولي برگزاري اين كرسي ها در دانشگاه ها دانشجوان، اساتيد و اعضاي هيأت علمي آن داشنگاه هستند. از مهمترين دغدغه ها و مأموريت هاي ما كه از طريق تقويت كرسي هاي آزادانديشي در پي تحقق آزادگي و قانونگرايي است و فكري، تفكر خلاق و رشد فرهنگ نقدپذيري در دانشگاه ها.

از ديد حضرتعالي مشكلات و موانع اجراي بهره وري حداكثري از كرسي هاي آزادانديشي چيست؟

با تدوين آيين نامه، اهداف روشن تر و مشخص تر شدند، روند برگزاري نظام مند شد، چارچوب ها و الزامات برگزاري تعيين شد و در نتيجه اين نظام مندي، فضا براي برگزاري كرسي هاي بيشتر مهيا گرديد. زماني كه آيين نامه تدوين گرديد، يك سري مشوق هايي در نظر گرفته شد و دانشگاه ها هم موظف شدند حمايت بيشتر و جدي تري از كرسي ها داشته باشند،‌در نتيجه ما شاهد روند صعودي در برگزاري كرسي ها بوديم.

موانع و مشكلات در اين حوزه را مي توان به دو بخش تقسيم كرد. يكي موانع ساختاري و ديگري موانع اجرايي. ما براي اصلاح موانع ساختاري در حين بازنگري آيين نامه، مواردي را كه به عنوان مانع تلقي مي شد، اصلاح كرديم و بر اين باوريم كه آيين نامه جديد، برگزاري كرسي آزادانديشي را به مراتب تسهيل مي كند و آن را آسان تر خواهد كرد.اما در حوزه اجرا با موانع متعددي مواجه ايم. يكي از آن ها عدم اشراف و اطلاع كافي برخي از مسئولان و متقاضيان برگزاري كرسي نسبت به آيين نامه ها و ضوابط موجود است. يكي ديگر عدم انعطاف پذيري از سوي آن هاست كه البته با برنامه ريزي در صدد آموزش و توجيه آن دوستان هستيم. راغب نبودن و عدم تمايل در ميان اعضاي هيأت عملي براي مشاركت در برگزاري كرسي هاي آزاد انديشي هم يكي از موانع تسريع در فراگير شدن كرسي ها است، كه البته با تدابير اتخاذ شده در صدد رفع آن و به جريان انداختن پتانسيل اعضاي هيأت علمي در اين حوزه هستيم. همان طور كه اشاره كردم، برنامه ريزي اجراي دوره هاي آموزشي و برگزاري نشست هاي تخصصي با مووضع كرسي هاي آزاد انديشي و با هدف توانمندسازي فعالان اين حوزه هم از جمله برنامه هاي در دست ادقام است كه مي تواند بهره وري حداكثري در اين حوزه را به بخري ديگر از موانع و مشكلات بپبردازيم. مي توانيم به اين موارد اشاره كنيم: يكي نبودن فرهنگي و دستگاه هاي متصدي، ضعف تئوريك در بين فعالان دانشجويي، عدم دسترسي شهرستان ها و نهايتاً يك مانع اساسي كه در اين حوزه با آن مواجه ايم برداشت نادرستي بودن موضوع كرسي ها وجود دارد، كه البته ما در ستاد با كمك و همفكري صاحبنظران، انديشمندان و مسئولان محترم دانشگاه ها درصدد رفع اين موانع و مشكلات هستيم.

يكي از مشكلاتي كه برخي از دانشجويان در جريان برگزاري كرسي هاي آزادانديشي بدان اشاره دارند، نبود انگيزه و ترديد با نوعي ترس آنان از اظهارنظر آزاد و عواقب و پيامدهاي آن در دانشگاه است. آيا تمهيدي جهت آزادي بيان دانشجويان براي بيان نظراتشان انديشيده شده است؟

بله، ما جلسات متعددي را با دوستان در دستگاه هاي مختلف كه به نحوي مرتبط با موضوع هستند، برگزار كرده ايم و اين نكته براي آن ها تبيين و به عنوان يكي از دغدغده هاي ما مطرح شده است. نگاه و رويكرد شوراي اسلامي شدن هم در بيانيه اخير نشانگر توجه به اين نكته است. البته ما در بازنگري آيين نامه كرسي هاي آزادانديشي هم به اين مسأله توجه كرديم و در بخش الزامات ارايه ديدگاه در كرسي، تبصره واحده اي را اضافه كرده ايم، به اين صورت كه بيان ديدگاه و اعتقاد افراد در چارچوب الزامات كرسي ها مستلزم برخورد با فرد و پيگرد قانوني وي نخواهد بود. ما اميدواريم فضا به سمتي پيش برود تا دانشجويان و دانشگاهيان با ارامش فكري و اطمينان خاطر به سمت برگزاري كرسي هاي آزاد انديشي بروند.

در بسياري از دانشگاه ها مسئولان دانشگاه با ندادن مجوز به كرسي ها پرهيز از ايجاد بحث جدي، برخورد با دانشجويان حاضر در كرسي ها ايجاد بروكراسي دست و پاگير و بعضا مداخله نيروها و جريان هاي خارج از دانشگاه موانعي براي شكل گيري فضاي آزاد انديشي هستند. چه برنامه اي براي رفع اين موانع طراحي كرده ايد؟

آيين نامه جديد، شرح وظايف هيأت دانشگاه نحوه تشكيل جلسات و نحوه رسيدگي به درخواست ها را مشخص كرده است. هيأت دانشگاه موظف است 7 روز كاري نسبت به تشكيل جلسه و اعلام نظر كتبي اقدام كند. عدم اعلام نظر توسط هيأت دانشگاه در بازه زماني مشخص شده در آيين نامه، به منزله موافقت با درخواست تلقي مي گردد. هيچ نهاد و ارگاني خارج از دانشگاه حق مداخل در روند برگزاري كرسي ها و تعيين تكليف براي دانشگاه در اين حوزه را ندارد. تمامي امور مرتبط با كرسي ها توسط هيأت دانشگاه انجام مي شود.

يكي از مسايل پيش روي فعالان فرهنگي ابهام در موضوعات مورد بحث در كرسي هاست. با ملاحظه اهداف آيين نامه كرسي هاي آزادانديشي متوجه مي شويم كه محدوديتي براي موضوعات مطرح شده وجود ندارد. از ديد حضرتعالي ملاك انتخاب موضوع توسط دانشجويان بايد چه باشد؟

ما هيچ محدوديتي براي موضوع كرسي ها نداريم. در برگزاري كرسي ها بيشتر به دنبال تحقق اهداف تعيين شده در آيين نامه ايم. مجريان برگزاري كرسي ها با توجه به شرايط حداكثري مخاطب، هر موضوعي را مي توانند انتخاب كنند.

براي شناسايي موضوعات كرسي هاي آزاد انديشي به شناسايي پرسش ها و سوالات بنيايد دانشجويان نياز است. چه ميزان براي اين موضوع تدبير كرده ايد و آيا اتاق فكري براي جريان آزاد انديشي ضروري به نظر نمي رسد؟

ما تقريبا در تمامي نشست هايي كه در حوزه فرهنگي برگزار شده به اين موضوع پرداخته ايم. در جلسات متعدد اتاق فكر معاونت فرهنگي و اجتماعي هم،‌موضوع كرسي هاي آزاد انديشي مورد بحث و بررسي قرار گرفته و نظرات دوستان در بازنگري مجدد آيين نامه بسيار راهگشا بوده است.اين جلسات با حضور صاحبنظران و فعالان فرهنگي دانشجويي به صورت منظم برگزار مي گردد.

در برخي از دانشگاه هاي كشور براي برگزاري كرسي هاي آزاد انديشي از چهره هاي ثابت استفاده شده است. به منظور استفاده حداكثري از ظرفيت هاي دانشگاه به و ي‍ه اساتيدي كه كمتر در اين كرسي ها مشاركت داشته اند چه برنامه اي در دستور كار داريد؟

ما در آيين نامه ارتقاء اعضاي هيأت علمي، شاخص فرهنگي را در نظر گرفته ايم. در خصوص ايجاد رقابت بين اساتيدي براي مشاركت در برگزاري كرسي هاي آزاد انديشي نيز ماده 12 آيين نامه كرسي ها، رييس دانشگاه را موظف مي كند نسبت به اعمال امتياز ارتقاء اعضاي هيأت علمي فعال در برگزاري كرسي ها تمهيدات لازم را اتخاذ نمايد. اميدوارم، با اين شرايط جديد شاهد مشاركت بيشتري توسط اعضاي هيأت علمي باشيم.

برخي از كرسي ها به صورت ناقص توسط رسانه ها پوشش داده شده اند و فضايي ايجاد نموده كه فضاي علمي تضارب آراء را مي تواند با مشكل مواجه كند. براي اين موضوع چه انديشيده ايد؟

ما هيچ اصراري بر رسانه اي شدن محتواي كرسي هاي آزاد انديشي نداريم. توصيه ما اين است كه كرسي در يك فضاي آرام و متعادل برگزار مي شود. در بازنگري آيين نامه ما اين نكته را پيش بيني كرده ايم، اولاً مرجع واجد صلاحيت براي اطلاع رساني معتبر از مفاد و محتواي كرسي ها، صرفا هيأت دانشگاه است و ثانيا جلب رضايت گوينده سخن، براي انعكاس در رسانه الزامي است.

با مراجعه به تاريخ در مي يابيم كه بسياري از شخصيت هاي تأثيرگذار بر حركت هاي علمي، لزوماً از اقشار دانشگاه نبوده اند. چه برنامه اي براي مشاركت ساير صاحبنظران و انديشمندان غيردانشگاهي داريد؟

به دنبال مشاركت همه صاحبنظرانن و انديشمندان هستيم و محدوديتي براي حضور انديشمندان غيردانشگاهي در كرسي ها نداريم. ما ضمن تلاش در جهت به كارگريي پتانسيل موجود در ميان اساتيد و اعضاي هيأت علمي دانشگاه ها بر ضرورت استفاده از انديشمندان و صاحبنظران حوزوي در كرسي هاي آزاد انديشي نيز تأكيد مي كنيم.

در پايان رهنمودها و توصيه هاي خود را براي برگزاري پربارتر كرسي هاي آزاد انديشي بيان فرماييد؟

كرسي هاي آزاد انديشي، به عنوان يكي از دغدغه هاي مقام معظم رهبري بايد مورد توجه جدي تري قرار گيرد. از همه دانشگاهيان اعم از دانشجويان و اساتيد محترم انتظار داريم با ورود به اين حوزه در جهت رفع اين دغدغه تلاش كنند.از هيأت هاي كرسي آزاد انديشي دانشگاه ها نيز توقع داريم با انعطاف بيشتري نسبت به گذشته با متقاضيان برگزاري كرس ها رفتار كنند. اهداف مقام معظم رهبري از طرح برگزاري كرسي ها بايد تبيين شود. اميدواريم فضاي تحمل،‌مدارا و پذيرش نقد، به وي‍ژه در ميان دانشگاهيان تقويت شود و مسئولان فرهنگي براي اعتمادسازي در بين دانشجويان و دانشگاهيان يك سري اقدامات موثر انجام دهند. اميد است با توجه بيش از پيش به اين حوزه شاهد جهش كمي و كيفي كرسي هاي آزاد انديشي باشيم.

وزارت علوم، تحقيقات و فناوري از زمان فرمايشات رهبر معظم انقلاب اقدام به تهيه آيين نامه اي جهت برپايي كرسي هاي آزاد انديشي نمود. به نظر شما اين آيين نامه تا چه حد راه گشاست؟

در حقيقت اين آيين نامه وزارت علوم راه گشاست، ليكن از زمان بيانات مقام معظم رهبري آيين نامه هاي جديدتر، آسان تر و بي تكلف تري توسط نهادها و د ستگاه ها و حتي دانشگاه ها تدوين شده است. هم اكنون نيز معاون محترم فرهنگي وزارت علوم، بازبيني آيين نامه كرسي هاي آزاد نديشي وزارت را در دستور كار دارد. پيداست كه با گذشت زمان، پاره اي از معضلات آيين نامه فعلي برملا شده است =. مع الوصف بايد اشكالات آيين نامه موجود را مهم تلقي كرد، ليكن همه مشكل هم آيين نامه نيست.

اكنون فضاي برگزاري كرسي هاي آزاد انديشي را چگونه ارزيابي مي كنيد؟

علي الاصول طرح كرسي هاي آزاد انديشي را بايد از يك نقطه به نظر عمده در برابر فضاي تربيون هاي آزاد به حساب آورد كه عمدتا اين تريبون ها فرصت و بستري را براي ميدان دادن به فضاي سطحي، احساسي و كم مايه فراهم مي كرد. وضع كرسي هاي آزاد انديشي از يك دانشگاه به دانشگاه ديگر و حتي يك استان به استان د يگر متفاوت است، هر چند در مجموعه كرسي هاي آزاد انديشي هنوز نتوانسته اند مخاطبان خود را پيدا نمايند.

در واقع براي بسياري از مسئولان فرهنگي و دانشجويان تمايز بين كرسي هاي در فضاي علمي كشور وجود ندارد. در حالي كه هر يك داراي بارمعنايي، مفهومي و كاركردي خاصي است. به نظر شما تفاوت آن ها در چيست و آن ها چه برعهده معاونت فرهنگي دانشگاه هاست كداميك است؟

كرسي هاي آزاد انديشي عمدتاً مخاطب خود را در جامعه دانشجويي مي يابد. آزاد انديشي فرصتي است تا دانشجويان در محافل دانشجويي خود، كانون ها و تشكل ها،‌مسايل مختلف سياسي، اقتصادي، فرهنگي و اجتماعي كشور را در ميان خود به بحث گذاشته و به شكل عميق و همه جانبه دغدغه هاي آرمان گرايانه خود را تعقيب نمايند. نظريه پردازي حوزه اي بس عميق تر، چالش برانگيزتر و به لحاظ معرفيتي بدعت گزارانه تر است. نظريه پردازي فرصتي است تا بعد از بحران هاي عميق معرفتي كه انديشه هاي مادي در موج پسامد غربي ايجاد كرده است، ظرفيتي فراهم نمايد تا بند معرفتي مشرق زمين به معناي عام و ايران اسلامي را به شكل خاص از بنيادهاي معرفيتي غرب جدا نمايد. اين فرصت تقريبا با وقوع انقلاب اسلامي ايران فراهم شده و اين روزها نيز اين فرايند بسيار سرعت گرفته است. به شكل عام، حوزه نظريه پردازي حوزه اي است كه مخاطبان خود را در ميان استادان دانشگاه و بعضا دانشجويان تحصيلات تحميلي مي يابد. معناي اين صحبت اين نيست كه استادان نمي توانند در عرصه ياري رساني به شكل گيري كرسي هاي آزاد انديشي ورود پيدا كنند.

كرسي هاي نقد و مناظره مي توانند پيش درآمد نظريه پردازي استادان دانشگاه به حساب آيند. اصولا از نقد و مناظره است كه به تدريج استادان دانشگاه جسارت ورود به ميدان نظريه پردازي را مي يابند. همين جا بايد بالافاصله گفت كه نقد و مناظره قابل تقليل به حوزه نظريه پردازي نيست و حتما تشكل هاي دانشجويي با فضاهاي مناظره هاي فرهنگي - سياسي و انتخاباتي هم آشنايي دارند و مي توانند بستري فراهم نمايند تا مناظره هاي انتخاباتي در دانشگاه شكل گيرد.به اعتقاد اينجانب معاونان و مديران فرهنگي دانشگاه ها اينجانب معاونان و مديران فرهنگي دانشگاه ها عمدتا مي توانند در عرصه مناظره ها و كرسي هاي آزاد انديشي فعال باشند.

اخيراً مقام معظم رهبري در جمع دانشجويان بر برگزاري كرسي هاي آزاد انديشي تآكيد مجددي داشته اند. تحليل شما از بيانات حضرت آقا چيست؟

به نظرم معاونت هايي فرهنگي نبايد با نام و نشان خود وارد ميدان برگزاري كرسي هاي شوند. نقش ما در دانشگاه ها اين است كه تا حد امكان تصدي گري امور فرهنگي را به عهده خود دانشجويان گذاشته و تنها در بخش ستادي، فعاليت هاي دانشجويان را پشتيباني نماييم. شوراي فرهنگي دانشگاه فرصتي مناسب است تابا حضور تشكل ها ونهادهاي فرهنگي، محورهاي قابل پيگيري را در ارتباط با كرسي هاي آزاد انديشي مطرح كرده و زمينه را براي گسترش متنوع كرسي ها فراهم نمود.

بسترها و الزمات مورد نياز براي اثربخشي و كارايي كرسي هاي آزاد انديشي چيست؟ با توجه به اين كه ممكن است همه شنوندگان متخصص نباشند و كرسي هم با بيان بحث ژورناليسيتي فضاي منطقي را به سمت فضاي احساسي ببرد، براي اثر بخشي بيشتر كرسي هاي آزاد انديشي چه بايد كرد؟

دانشگاه اصفهان با همكاري جهاد دانشگاهي دانشگاه، نظرسنجي مناسبي را در ارتباط با اولويت هاي كرسي هاي آزاد انديشي برگزاري كرد. كه به حمدالله اين نظرسنجي برخلاف برخي از القائات سياسي به معني بر عدم تمايل دانشجويان به كرسي هاف نشان مي داد كه اكثريت قاطع دانشجويان نسبت به ثمربخشي و قدرت تعيين كنندگي اين كرسي ها اميدوار بودند و اعتقاد داشتند كه به ترتيب موضوعات سياسي، اقتصادي و فرهنگي براي آن ها داراي اولويت هستند. تجربه ما در استان اصفهان و دانشگاه هاي آن مي گويد كه يك نظر سنجي خلاق و برآمده از متن فضاي دانشجويي مي تواند بسيار راه گشا باشد. اولاً دانشگاه ها بايد بانك مشخصا روشن از «ايده هاي قابل طرح و جذاب» در كرسي ها را فراهم نمايند. به هيچ وجه نبايد از اين مهم غفلت كرد. همسر موضوعي شايستگي محور و اولويت قرار گرفتن طرح در كسي ها را ندارد! ثانیاً معاونت هاي فرهنگي دانشگاه ها مي بايست بانكي از «كارشناسان برجسته» در حوزه مورد بحث در كرسي ها را داشته باشند. نبايدهر كارشناسي را به بهانه محدوديت هاي وجود كارشناس در كرسي ها به كار گرفت. ثالثا موضوع برگزاري «كارگاه كرسي هاي آزاد انديشي» هم بسيار مهم است. به حمدالله دانشگاه اصفهان با همكاري دانشگاه پيام نور اصفهان تاكنون طي يك سال گذشته دو كارگاه ‌آموزشي آزاد انديشي را برگزار كرده است كه دومين آن روز پنجشنبه 19/8/90 با موفقيت بسيار زياد انجام شد.

به نظر مي رسد يكي از مشكلات پيش روز برگزاري كرسي هاي آزاد انديشي نگراني نسبت به تعبات آزادي ابزار عقيده و همچنين نگراني هايي كه ممكن است خارج از فضاي دانشگاه براي دانشگاهيان ايجاد شود است؛ به عبارت ديگر يكي از نگراني هاي دانشجويان پيامدهاي اظهارنظر آزادانه در دانشگاه است. براي حل اين مسأله چگونه تدبير كرده و در اين زمينه چه پيشنهاداتي داريد؟

متأسفانه اين موضوع تا حد زيادي درست است. شينده هاي غيرقابل انكاري وجود دارد كه پاره اي از تشكل ها و نهادهاي فرهنگي يا سياسي به بهانه دفاع از نظام، توصيه هاي مدكد مقام معظرم رهبري را مورد غفلت قرار داده اند. به حمدالله قانون اساسي جمهوري اسلامي ايران يكي از مترقي ترين قانون هاي اساسي جهان است كه آزادي عقيده را تأييد كرده است. همين قدر كه دانشجويان حرمت و هويت اسلامي الهي را پاس بدارند، در فضايي آرام و به دور از هياهوهاي احساسي به تبادل آراء بپردازند. نهادهاي مسئول دانشگاهي موظف هستند شرايط را فراهم كنند تا همگان ديدگاه هاي خود را بيان كنند. در قرآن كريم آن جا كه بحث خلقت زن و مرد را بيان مي نمايد غايت قصواي اين موضوع را تضارب آراء به حساب مي آ‌ورد در محيط هاي پيچيده دانشگاهي مي بايست از راه حل هاي ميان بر، وبا صبر و حوصله اقناع دانشجويان را مورد توجه قرار داد.

در گفتگو با برخي از مديران فرهنگي مطلعلع شديم شناسايي موضعات منطقه اي و ملي براي جلسات ‌آزاد انديشي از ساوزكار شناختهش ده مناسبي برخوردار نيست. براي رفع اين مشكل چه برنامه اي داريد؟

در بسياري از دانشگاه ها كه رشته هاي علوم انساني دارند اين مشكل كمتر به چشم مي خورد، ليكن در دانشگاه هايي كه علوم پايه و فني دارند از يك سو دانشجويان بسيار فعال و پرتحركي دارند و از سوي ديگر كارشناسان آشنا با حوزه هاي علوم انساني و از جمله آشنا با بحران هاي دامنگير مدرنيته غربي را ندارند. بايد گفت كه جهان در يك دوره انتقالي جديد قرار گرفته است كه به سرعت مدرنيته غربي جايگاه خنود را از دست مي دهد و قطب هاي جديد دانش در ساير نقاط عالم در حال ظهور و شكل گيري است. در چنين شرايطي تشويق ساو كارهاي عملياتي كرسي هاي از جمله كارگاه ها به شكل درست اهميت مي يابد. وزارت علوم هم مي تواند بانك ايده ه اي مورد علاقه دانشجويان همراه با كارشناسان برجسته را به معاونت هاي فرهنگي پيشنهاد نمايد.

برخي از فعالان فرهنگي، دسترسي به افراد متخصص و مرتبط با موضوعات مطرح شده در كرسي ها را ندارند يا اين كه اين افراد را نمي شناساند و نمي دانندنياز مخاطبانشان را چگونه پاسخ گويند. براي اين موضوع چه مي كنيد؟

مشكل فوق تا حد زيادي ميان دانشگاه هاي كشور به استثناي تهران صدق مي كند. متأسفانه كم نيستند كارشناساني كه به حض اين كه دعوتي را از دانشگاه هاي دوردست دريافت مي نمايند پاسخ رد مي دهند يا مبالغ سنگيني را براي حضور خود شراط مي گذارند شخصا اعتقادم اين است كه چنين افرادي نبايد دعوت شوند، چرا كه حضور كارشناسانه در كرسي ها را بايد توفيق الهي براي حضور رد ساخت دانشجويان آرامان طلب تلقي كرد. به حمدالله هنوز كم نيستند كارشناسان مجرب، پرتوان و سالخورده كه حضور در چنين جلساتي را غنيمت مي شمارند. پيشنهاد اينجانب اين است كه در وهله اول چنان چه استادان و كارشناسان خوبي در استان ها هستند در اولويت قرار گيرند. ما بسياري از ظرفيت ها را در استان هاي خود داريم كه متأسفانه نمي شناسيم. در استان های همجوار ما دانشگاهيان برجسته و كارشناسان متعهد فراواني هستند كه مي توانند اقدام به شكل دهي بانك كارشناسان ناشناخته و شناخته شده نمايند.

در پايان با توجه به تجارب چند سال گذشته خود چه موانع و محدوديت هايي براي برگزاري اين كرسي ها وجود دارد و جهت برگزاري مطلوب تر آن ها چه پيشنهاداتي داريد؟

كرسي هاي آزاد انديشي دانشجويي، نقد و مناظره چه در فضاي دانشجويي و چه در فضاي استادان دانشگاه ها و كرسي هاي نقد و م ناظره و نظريه پردازي مخصوص دانشجويان دكتري و استادان دانشگاه با هدف نوآوري در عرصه هاي فكري و معرفتي از جانب مقام معظم رهبري مطرح شده اند. ما در آغاز پايان رويكردهاي غرب محوري قرار داريم. مشخصا ورود به چنين فضاهاي جديدي قطعا مشكلات ومعضلات اشاره شده در بخش هاي قبلي اين مصاحبه را خواهد داشت. مهم اين استكه امام به ملت دانشجويان و نخبگان ما آموخت كه ما مي توانيم. بايد به خداوند متعال اعتماد كرد و از او خواست تا امور ما را آسان فرمايد و صبر و استقامت در اين راه جديد را ارزاني دارد.

شعار سال، با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از وبسایت وزارت علوم تحقیقات فناوری معاونت فرهنگی اجتماعی، کدخبر: - ، تاریخ انتشار:2 ، اردیبهشت 91، www.korsiha.ir